Sięgając po książkę miałam nadzieję na uzupełnienie swojej wiedzy w tematach damsko-męskich, które to towarzyszą nieprzerwanie każdemu z nas przez większość życia. Czy mi się udało? W pewnym stopniu tak, choć nie dowiedziałam się niczego, czego bym intuicyjnie nie wiedziała lub się nie domyślała. Jedynie mam to teraz potwierdzone na piśmie :)

Z książki dowiadujemy się jak ważną rolę w kształtowaniu mózgu odgrywają hormony przez swoją obecność we właściwym czasie, miejscu i ilości. To właśnie HORMONY determinują płeć naszego mózgu. Okazuje się, że można sprawdzić, w jakiej mierze męski lub kobiecy jest nasz umysł. To, w jakim stopniu zachowanie kobiet i mężczyzn jest kobiece lub męskie, zależy od modelu, według którego uformowany jest ich mózg. Można być kobietą i mieć pewne męskie cechy umysłu, a zależy to po prostu od obecności lub nieobecności hormonów męskich w określonych stadiach ciąży. "Wpadki" mogą prowadzić do męskiego mózgu w ciele kobiety i odwrotnie.

Książka napisana jest językiem dość specyficznym. Zrozumiałym, jeśli ktoś ma szeroki zasób trudnych słów i ogólnie je lubi. Mnóstwo odwołań do przypisów, które znajdują się na końcu książki. Kiedy byłam zmęczona, zestresowana po całym dniu pracy, czytanie "Płci mózgu" było dla mnie istną katorgą. Po prostu nie mogłam się skupić i po kilku stronach musiałam wracać wstecz, żeby zrozumieć sens czytanego tekstu. I choć uwielbiam trudne słowa i poszerzanie swojej wiedzy, książkę musiałam odłożyć. Wróciłam do niej w sobotę i cóż odkryłam? Wyspana i najedzona, mając przed nosem filiżankę gorącej kawy doceniłam wartość lektury, aczkolwiek nie powaliła mnie ona na kolana. "Wyłapałam" kilka fajnych rzeczy, porównałam je nawet do swoich relacji z mężem, jednak jak już mówiłam, oprócz wpływu hormonów na mózg, nie dowiedziałam się niczego, czego już bym nie wiedziała/przeczuwała.

"Kobiety i mężczyźni mogą żyć szczęśliwiej, lepiej się rozumieć, bardziej kochać i urządzić świat z lepszym skutkiem, gdy zaakceptują swoją ODMIENNOŚĆ"

Polecam osobom studiującym pedagogikę, psychologię, socjologię i tym podobne kierunki oraz wszystkim tym, którzy przejawiają zainteresowanie budową mózgu oraz takim, którym przyda się to w zrozumieniu relacji w związkach.

KILKA CIEKAWOSTEK Z KSIĄŻKI:
Z badań wynika, że:

* Kobiety słyszą lepiej niż mężczyźni (kapiący kran wyciągnie kobietę z łóżka, zanim mężczyzna zdoła się obudzić), mają bardziej konwencjonalne słownictwo, wolą kolor niebieski od czerwonego. Mężczyźni wybierają kolor czerwony, mają swobodniejsze słownictwo

* W dziedzinach matematycznych najlepsze kobiety zawsze będą gorsze od najlepszych mężczyzn

* Dziewczynki wcześniej niż chłopcy wypowiadają pierwsze słowa i potrafią mówić krótkimi zdaniami. Wcześniej zaczynają czytać i lepiej sobie radzą z takimi elementami języka jak gramatyka, interpunkcja i ortografia

* Kobiety lepiej od mężczyzn widzą w nocy. Mężczyźni lepiej niż kobiety widzą w jasnym świetle

* Kobiety mogą zmagazynować więcej informacji nieistotnych i przypadkowych niż mężczyźni. Mężczyznom udaje się to tylko wtedy, kiedy informacja ma dla nich jakieś konkretne znaczenie

* 98% kobiet chce, aby mężczyźni więcej z nimi rozmawiali o swoich osobistych przemyśleniach,wrażeniach, planach,emocjach. Tłumaczy się to tym, że mężczyzn od małego uczy się, aby nie ujawniać swoich uczuć. Język emocjonalny mężczyzny nie wyraża się w rozmowie, ale w działaniu - wykonaniu czegoś, wspólnych zajęciach, uprzejmości i pomocy fizycznej

* Wraz z wiekiem (czytaj: na starość), kiedy poziom hormonów zaczyna spadać zmienia się zachowanie obu płci. Kobiety stają się bardziej niecierpliwe, pewniejsze siebie i egoistyczne, natomiast mężczyźni stają się łagodniejsi, odkrywają wartość bliskości i więzi z innymi ludźmi

* Mężczyźni są lepszymi dziadkami, niż ojcami

JEST TEGO WIĘCEJ! WSZYSTKO POPARTE BADANIAMI. JEŚLI MACIE OCHOTĘ POZNAĆ WIĘCEJ RÓŻNIC MIĘDZY PŁCIAMI ZAPRASZAM DO SIĘGNIĘCIA PO TĘ KSIĄŻKĘ.

Sięgając po książkę miałam nadzieję na uzupełnienie swojej wiedzy w tematach damsko-męskich, które to towarzyszą nieprzerwanie każdemu z nas przez większość życia. Czy mi się udało? W pewnym stopniu tak, choć nie dowiedziałam się niczego, czego bym intuicyjnie nie wiedziała lub się nie domyślała. Jedynie mam to teraz potwierdzone na piśmie :)

Z książki dowiadujemy się jak...