Czternastoletnia Alice jest załamana. Jej rodzice rozwiedli się, ciągle kłóci się z mamą, musi użerać się z młodszym bratem, kłóci się z najlepszą przyjaciółką, dokucza jej wredna Sasha. Pewnego dnia przenosi się w czasie. Znów ma siedem lat i może odmienić swoją przyszłość.
Autorka książki, pani Penelope Bush, miała bardzo ciekawy pomysł. Napisana przez nią książka jest wciągająca, zawierała kilka zwrotów akcji. Została napisana prostym językiem. Bohaterami są zwykli, prości ludzie, których większość polubiłam, choć nie ukrywam, że główna bohaterka - Alice - chwilami mnie denerwowała. Ja również chciałabym przenieść się w czasie, znów mieć siedem lat i świadomość tego, co zdarzy się w przyszłości, i naprawić swoje błędy, zmienić niektóre decyzje.
Polecam! Wy przeczytajcie, a ja idę na karuzelę.

Czternastoletnia Alice jest załamana. Jej rodzice rozwiedli się, ciągle kłóci się z mamą, musi użerać się z młodszym bratem, kłóci się z najlepszą przyjaciółką, dokucza jej wredna Sasha. Pewnego dnia przenosi się w czasie. Znów ma siedem lat i może odmienić swoją przyszłość.
Autorka książki, pani Penelope Bush, miała bardzo ciekawy pomysł. Napisana przez nią książka jest...

Dzieło, jak już wielu czytelników wspomniało, na samym początku, w części pierwszej niezwykle nieznośne, wręcz odpychające, jednak w drugiej części staje się ciekawsze, a część trzecia była tak wciągająca, że mimo tego, że było po pierwszej w nocy nie mogłam się od niej oderwać!

Bardzo trudny do zrozumienia dla mnie jest fakt, że po tym jak Alice przeniosła się do przeszłości, zrobiła tak niewiele, bo tylko urządziła krótki areszt domowy swojemu kotu, nie zaczęła się przyjaźnić z Imogeną (pierwszy raz miałam styczność z tak niespotykanym imieniem),pozostała w koleżeńskich stosunkach z Sashą, podrzuciła mamie ulotki o depresji poporodowej i pozostała w komitywie z położną, a kiedy wróciła do rzeczywistości jej życie okazało się diametralnie różne od tego, które wiodła wcześniej.
„Dziwnie było tak siedzieć z mamą w salonie i pić czekoladę. Dawna Alice nigdy by się na to nie zgodziła. Przecież kłóciłyśmy się bez przerwy.”

Pod koniec Alice wiedziała już czego chce od życia i to pokazało jaką wielką przeszła przemianę: „Największa zmiana zaszła we mnie. Jak to się stało, że byłam kiedyś taka nieszczęśliwa? Może byłam zbyt zajęta swoją nienawiścią do mamy i użalaniem się nad sobą.(...)Postanowiłam ze teraz już nie pozwolę żeby radość mnie omijała.”

„Przecież ta nowa (Alice) była fajniejsza. Wyglądałam o wiele lepiej. Cieszyłam się znacznie większą popularnością. I byłam szczęśliwsza.”
„Miałam przed sobą wspaniałe życie. Wiedziałam że moje życie będzie wspaniałe. Bo sama o to zadbam.”

Dzieło, jak już wielu czytelników wspomniało, na samym początku, w części pierwszej niezwykle nieznośne, wręcz odpychające, jednak w drugiej części staje się ciekawsze, a część trzecia była tak wciągająca, że mimo tego, że było po pierwszej w nocy nie mogłam się od niej oderwać!

Bardzo trudny do zrozumienia dla mnie jest fakt, że po tym jak Alice przeniosła się do...

Miałam do tej książki jak najbardziej pozytywne nastawienie. Sam pomysł z cofnięciem się w czasie o 7 lat też wydawał mi się ciekawy. Opisana historia oczami 14-latki była dobra, co do tego nie ma wątpliwości. Ale już od pierwszej strony główna bohaterka tak działała mi na nerwy, że myślałam że nie zdzierżę i zostawię tę książkę. Właściwie wszyscy bohaterowie tacy byli. Alicja to strasznie egoistyczna nastolatka, która kilka razy utwierdziła mnie w przekonaniu że interesuje ją tylko jej biust. Poza tym ludzie w jej klasie byli opisani bardzo szablonowo. Brzydkie kujonki, których nikt nie lubi, grupka najlepszych dziewczyn itp itd. Nie podobało mi się to.

Miałam do tej książki jak najbardziej pozytywne nastawienie. Sam pomysł z cofnięciem się w czasie o 7 lat też wydawał mi się ciekawy. Opisana historia oczami 14-latki była dobra, co do tego nie ma wątpliwości. Ale już od pierwszej strony główna bohaterka tak działała mi na nerwy, że myślałam że nie zdzierżę i zostawię tę książkę. Właściwie wszyscy bohaterowie tacy byli....

Książka sama w sobie jest dobra. Tematyka ciekawa, nawet wiek Alicji mi nie przeszkadzał. Najbardziej podobała mi się III część, ponieważ tak długo czekałam, by się dowiedzieć jak odmieni się jej los. Nawet nie spodziewałam się takiego zakończenia. To duży plus.
Nie żałuję, że po nią sięgnęłam, aczkolwiek brakowało mi w niej 'tego czegoś'.

Książka sama w sobie jest dobra. Tematyka ciekawa, nawet wiek Alicji mi nie przeszkadzał. Najbardziej podobała mi się III część, ponieważ tak długo czekałam, by się dowiedzieć jak odmieni się jej los. Nawet nie spodziewałam się takiego zakończenia. To duży plus.
Nie żałuję, że po nią sięgnęłam, aczkolwiek brakowało mi w niej 'tego czegoś'.

Bardzo fajna :D .

Bardzo fajna :D .

Lekka lektura na popołudnie, przyjemnie się czyta, szczegolnie młode osoby na pewno utożsamią się z głowną bohaterką.

Lekka lektura na popołudnie, przyjemnie się czyta, szczegolnie młode osoby na pewno utożsamią się z głowną bohaterką.

Ciepła i zadzwiająco dojrzała - jak na grupę wiekową, do której jest adresowana - książka.

Ciepła i zadzwiająco dojrzała - jak na grupę wiekową, do której jest adresowana - książka.

Wiem, że mi się podobała, że fabuła mnie wciągnęła. Nic poza tym. Muszę znów to odnaleźć.

Wiem, że mi się podobała, że fabuła mnie wciągnęła. Nic poza tym. Muszę znów to odnaleźć.

Naprawdę dobra książka! Sporo daje do myślenia.

Naprawdę dobra książka! Sporo daje do myślenia.

Dawno ją czytałam i ledwo pamiętam, co się w niej działo, ale wiem, że wtedy mi się podobała :D Dość ciekawy motyw z cofnięciem się w czasie.

Dawno ją czytałam i ledwo pamiętam, co się w niej działo, ale wiem, że wtedy mi się podobała :D Dość ciekawy motyw z cofnięciem się w czasie.