Coltaine poprzez pożary wlecze się z cichym szczękiem. Wiatr turla kości żołnierzy, nienawiść dostali w podzięce. Coltaine prowadzi sznur psów wciąż kąsających go w rękę Coltaine krwawą pięścią toruje drogę do domu przez mękę. Wiatr niesie słowa uchodźców, pełną wyrzutu piosenkę. Coltaine prowadzi sznur psów wciąż kąsających go w rękę.

Coltaine poprzez pożary wlecze się z cichym szczękiem. Wiatr turla kości żołnierzy, nienawiść dostali w podzięce. Coltaine prowadzi sznur ps...

Każde zło które wyrwie się na swobodę, staje się z czasem powszechne. Problem w tym, że łatwiej się do niego przyzwyczaić niż je wykorzenić.

Każde zło które wyrwie się na swobodę, staje się z czasem powszechne. Problem w tym, że łatwiej się do niego przyzwyczaić niż je wykorzenić.

Duiker uniósł głowę i wpatrzył się w twarz człowieka, który przykucnął obok niego. W zmasakrowanym, krwawiącym obliczu lśniło jedno niebieskie oko. Potężny cios buzdyganu wbił policzek hełmu w twarz kapitana. Kość policzkowa pękła, oko wypłynęło, a nos został urwany. Przerażająca maska, która była kiedyś twarzą Cichacza, wykrzywiła się w czymś przypominającym uśmiech. - Mam szczęście, historyku. Zobacz, nie straciłem ani jednego zęba. Żaden się nawet nie chwieje.

Duiker uniósł głowę i wpatrzył się w twarz człowieka, który przykucnął obok niego. W zmasakrowanym, krwawiącym obliczu lśniło jedno niebiesk...