Mimo wielkiej sławy i wielu sukcesów, jakie odnosi Shirlee Busbee, ja osobiście wcześniej o tej autorce nie słyszałam. Książka wpadła mi w oko podczas buszowania na jednym z portali książkowych, a krótki opis fabuły wzbudził moje zainteresowanie.
Postanowiłam ją zakupić i zmierzyć się z typowym XIX wiecznym romansem historycznym, z wplecionym wątkiem kryminalnym.
. Żałuję tylko że nie sięgnęłam wcześniej po „Uległą i posłuszną”, która stanowi początek przygód Ashera Cordella.

Juliana Greely, córka pana Kirwooda, wdowa, właścicielka Różanej Doliny prosi o pomoc Ashera Cordell'a. Siostra Juliany, Thalia czując się ogromnie osamotniona, i chcąc włączyć się w nurt prawdziwego życia wdała się niefortunnie w niewinny flirt z markizem Bertramem Orsby'm, pięćdziesięciokilkuletnim przebiegłym, nieuprzejmym kawalerem, wymuszającym szantażem pieniądze od wielu znanych osobistości. Jedynym dowodem flirtu były listy napisane przez młodziutka Thalię do Orsby'ego, który szantażował nimi dziewczynę, chcąc wymusić na jej ojcu zgodę na ich małżeństwo. Tymczasem Thalia zakochuje się w hrabim Pirsi'e Caswellu. Pogrążona w rozpaczy, załamana, zadręcza się faktem, że nie będzie mogła poślubić swego ukochanego, który znienawidzi ją, kiedy dowie się o jej potajemnej korespondencji. Asher, pałający ogromną nienawiścią do markiza z wielką chęcią podejmuje się pomóc Julianie, widząc w tym dobrą zabawę, a także osobisty porachunek z Orsbym. Nie spodziewa się jednak, że od tego momentu jego życie potoczy się zupełnie innym torem...

Czytając „Przebiegłą i niewinną” zastanawiałam się jakby to było pięknie choć na chwilkę przenieść się w Różanej Doliny lub Lisiej Nory. Zobaczyć na własne oczy wielkie posiadłości do których prowadzą drzwi na wielkich metalowych zawiasach, kamerdynera czekającego w holu na nasze przybycie, a w salonie skórzane fotele w brunatnoczerwone romby, półki pełne książek i stary, dębowy kredens zapełniony buteleczkami z różnego rodzaju trunkami. Założyć choć na chwilkę halkę, a na nią piękną, dopasowaną suknię, wpiąć kwiaty we włosy i poczuć się XIX wieczną damą. Usiąść po obiedzie z filiżanką herbaty w towarzystwie panów popijających burbona. Ehh...rozmarzyłam się ...

Wracając z powrotem do rzeczywistości, muszę powiedzieć, że Shirlee Busbee w swej powieści posługuje się prostym językiem, wspaniale ukazując nam klimat tamtych czasów oraz to w jaki sposób toczyło się życie w tamtejszym społeczeństwie. Do tego mamy dołączone przepiękne opisy dworów ,strojów, postaci i...biblioteki. Ten opis najbardziej mnie urzekł.

„ Z powodu zamiłowania pana Kirkwooda do książek biblioteka stanowiła najwspanialszy pokój w domu. Trzy jego ściany zastawiały szafy na książki, ciągnące się od podłogi do sufitu, szeregi oprawianych w skórę tomów przerywały tylko wysokie okna, w których wisiały zasłony”

Książkę pochłania się niezmiernie szybko. Wątek kryminalny jest interesujący i muszę powiedzieć, że zaczynając czytać książkę nie przypuszczałam, że będzie aż tak intrygujący i ciekawy. Wątek miłosny przeplatany jest dość śmiałymi, aczkolwiek bardzo smacznymi scenami erotycznymi. Całość stanowi bardzo dobrą powieść, która urzekła mnie niezmiernie. Jeśli chcecie choć przez chwilę poczuć ten wspaniały klimat, dać ponieść się urokowi tamtych czasów, to właśnie ta książka pomorze Wam spełnić te marzenia...

Mimo wielkiej sławy i wielu sukcesów, jakie odnosi Shirlee Busbee, ja osobiście wcześniej o tej autorce nie słyszałam. Książka wpadła mi w oko podczas buszowania na jednym z portali książkowych, a krótki opis fabuły wzbudził moje zainteresowanie.
Postanowiłam ją zakupić i zmierzyć się z typowym XIX wiecznym romansem historycznym, z wplecionym wątkiem kryminalnym.
. Żałuję...