Co można powiedzieć o książkach z serii The Old Republic? Arcydziełem literatury na pewno nie są (jak chyba, żadna książka z EU, czy też Legend, nie mówiąc już o nowym gwiezdnowojennym kanonie ) ale, w moim odczuciu, zadanie, które im postawiono, wypełniły wzorowo. Dodam tylko, że tych kilka słów o tej pozycji, skrobię tutaj z punktu widzenia gracza TORa.

Fatalny Sojusz jest trzecim tomem cyklu, po Revanie i Oszukanych, którego akcja - w przeciwieństwie do dwóch poprzednich - dzieje się bezpośrednio przed właściwą rozgrywką MMO The Old Republic (fabuł podstawowych klas postaci). Zapewne dlatego tom ten miał swoją premierę jako pierwszy.

Objętościowo jest najobszerniejszą pozycją, a na 388 kartach właściwej powieści zostały czytelnikom i potencjalnym graczom przedstawione podstawowe, grywalne w TORze, klasy postaci, z zarysem charakterystycznych dla nich umiejętności. Samych bohaterów kilka osób wcześniej już przybliżało, więc nie będę się o nich szczególnie rozpisywać - są tacy, jacy powinni być, żeby historia mogła iść do przodu, chociaż, nie ukrywam, że niekoniecznie wszyscy mnie do siebie przekonali. Ciekawostka - wartym zauważenia jest fakt, że "background" niektórych z nich lub samo przedstawienie innych dość ciekawie wypadło w kontekście samej już gry, co w trakcie lektury było dla mnie miłym zaskoczeniem.

Największym atutem historii jest z pewnością sama kreacja świata - autentycznie czuć, że ten wątpliwy stan pokoju, wynegocjowany dekadę wcześniej, ma się ku końcowi, i, co chyba jest najciekawsze, okazuje się, że stron konfliktu jest więcej niż tylko dwie. Intrygująco zostały też zarysowane (szkoda, że tylko zarysowane!) wewnętrzne podziały - zarówno wśród przedstawicieli Republiki, jak i w szeregach jej agresorów.

Jeśli zaś chodzi o słabe strony to znajduję głównie dwie. Po pierwsze - właśnie bohaterowie, którzy nie są przesadnie skomplikowani; widać, że, czasami wręcz na siłę, odtwarzają z góry narzucone im role, a ich działania nie zawsze idą w parze z logiką. Niemniej jednak, miewają lepsze momenty - zwłaszcza młodzi adepci obydwu stron Mocy, i zwłaszcza pod koniec historii. Drugim mankamentem, czysto subiektywnie, jest pędząca na łeb na szyję akcja. Czytając książkę miałam wrażenie, że jestem cały czas w biegu, co bywało męczące. Zabrakło mi, jeśli nie jednej konkretnej, to kilku pomniejszych chwil wytchnienia i złapania oddechu.

Podsumowując - książka jest porządna. Na tyle dobrze napisana, że mogłaby spokojnie funkcjonować jako samodzielna, niezwiązana z żadną grą historia, bo wcale nie trzeba, ani przed lekturą, ani po niej, sięgać po TORa. Ale można, bo bardzo fajnie jest na Nar Shaddaa spotkać NPCów ze straży Tassy Bareesh. ;)

Co można powiedzieć o książkach z serii The Old Republic? Arcydziełem literatury na pewno nie są (jak chyba, żadna książka z EU, czy też Legend, nie mówiąc już o nowym gwiezdnowojennym kanonie ) ale, w moim odczuciu, zadanie, które im postawiono, wypełniły wzorowo. Dodam tylko, że tych kilka słów o tej pozycji, skrobię tutaj z punktu widzenia gracza TORa.

Fatalny Sojusz...