Było sobie raz rodzeństwo: brat i siostra. Ona fałszywa i trzpiotowata, on lekkoduch i uwodziciel. Nigdy zbytnio się nie lubili, gdyż uważali, że oprócz pokrewieństwa niewiele mają ze sobą wspólnego.

Ona od lat nastoletnich miała kochanka, z którym często się spotykała. Efektem jednej z tych schadzek była niestety ciąża a później morderstwo, aby uniknąć skandalu. Nie był to jednak koniec niecnych uczynków dziewczyny. Jej chciwość popchnęła ją bowiem do małżeństwa z bogatym hrabią, który zapewnić jej miał dostanie życie, nie wiedząc o tym, że cały czas jest zdradzany. Jednak pewnego dnia prawda wyszła na jaw i polała się krew...

On wcale nie był lepszy od siostry. Młody i lekkomyślny rozkochał w sobie ubogą dziewczynę. Obiecując ślub i miłość po wsze czasy zaciągnął ją do łóżka, a gdy dowiedział się, że zostanie ojcem, uciekł w siną dal. Kariera była jego planem na życie, jednak okrutny los sprawił, że szczęście również od niego się odwróciło...

Wrażenia i rekomendacje
"Kwiaciarka" jest powieścią historyczną, której akcja rozgrywa się w XIX w. we Francji. Za głównych bohaterów można w niej uznać Hrabinę de Lagarde, czyli wspomnianą przeze mnie siostrę oraz jej kochanka Filipa de Kerven. Tworzą oni okrutny duet, który do osiągnięcia własnych celów nie cofa się przed popełnieniem nawet najcięższej zbrodni. Pech sprawia, że za ich występek zostają skazani całkiem niewinni ludzie i to także oni są w tej powieści ciekawymi postaciami. W miarę rozwijania się historii mamy bowiem okazję widzieć, jak zmienia się ich charakter i załamuje pod wpływem wytoczonych przeciwko nim zarzutów. Oprócz tej czwórki w akcji pojawia się żona i córka jednego z oskarżonych, córka hrabiny oraz para złodziejaszków, którzy także odgrywają istotną rolę dla toku wydarzeń. Intrygi aktualne i te z przeszłości, a także popełniona zbrodnia tworzą sieć powiązań i zależności sprawiającą, że każda z przedstawionych osób jest połączona z inną. Wszyscy są tutaj istotni i dodatkowo całkiem nieźle przedstawieni. Przekrój charakterów jest niezwykle bogaty i obfituje zarówno w ludzi złych, dobrych jak i zagubionych.

Co się tyczy samej akcji to również ona jest na dość wysokim poziomie. Przemyślany wątek kryminalny, elementy związane ze stosunkami rodzinnymi i społecznymi, problematyka uwodzeń i dziedziczenia, a także troszkę romansu. Mieszanka ta powoduje, że z napięciem śledzimy kolejne strony książki.

Od strony językowej, czy też stylistycznej jest to jednak lektura dość przeciętna. Styl autora jest lekki i prosty w odbiorze. Na uwagę zasługuje w nim tylko forma narracji, gdyż przyjmuje ona postać narratora wszechwiedzącego, który zdaje się być sympatycznym z przyjemnością zaznajamia nas z kolejnymi wydarzeniami. Opisy odwołujące się do przeszłych wydarzeń są dość częste i moim zdaniem zbyt długie. Ich funkcją jest w prawdzie wprowadzenie nas szczegółowo w życie i sytuacje postaci, których dotyczą, jednak mimo to momentami mnie trochę irytowały, bo spowalniały rzeczywistą akcję.

Książka Ksawerego de Montepin jest przyjemną lekturą, którą szybko się czyta. Nie zaliczyłabym jej jednak do nowatorskich czy wybitnych. Niewątpliwie jej atutami są bohaterowie i dobrze skonstruowana akcja, przedstawione zgrabnym i nieskomplikowanym językiem.

Było sobie raz rodzeństwo: brat i siostra. Ona fałszywa i trzpiotowata, on lekkoduch i uwodziciel. Nigdy zbytnio się nie lubili, gdyż uważali, że oprócz pokrewieństwa niewiele mają ze sobą wspólnego.

Ona od lat nastoletnich miała kochanka, z którym często się spotykała. Efektem jednej z tych schadzek była niestety ciąża a później morderstwo, aby uniknąć skandalu. Nie był...