Zakończenie dziewięciotomowego cyklu. Na Coruscant Jedi toczą walki z Sithami. W tym samym czasie Jaina Solo rusza na misję w poszukiwaniu pewnych imperialnych naukowców, a Raynar Thul odkrywa prawdę o pochodzeniu Abeloth.
Miałem duże obawy wobec tego tomu. Już zakończenia takich gwiezdnowojennych cykli jak „Nowa era Jedi” czy „Dziedzictwo Mocy” rozczarowały mnie sprowadzając całą sprawę do banału czy nie dając szansy na rozwój pewnym postaciom. Czy tutaj popełniono podobne błędy?

Przede wszystkim całkiem dobrze zostaje rozwiązany wątek Abeloth. Czytelnik dostaje tutaj bardziej sugestię odpowiedzi będącą swego rodzaju legendą, którą można różnie interpretować. Na dodatek otwarcie nawiązuje się przy tym do serialu „Wojny klonów”, z czym do tej pory nie spotkałem się książkowym rozszerzonym uniwersum Legend. Także tutaj też w końcu zostaje ujawniona motywacja tego czarnego charakteru. Brzmiała bardzo ciekawa i szkoda, że fabuła nie pozwoliła na realizację tego planu, bo konsekwencje byłyby bardzo interesujące. Żałuję też, że bardziej nie skupiono się na pewnej niejednoznaczności moralnej działań Abeloth – z pewnego punktu widzenia można byłoby uznać, że starała się przywrócić równowagę w mocy. Trochę też niejasne były dla mnie ograniczenia w zdolnościach postaci – wydawały mi się wzięte znikąd tak jakby szukano na siłę jakiegoś sposobu na jej pokonanie.

Bardzo dynamiczne są też wszystkie starcia. Coruscant wydaje się niemal w równie złej sytuacji co podczas inwazji Yuuzhan Vongów. Akcja przedstawia tu masę widowiskowych pojedynków, gdzie często walka nie jest wyrównana. Szczególnie te starcia z udziałem Abeloth zapadają w pamięć, gdzie jest parę scen przywodzących na myśl horror w stylu filmu „Coś” Carpentera. Przy tej okazji pojawia się też pewna postać nawiązująca do komiksów, co też jest przyjemnym smaczkiem.

Nawet te bardziej spokojne momenty mogą poruszyć. Wystarczy wspomnieć ostateczną decyzję Raynara Thula, imperialne wybory czy związek Vestary i Bena. Szczególnie w tym drugim wątku podobało mi się, że pozostawili tę postać niejednoznaczną moralnie, a to Jedi okazują się być dosyć nie porządku. Oczywiście dla fanów istotny może być inny związek, który wchodzi tu na zupełnie inny etap.

Podsumowując, całkiem dobre zakończenie cyklu, które równie dobrze mogło zakończyć też zakończyć całe rozszerzone uniwersum. Wiem jednak, że została wydana jeszcze książka „Crucible” i mam nadzieję, że nie rozczaruje mnie.

Zakończenie dziewięciotomowego cyklu. Na Coruscant Jedi toczą walki z Sithami. W tym samym czasie Jaina Solo rusza na misję w poszukiwaniu pewnych imperialnych naukowców, a Raynar Thul odkrywa prawdę o pochodzeniu Abeloth.
Miałem duże obawy wobec tego tomu. Już zakończenia takich gwiezdnowojennych cykli jak „Nowa era Jedi” czy „Dziedzictwo Mocy” rozczarowały mnie...