Sięgnęłam po książkę Mastertona z ciekawości. Nigdy nie czytałam jego prozy, a brakowało mi od dłuższego czasu porządnego, krwawego horroru. Nie zawiodłam się na tej pozycji. Niektóre opisy są tak soczyste, że odechciewa się jeść (lub też żołądek zaczyna się niemiłosiernie skręcać po spożytym posiłku).

Fabuła wygląda na przewidywalną, jednak wcale taka nie jest. Spodziewałam się, że Wendigo wymknie się prędzej czy później spod kontroli, jednak Masterton pokierował akcją nieco inaczej niż sobie wyobrażałam - co oczywiście jest na plus. Zakończenie wcale mnie nie zawiodło, chociaż ostatnie parę akapitów pozostawia niedosyt. Wydaje się jakby to był wstęp do innej historii i moim zdaniem jest to zupełnie niepotrzebne.

W książce nie ma momentów nudnych, ciągle toczy się akcja. Byłam zaskoczona jak autor zgrabnie kierował historią, wprowadzając nowe wątki, osoby oraz przechodząc płynnie z jednego wydarzenia do drugiego. Postacie, które z początku były nijakie, nabrały mrocznego charakteru. Dzięki temu na pewno sięgnę po kolejną pozycję Mastertona. Dostałam to, czego oczekiwałam.

Sięgnęłam po książkę Mastertona z ciekawości. Nigdy nie czytałam jego prozy, a brakowało mi od dłuższego czasu porządnego, krwawego horroru. Nie zawiodłam się na tej pozycji. Niektóre opisy są tak soczyste, że odechciewa się jeść (lub też żołądek zaczyna się niemiłosiernie skręcać po spożytym posiłku).

Fabuła wygląda na przewidywalną, jednak wcale taka nie jest....