Wendigo

Jest to moje drugie spotkanie z twórczością Mastertona, niestety, tym razem znacznie mniej udane. To dla mnie powieść z rodzaju guilty pleasure, do której lektury podeszłam z przymrużeniem oka, jednak nawet bezgraniczna miłość do horroru, nie uczyniła mnie ślepą na liczne wady i niedociągnięcia tej książki. Główna bohaterka strasznie denerwuje, jest to dojrzała kobieta, która zachowuje się wyjątkowo lekkomyślnie. Z każdą kolejną stroną zastanawiałam się jak to możliwe, że Lily wciąż żyje, gdy ma takie problemy z racjonalnym myśleniem. Zaczęłam się nawet zastanawiać, czy uprowadzone dzieci nie są bezpieczniejsze w towarzystwie porywacza. Jak się później okazało, moje obawy nie były bezpodstawne. Bohaterka jest wyjątkowo bezmyślną matką, ryzykującą życiem całej swojej rodziny, to postać strasznie egoistyczna. Lily jest zdziwiona tym, że podjęte przez nią działania mają swoje konsekwencje (któż by się tego spodziewał?). Szczególnie bawiło mnie akcentowanie w każdym rozdziale (i to kilkakrotnie), że „jest śnieżyca”, „pada śnieg”, „śnieg zaraz spadnie”, „opady śniegu zwiększyły częstotliwość”, etc. Pan Masterton niczym profesjonalny prezenter pogody raczy czytelnika niebywałą informacją, że na północy Stanów Zjednoczonych w okolicy grudnia i stycznia pada śnieg (któż by się tego spodziewał? - po raz drugi). Najciekawsze w tej historii jest oczywiście tytułowe Wendigo oraz indiańska para, której obecność rzeczywiście przysparza gęsiej skórki. To bez wątpienia najciekawsi bohaterowie, o co nietrudno w towarzystwie tak przeciętnej amerykańskiej mamusi jak Lily. Główna bohaterka musiała posiadać niesamowity urok, którego najwyraźniej nie dostrzegłam, gdyż rozkochała w sobie prawie każdego mężczyznę, napotkanego na swej drodze. Pozostaje tylko pozazdrościć adoratorów. Zakończenie jest srodze przekombinowane, mam na myśli szaleńczą jazdę samochodem, to jak bohaterowie próbują pokonać krwiożerczego ducha lasu jest bardziej zabawne niż straszne, ale wciąż wciągające (wydaje się to pozbawione sensu, ale proszę mi wierzyć, tak to jest z horrorem klasy B). Okropnie rażą sylwetki agentów FBI, nie wiem czy był to celowy zabieg autora, ale chyba szeryf z demencją i problemem alkoholowym miałby w sobie większy zapał do pracy niż zaprezentowana dwójka panów z wiecznie „podkrążonymi oczami”. Niespodziewany zwrot akcji na ostatniej stronie również nie zachwyca, przypomniał mi twist serwowany w filmach akcji z lat dziewięćdziesiątych. Czuję lekkie rozczarowanie, bo opis książki obiecywał krwisty horror z indiańskimi wierzeniami w tle, a w miejscu klimatycznego horroru otrzymałam thriller z krwawym stworem i wątkiem ponadnaturalnym. Pomysł na fabułę był znakomity, ale niestety potencjał został zmarnowany. Jeśli czytelnik przymknie oko na liczne bzdurne rozwiązania, czeka go nie najgorsza rozrywka.

Jest to moje drugie spotkanie z twórczością Mastertona, niestety, tym razem znacznie mniej udane. To dla mnie powieść z rodzaju guilty pleasure, do której lektury podeszłam z przymrużeniem oka, jednak nawet bezgraniczna miłość do horroru, nie uczyniła mnie ślepą na liczne wady i niedociągnięcia tej książki. Główna bohaterka strasznie denerwuje, jest to dojrzała kobieta,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kocham Mastertona miłością szczerą i prawdziwą, ale nie oszukujmy się, jak już popłynie, to popłynie.

Kocham Mastertona miłością szczerą i prawdziwą, ale nie oszukujmy się, jak już popłynie, to popłynie.

Pokaż mimo to

Rewelacyjna. Zaczęłam czytać rano w autobusie i przerwałam w takim momencie, że przez cały dzień w pracy nie mogłam się doczekać, żeby się dowiedzieć co dalej. Super książka.

Rewelacyjna. Zaczęłam czytać rano w autobusie i przerwałam w takim momencie, że przez cały dzień w pracy nie mogłam się doczekać, żeby się dowiedzieć co dalej. Super książka.

Pokaż mimo to

Wendigo - indiański duch/demon lasu. Brzmi przerażająco i zachęcająco. Z takim podejściem sięgnęłam po tę książkę, bo przecież co może pójść nie tak trzymając w ręku tak wdzięczny temat. Do tej pory nie było historii o siłach nadprzyrodzonych (duchach, demonach, zjawach itp), która by mnie nie przestraszyła lub spowodowała choćby ciarek na plecach. I oto wkracza on - Graham Masterton ze swoim Wendigo, które mnie nie wystraszyło (ciarki na plecach miałam raz!). Nie można nie przyznać, że czyta się to bardzo lekko i przyjemnie. Przy odrobinie wolnego czasu mogłaby być to książka na jeden wieczór i może wtedy wywarłaby większe wrażenie, bo czytana na raty jest przeciętna. Skoki akcji, które zwiastują, że wydarzy się coś złego prawie od razu zostają wyciszone. Niby akcja ma wzrastać wraz z czytaniem, ale to jest jak dla mnie linia prosta z delikatnymi skokami, które nie powodują narastającego napięcia, Na sam koniec dostajemy absurdalne rozwiązanie, które przeplecione jest tajemniczymi wydarzeniami i stworzeniami. Jak dla mnie zupełnie były tam niepotrzebne. Można było to rozwiązać inaczej tworząc bardziej niepokonanego demona.
Plusik za plot twist na ostatnich 3 stronach! <3 Chociaż samo zakończenie niestety oceniam słabo.
Miałam też wrażenie, że czas dla bohaterów tej historii płynie zupełnie inaczej niż nasz czas. Może to wpływ Amerykańskiej zimy i ciemnego lasu.
To było moje pierwsze spotkanie z G. Mastertonem i nie wiem czy będę chciała spotkać się z nim ponownie za jakiś czas. Podeszłam do niego ponieważ "król" hororu S. King w ogóle nie straszy to postanowiłam usiąść przy Wendigo. Nie jestem zadowolona, nie jestem zniesmaczona, tylko czuję niedosyt, że ta historia mogłaby się potoczyć zupełnie inaczej.

Wendigo - indiański duch/demon lasu. Brzmi przerażająco i zachęcająco. Z takim podejściem sięgnęłam po tę książkę, bo przecież co może pójść nie tak trzymając w ręku tak wdzięczny temat. Do tej pory nie było historii o siłach nadprzyrodzonych (duchach, demonach, zjawach itp), która by mnie nie przestraszyła lub spowodowała choćby ciarek na plecach. I oto wkracza on - Graham...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka ciekawa, motywy indiańskie zaskakujące. Choć dopiero wkraczam w świat literatury horroru to jestem mile zaskoczona, natomiast nie przestraszona. Książka raczej przyjemna. Najwspanialszym motywem był motyw matki walczącej o własne dzieci, poświęcenia. "Zły charakter" troszkę bezpłciowy. Szybka lektorka na dwa dni.

Książka ciekawa, motywy indiańskie zaskakujące. Choć dopiero wkraczam w świat literatury horroru to jestem mile zaskoczona, natomiast nie przestraszona. Książka raczej przyjemna. Najwspanialszym motywem był motyw matki walczącej o własne dzieci, poświęcenia. "Zły charakter" troszkę bezpłciowy. Szybka lektorka na dwa dni.

Pokaż mimo to

Swoją książką pt. "Wendigo" Graham Masterton mnie rozczarował. Wiele Jego książek lubię, a tu taka miałka pozycja, która od polowy jest zwyczajnie nie do czytania. Ja rozumiem fikcyjne postacie fantastyczne, bo jest to częścią składową fabuły, ale może chociaż minimum logicznych zachowań głównych bohaterów "ludzkich" by się przydał, tymczasem od polowy książki ich decyzje, zachowania i dialogi są absurdalne.
Reasumując: zaczynało się względnie, jednak od połowy leci w dół na łeb, na szyję...

Swoją książką pt. "Wendigo" Graham Masterton mnie rozczarował. Wiele Jego książek lubię, a tu taka miałka pozycja, która od polowy jest zwyczajnie nie do czytania. Ja rozumiem fikcyjne postacie fantastyczne, bo jest to częścią składową fabuły, ale może chociaż minimum logicznych zachowań głównych bohaterów "ludzkich" by się przydał, tymczasem od polowy książki ich decyzje,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Naprawdę straszna. Ciekawie przedstawia antagonistę.

Naprawdę straszna. Ciekawie przedstawia antagonistę.

Pokaż mimo to

Mastertona uwielbiam od czasów Manitu. Jako nastolatka, z wypiekami na twarzy zaczytywałam się w horrorach i ...Magii seksu ;)

Mastertona uwielbiam od czasów Manitu. Jako nastolatka, z wypiekami na twarzy zaczytywałam się w horrorach i ...Magii seksu ;)

Pokaż mimo to

To, że Masterton ma niezwykły sentyment do kultury Indian, wie nawet średnio zaznajomiony z twórczością pisarza czytelnik. Wystarczy przypomnieć sobie cykl Manitou, nagrodzoną Specjalnym Edgarem Kostnicę, czy pierwsze tomy cyklu Rook, aby dojść do wniosku, że indiańskie mity i legendy to sfera, w której Masterton porusza się dość biegle.

Od pierwszych stron czytelnik zostaje wessany w fabułę. Główna bohaterka, agentka nieruchomości Lily Blake, zostaje zaatakowana we własnym domu przez zamaskowanego mężczyznę. Napastnik podpala ją żywcem, porywa dzieci i ucieka. Lily cudem udaję się ujść z życiem. Rozpoczyna się śledztwo. Jednym z podejrzanych staje się były mąż Lily. FBI staje na głowie, aby dorwać bandytę. Bez skutku. Lily postanawia zwrócić się o pomoc do prywatnego detektywa, który z kolei kontaktuje się z szamanem Siuksów, Georgiem Żelaznym Piechurem. Ten decyduje się pomóc w odnalezieniu dzieci, ale Lily musi obiecać, że doprowadzi do zwrotu świętych ziem przeznaczonych pod komercyjną zabudowę. Zdesperowana bohaterka, nie zdając sobie sprawy z konsekwencji, jakie może ponieść nie dotrzymując danego słowa, przyjmuje warunki Indianina. W celu odnalezienia dzieci zostaje wezwany Wendigo - indiański duch leśny. Rozpoczyna się seria masakr. Mężczyzna, który podpalił Lily, ginie rozerwany na strzępy. Siostra bohaterki wraz z mężem zostają zmiażdżeni w samochodzie przez niewidzialną siłę, a z głównego podejrzanego - byłego męża Lily - demon przyrządza tatar.

Powszechnie wiadomo, że Masterton działa wedle ściśle opracowanego schematu. Niektóre jego powieści są do siebie podobne, zwłaszcza te o demonach różnej maści. Czy Wendigo również opiera się na prostym schemacie? Owszem, jest tu mocne wejście, mające na celu od pierwszych stron przykuć uwagę czytelnika, jest próba rozwiązania zagadki za sprawą indiańskich czarów. Nie trzeba zbytnio główkować, aby odgadnąć, co zdarzy się "za chwilę", ani zastanawiać się nad poszczególnymi etapami intrygi.

Zdecydowanie odpowiadają mi kreowani przez niego bohaterowie, humor wynikający niekiedy z braku logiki w poszczególnych cenach, czy nie do końca prawdopodobne zakończenia powieści. Wszystko to tworzy klimat horrorów klasy B, których na rynku nigdy nie brakowało.

Taki jest Wendigo. Solidne czytadło, które pochłania się w kilka godzin. Nie brakuje tu humoru i absurdu. Agenci FBI nieustannie próbujący dopaść sprawcę mordów, niemal do końca opowieści pozostają z pustymi rękoma. Ogólnie rzecz biorąc, fanom przypadnie ta książka do gustu. Przypadkowi czytelnicy, o ile nie szukają książki o mocno rozbudowanej fabule, nie zamierzają porównywać portretów psychologicznych bohaterów, ani pogłębiać wiedzy na temat kultury Indian, również będą zadowoleni. To nieźle zbudowana atmosfera grozy, dzięki czemu stanowi idealną lekturę na pochmurny wieczór.

To, że Masterton ma niezwykły sentyment do kultury Indian, wie nawet średnio zaznajomiony z twórczością pisarza czytelnik. Wystarczy przypomnieć sobie cykl Manitou, nagrodzoną Specjalnym Edgarem Kostnicę, czy pierwsze tomy cyklu Rook, aby dojść do wniosku, że indiańskie mity i legendy to sfera, w której Masterton porusza się dość biegle.

Od pierwszych stron czytelnik...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wendigo to człekopodobne tworzenie, które prawdopodobnie występuje w prowincji Kanady i północnej części Stanów Zjednoczonych, jest częścią wierzeń Indian.

Lily Blake po rozwodzie z mężem, opiekuje się dziećmi. Pewnej nocy zostaje napadnięta przez członków organizacji FLAME. Kobieta ledwo uchodzi z życiem, zaś jej dzieci zostają porwane. Kobieta jest pewna, że stoi za tym jej były mąż, Jeff.
Dostaje propozycje pomocy, ale musi oddać ziemię, która należy do przodków Indian. Kobieta zgadza się, choć nie jest świadoma tego, co może się stać.
Kiedy Wendigo zabija ludzi, którzy stoją za porwaniem jej dzieci, Lily jest przerażona i prosi Indianina, który jej pomaga, aby odwołał stwora, bo nie zgadzała się na zabijanie ludzi. Lecz to jest niemożliwe.
Kiedy odzyskuje dzieci, odmawia oddania papierów, które sprawią, że ziemia będzie należała do Indian. George, który przywołał stwora domyśla się, że wszystko zostało ukartowane i teraz posyła Wendigo za Lily, która mimo wszystko uśmierca przerażającego stwora.

Historia bardzo ciekawa. Graham Masterton lubi pisać o różnych mistycznych stworach czy o wierzeniach różnych kultur czy pradawnych ludzi. Tym razem postanowił napisać o Wendigo, który jest częścią wierzeń Indian. Sprawił, że Wendigo stał się prawdziwym stworem, który zabije każdego, byleby wykonać powierzone mu zadanie. Książka napisana lekko i czasami bardzo przerażająca.

Wendigo to człekopodobne tworzenie, które prawdopodobnie występuje w prowincji Kanady i północnej części Stanów Zjednoczonych, jest częścią wierzeń Indian.

Lily Blake po rozwodzie z mężem, opiekuje się dziećmi. Pewnej nocy zostaje napadnięta przez członków organizacji FLAME. Kobieta ledwo uchodzi z życiem, zaś jej dzieci zostają porwane. Kobieta jest pewna, że stoi za tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to