Na sagę Henry'ego Neff'a trafiłam przez zupełny przypadek przeglądając sklep internetowy. Zachęciła mnie celtycka okładka oraz ciekawy tytuł. Wrzuciłam od razu do koszyka wszystkie trzy tomy, które jak się później okazało, musiały odleżeć i dojrzeć na czytniku kilka tygodni nim sięgnęłam po Tom I - Psa z Rowan.

Podeszłam do Gobelinu z zupełnie czystym umysłem. Nie czytając uprzednio recenzji, nie znając autora. Nie nastawiając się na nic spektakularnego czy wyjątkowego. Nim jeszcze ujęłam książkę w ręce wiedziałam, że nie będzie fajerwerków. Ciekawość jednak brała górę. Postanowiłam więc założyć, że będzie to - ot, kolejna książka, która zabije nudy wczesnojesiennej pluchy i krążącego nad głową przeziębienia.

Czytając "Psa" - niemal od pierwszych stron napełniało mnie coraz bardziej kolące odczucie, że karty Gobelinu wydają się zaskakująco znajome. Historie układają się dobrze zapamiętanym meandrem, postacie rysują w wyobraźni podobnie, choć tak bardzo różnie od już znajomych. Podobieństwo do Harry'ego Pottera przemieszanego z Artemisem Fawlem było wprost ciężkie do odepchnięcia. Warto jednak było dać szansę. Zagłębić się mocniej i mimo wszystko kontynuować, pozwalając by autor wprowadził swe "piekielne" czy czysto mitologiczne wątki.

Muszę przyznać - zaczytałam się, bo i Psa z Rowan czyta się lekko, szybko i dość przyjemnie. Jest to lektura, która nie wymaga od czytelnika głębokiej analizy, poświęcenia dodatkowych myśli, by nawet po odłożeniu książki wracać wyobraźnią do zapisanych stron. Tak jak przeczuwałam, z każdym nowym akapitem chciałam więcej, intensywniej, ciekawiej. Nie było jednak oczekiwanego wybuchu fajerwerków, nie było gorączkowego pragnienia sięgnięcia po jeszcze. Uważam jednak, że książka jest warta przeczytania, szczególnie gdy wpasujemy ją w młodzieżową, lekką biblioteczkę.

Na sagę Henry'ego Neff'a trafiłam przez zupełny przypadek przeglądając sklep internetowy. Zachęciła mnie celtycka okładka oraz ciekawy tytuł. Wrzuciłam od razu do koszyka wszystkie trzy tomy, które jak się później okazało, musiały odleżeć i dojrzeć na czytniku kilka tygodni nim sięgnęłam po Tom I - Psa z Rowan.

Podeszłam do Gobelinu z zupełnie czystym umysłem. Nie czytając...