nawet ciekawa książka :-)

nawet ciekawa książka :-)

Coś mnie ostatnio romanse zafascynowały. Po dawce krwawych kryminałów potrzebowałam przerwy. I tak w moje ręce trafiła ta książka.
Romans jak romans, jest on i jest ona. Jest gorące uczucie i utrata zaufania. I wkoło tego toczy się cała akcja.
Nie trzeba myśleć, trzeba czytać. Wiadomo - mnie to nie spotka, ale poczytać mogę.

Coś mnie ostatnio romanse zafascynowały. Po dawce krwawych kryminałów potrzebowałam przerwy. I tak w moje ręce trafiła ta książka.
Romans jak romans, jest on i jest ona. Jest gorące uczucie i utrata zaufania. I wkoło tego toczy się cała akcja.
Nie trzeba myśleć, trzeba czytać. Wiadomo - mnie to nie spotka, ale poczytać mogę.

Londyn, burzliwe lata dwudzieste.
Grace Rutherford, pisze felietony jako Diamond Sharp. Z jej felietonów dowiemy się gdzie opłaca się jeść, imprezować czy nawet pokazać, albo pójść do fryzjera. Można by powiedzieć, że Grace jest pewnego rodzaju "doradczynią" w codziennym życiu w Londynie, a także dobrą rozrywką.
Jednakże poza tym, prowadzi ona normalne życie, ma siostrę, matkę, bratankę, siostrzenicę. Jest niezależną i wymagającą kobietą( nie należy do jednych z tych kobiet, które "ukrywają" swoją inteligencję przed światem i mężem, żeby on nie poczuł się "głupi")inteligentną i nie chce zaakceptować zasad, które rządzą światem.
Na drodze Grace stają dwaj mężczyźni: John Cramer i Dexter O'Connell.
John to mężczyzna, który po śmierci żony, poświęcił się córce, a Dexter zaś to typ niegrzecznego chłopca, takiego "Diabła". Którego z nich wybierze nasza bohaterka? Sięgnijcie po książkę, by się tego dowiedzieć.
Książka ma wiele plusów, które szybko zauważycie czytając ją. UWAGA: To nie jest typowe romansidło, w którym bohaterowie wzdychają do siebie na każdych stronach. To książka o przeszłości i przyszłości oraz o wyborach i o tym jak one mogą wpłynąć na nasze życie.
P.S Bohaterowie fajni, nieprzerysowani, nie z kosmosu. I to mnie urzekło!

Londyn, burzliwe lata dwudzieste.
Grace Rutherford, pisze felietony jako Diamond Sharp. Z jej felietonów dowiemy się gdzie opłaca się jeść, imprezować czy nawet pokazać, albo pójść do fryzjera. Można by powiedzieć, że Grace jest pewnego rodzaju "doradczynią" w codziennym życiu w Londynie, a także dobrą rozrywką.
Jednakże poza tym, prowadzi ona normalne życie, ma siostrę,...

Uff... Wreszcie doszłam do końca... Już dawno tak długo nie czytałam książki. Istna masakra. W ogóle, co to za pomysł na książkę? Tam patologia goni patologię... Same trójkąciki, albo czworokąciki... No nie wiem, jak ktoś mógł wymyślić takie głupoty. A do tego beznadziejna główna bohaterka... Wszystko na nie.

Uff... Wreszcie doszłam do końca... Już dawno tak długo nie czytałam książki. Istna masakra. W ogóle, co to za pomysł na książkę? Tam patologia goni patologię... Same trójkąciki, albo czworokąciki... No nie wiem, jak ktoś mógł wymyślić takie głupoty. A do tego beznadziejna główna bohaterka... Wszystko na nie.

Czy będzie w stanie odróżnić zwykłą błyskotkę od prawdziwego diamentu?

Londyn. Jazz. Świetna zabawa.
W środku tego zamieszania znajduje się Grace.
Dziewczyna o zawadiackim uśmiechu. Twarda jak skała. Arogancka młoda dama, która nie zawaha się ochrzanić, jak coś się jej nie spodoba.
Trudno wymazać ją z pamięci.
Jako Diamond Sharp relacjonuje gdzie na West Endzie można spędzić udany wieczór, jak należy się ubierać, gdzie dobrze zjeść.
Może się wydawać, że dobrze się bawi robiąc to co..robi, ale tak naprawdę jest bardzo samotna.
Jako nastolatka zakochana była w Georgu, który został mężem jej siostry Nancy, mimo iż to ją kochał.
Wszystko przez nieporozumienie i młodzieńcze hormony.
George umiera...ale historia można powiedzieć, że się powtarza.

Do Londynu przyjeżdżają dwaj przystojni Amerykanie: John Cramer i jego były przyjaciel a obecny wróg Dexter O'Connell.
Mężczyźni szczerze się nienawidzą, a wszystko, oczywiście, przez kobietę.
Grace jest szczerze nimi zafascynowana. Chce poznać ich tajemnicę.
Zaczyna się spotykać z Dexterem i wydaje się jej, że jest w nim zakochana, ale równocześnie czuję więź z Johnem.
Po spędzeniu więcej czasu z O'Connellem i poznaniu go bliżej, dociera do niej to, jaki jest on płytki i zapatrzony w siebie.
Zbliża się do Johna, ale nie chce popełnić błędu z przeszłości, wydaje się jej, że jej siostra jest w nim zakochana, a ona najbardziej na świecie pragnie jej szczęścia.
Postanawia wyjechać...

"Nie zawsze kochasz ludzi, których powinnaś kochać. Miłość po prostu ci się przytrafia. Nie możesz mieć jej na zawołanie."

Po szeregu nieporozumień, Grace w końcu wie czego chce. Uświadamia sobie, że kocha Johna. Pragnie z nim być. Ale czy nie jest za późno? John wraca do Nowego Jorku.

"Bała się dostać to, czego pragnie? Już ona im pokaże. O tak, zaraz im wszystkim pokaże."

Bardzo spodobała mi się scena jak Grace biegła za autobusem, w którym był John. Naprawdę świetnie była ukazana jej determinacja. Mimo iż miała wysokie obcasy. Biegła i nie przestawała. Mimo iż ludzie się z niej śmiali i wytykali ją. Ona biegła. Wiedziała, że jej szczęście i przyszłość siedzi w tamtym autobusie i nie pozwoli, aby jej uciekło. Nie tym razem.
"Dogoń ten autobus. Dogoń go."
I biegła. Biegła jeszcze szybciej.

"Odważna dziewucha. Przebiegła spory odcinek. I wygląda na to, że zrobiła to, by dogonić swojego faceta. Słyszał jak wykrzykiwała jego imię: "John!", a później dodała: "To ja!". Widział, jak mężczyzna odwraca głowę: pełne przerażenia oczy, a już chwilę później szeroki uśmiech."

Ta książka ma niesamowity klimat! Wciąga nas i nie puszcza. Niesamowicie działa na naszą wyobraźnie. Zadziwiająco łatwo można sobie siebie tam wyobrazić.
W stroju z lat 20., z włosami na pazia, paląc papierosa i puszczając kółeczka z dymu.
Niesamowicie wykreowani bohaterzy. Świetnie nakreślone wątki. Doprowadzające do śmiechu sytuacje. Szczerze mogę powiedzieć, iż przeczytanie tej pozycji było dla mnie prawdziwą przyjemnością.
Muszę przyznać, iż zżyłam się z Grace i jej podejściem do życia, więc jestem szczęśliwa i smutna.
Szczęśliwa, dlatego że, przeczytałam, poznałam ją i szczerze pokochałam.
Smutna, dlatego że to już koniec książki.
Jednak mimo wszystko cieszę się, że dałam szansę tej pozycji, chociaż z początku podchodziłam do niej ostrożnie.
Nie żałuję!
Lata 20. po prostu mnie uwiodły!
Z całego serca wszystkim polecam!

Czy będzie w stanie odróżnić zwykłą błyskotkę od prawdziwego diamentu?

Londyn. Jazz. Świetna zabawa.
W środku tego zamieszania znajduje się Grace.
Dziewczyna o zawadiackim uśmiechu. Twarda jak skała. Arogancka młoda dama, która nie zawaha się ochrzanić, jak coś się jej nie spodoba.
Trudno wymazać ją z pamięci.
Jako Diamond Sharp relacjonuje gdzie na West Endzie można...

W końcu książka, w której kobieta zna swoją wartość, przyciąga mężczyzn i pewnie idzie przez życie. Mając dość schematów zranionej i biednej niedołęgi, która nagle trafia na księcia z bajki, sięgnęłam po 'W blasku diamentów' i nie rozczarowałam się. Bardzo nieprzewidywalna, intrygująca, wciąga i trzyma w napięciu. Polecam!

W końcu książka, w której kobieta zna swoją wartość, przyciąga mężczyzn i pewnie idzie przez życie. Mając dość schematów zranionej i biednej niedołęgi, która nagle trafia na księcia z bajki, sięgnęłam po 'W blasku diamentów' i nie rozczarowałam się. Bardzo nieprzewidywalna, intrygująca, wciąga i trzyma w napięciu. Polecam!

Nie mam pojęcia co napisać o tej książce... Marzyłam, kiedy w końcu skończę ją czytać. Zakończenie jest okropne. Pewne fragmenty w ogóle opuszczałam, nie czytając ich. Nie mogę też napisać, że kompletnie mnie ta opowieść nie ruszyła, bo pewne fragmenty czytałam z przyjemnością. Nancy mnie okropnie wkurzała, a matka Grace - nie chciałabym mieć takiej. Mam wrażenie, że w latach dwudziestych ubiegłego wieku ludzie zachowywali się równie niemoralnie jak teraz. A ile ludzie obecnie mówią o tym, jak to kiedyś było lepiej, dziewczęta takie grzeczne były (bla bla bla)... Historia związana z George'em i Eve bardzo urozmaiciła tę książkę. I chyba tylko dlatego warto ją przeczytać.

Nie mam pojęcia co napisać o tej książce... Marzyłam, kiedy w końcu skończę ją czytać. Zakończenie jest okropne. Pewne fragmenty w ogóle opuszczałam, nie czytając ich. Nie mogę też napisać, że kompletnie mnie ta opowieść nie ruszyła, bo pewne fragmenty czytałam z przyjemnością. Nancy mnie okropnie wkurzała, a matka Grace - nie chciałabym mieć takiej. Mam wrażenie, że w...

Świetnie się bawiłam czytając tę książkę...

Świetnie się bawiłam czytając tę książkę...

Londyn. lata XX.

Dziennikarka Grace w pracy nazywana Diamond Sharp poznaje w klubie przystojnego mężczyzne z iralndzkim akcentem .Wzbudził w niej niechęć która w krótkim czasie przemieniła się w porządanie. Wszystko było by dobrze gdyby nie poznała swojego nowego sąsiada,wdowca zamkniętego w sobie.
Dwaj męzczyzni mają wspolną przeszłosc . Ktory z nich będzie ideałem Grace?
~Redhouse

Londyn. lata XX.

Dziennikarka Grace w pracy nazywana Diamond Sharp poznaje w klubie przystojnego mężczyzne z iralndzkim akcentem .Wzbudził w niej niechęć która w krótkim czasie przemieniła się w porządanie. Wszystko było by dobrze gdyby nie poznała swojego nowego sąsiada,wdowca zamkniętego w sobie.
Dwaj męzczyzni mają wspolną przeszłosc . Ktory z nich będzie ideałem...

Zakupiwszy tę książkę troszkę się obawiałam, że skoro to literatura kobieca, skoro w opisie główną bohaterkę nękają rozterki odnośnie wyboru jednego z dwóch nowopoznanych mężczyzn, by w konsekwencji uczynić go wybrankiem swojego życia, - sądziłam, że będzie to typowy romans. Jednakże miło się rozczarowałam. Wprawdzie w całej książce chodzi o uczucia, pod koniec faktycznie główna bohaterka dokonuje wyboru, to książka jest o czymś więcej. Bardzo fajnie poprzeplatają się wątki, przeszłość miesza się z teraźniejszością, poznajemy historię Grace, ale również jej rodziny i zagadkowych dwóch mężczyzn. Co ciekawe autorka bardzo zgrabnie przeplata te historie z opisami ówczesnego stylu życia.
Interesujący jest też fakt, iż główna bohaterka zabiera nas do swojego świata poprzez felietony pisane do poczytnej gazety. Pisze pod pseudonimem, gdyż ówczesne czasy nie do końca rozumieją wywody owej "dziennikarki" a panie uczą się dopiero wychodzić z cienia mężczyzn i odważnie pokazywać siebie oraz swoje poglądy światu.
Bardzo dobrze się czytało, taka miła niezobowiązująca lektura. Polecam :-)

Zakupiwszy tę książkę troszkę się obawiałam, że skoro to literatura kobieca, skoro w opisie główną bohaterkę nękają rozterki odnośnie wyboru jednego z dwóch nowopoznanych mężczyzn, by w konsekwencji uczynić go wybrankiem swojego życia, - sądziłam, że będzie to typowy romans. Jednakże miło się rozczarowałam. Wprawdzie w całej książce chodzi o uczucia, pod koniec faktycznie...