Wielki szaman Misquamacus powraca na ziemię w swoim kolejnym wcieleniu. Tym razem za cel obiera sobie ciało chłopca, Toby'ego Fennera. Ojciec dzieciaka nie pozostaje bierny dramatycznej sytuacji, która rozgrywa się pod jego dachem i zwraca się o pomoc do jasnowidza-oszusta Harry'ego Erskine'a i współczesnego szamana Śpiewającą Skałę.

"Manitou" był bardzo przyzwoitym debiutem Grahama Mastertona. Jego "Zemsta..." nie odbiega poziomem od jedynki. Jedyną różnicą jest zmiana głównego bohatera. Neil Fenner jest racjonalnym mężczyzną, który znalazł się w irracjonalnej sytuacji i próbuje z niej wybrnąć. Nasz stary przyjaciel Harry jest tylko jego napletkiem. Przez całą historię bardziej wkurzał, niż pomagał. Najciekawszą postacią jest Śpiewająca Skała. Mądry i uduchowiony indianin, który nieźle się zaaklimatyzował we współczesnej Ameryce. Misquamacus całkiem solidnie straszył. Niestety z czasem on, jak i jego pomagierzy spowszednieli i nie budzili takiej grozy, jak na początku i w pamiętnej scenie z prześcieradłem. Zobaczycie państwo sami! Zakończenie było za bardzo groteskowe i familijne... Przynajmniej dla mnie. Podobne zastrzeżenia jednak miałem także do pierwowzoru. Wydaje mi się jednak, że to nie był celowy zabieg autora, tylko bezlitosne prawa rynku.

Język Mastertona jest bardzo przystępny. Podwodne ośmiornice ruszają się żwawo, a prześcieradła-gwałciciele przerażają bardziej niż armia zombie ze "Świtu Żywych Trupów". Mimo iż poziom fabuły jest bardzo nierówny, "Zemsta Manitou" jako całość wypada solidnie i ze względu na wyobraźnie Mastertona warto po nią sięgnąć - oczywiście po zapoznaniu się z jedynką. 6+

Wielki szaman Misquamacus powraca na ziemię w swoim kolejnym wcieleniu. Tym razem za cel obiera sobie ciało chłopca, Toby'ego Fennera. Ojciec dzieciaka nie pozostaje bierny dramatycznej sytuacji, która rozgrywa się pod jego dachem i zwraca się o pomoc do jasnowidza-oszusta Harry'ego Erskine'a i współczesnego szamana Śpiewającą Skałę.

"Manitou" był bardzo przyzwoitym...