Bardzo skomplikowana sprawa z tym "Totenhornem" Książka ta (a w zasadzie jej pierwsze wydanie), jak się okazało, składa się z dwóch części, przy czym o tej drugiej ciężko zdobyć jakieś informacje, a jeszcze ciężej chyba ją dorwać... Gdy zaczynałam "Totenhorn" nie wiedziałam o istnieniu dalszego ciągu, więc teraz mogę odnieść się jedynie do swoich wrażeń po połowie lektury. Szkoda 😕
Na Truchanowskiemu trafiłam dzięki lekturze znakomitego "Powrotu" Wojciecha Guni. Tak jak u niego, tak i tu dominuje mroczna atmosfera pełna niepokoju i poczucie samotności jednostki wobec świata. Nieco mniej w "Totenhornie" grozy, za to mnóstwo symboliki i rozważań filozoficznych, których częstym tematem jest Szatan i wszelakie zło. Akcja jest dość prosta- oto główny bohater przybywa do Totenhornu- tajemniczego miasta pośrodku bagien, by w spokoju pracować nad swoim wynalazkiem. Miejsce to i jego mieszkańcy okazują się jednak bardzo specyficzni i Jerzy Lerche szybko zaczyna żałować swojej decyzji. Jest tajemniczo, akcji tu raczej mało, za to panuje gęsta atmosfera z wieloma odwołaniami do dzieł malarskich i muzycznych.
W klimacie tej prozy możemy znaleźć trochę Schulza i trochę więcej niż trochę Kafki- zresztą Truchanowski jednego tłumaczył a drugiego był przyjacielem :) Nie jest to lektura dla każdego, ale ja bardzo chętnie się przekonam, jak skończyła się ta opowieść-jak tylko gdzieś dorwę tę nieszczęsną drugą część ;)

Bardzo skomplikowana sprawa z tym "Totenhornem" Książka ta (a w zasadzie jej pierwsze wydanie), jak się okazało, składa się z dwóch części, przy czym o tej drugiej ciężko zdobyć jakieś informacje, a jeszcze ciężej chyba ją dorwać... Gdy zaczynałam "Totenhorn" nie wiedziałam o istnieniu dalszego ciągu, więc teraz mogę odnieść się jedynie do swoich wrażeń po połowie lektury....