Nos
Nos jest interesującym i zadziwiającym opowiadaniem dotyczym dziwnej przygody asesora kolegialnego Kowalewa, który pewnego dnia po przebudzeniu zobaczył, że nie ma nosa. Bardzo go to zaniepokoiło. Nie wiedział, co zrobić z tym problemem, a w dodatku spotyka w mieście ów swój nos, a ten w dodatku śmie twierdzić, że jest radcą stanu... Na szczęście dziwna, a nawet dziwaczna przygoda Kowalewa szybko się kończy. Gogol bardzo ciekawie łączy tu rzeczy niebywałe, fantastyczne niemalże z życiem codziennym.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 517
- 130
- 22
- 16
- 8
- 7
- 6
- 5
- 5
- 4
Cytaty
Iwan Jakowlewicz, jak każdy porządny rzemieślnik rosyjski, był strasznym pijanicą...
Chodzić bez nosa, przyzna pan, że mi to nie wypada(...)Przecież pan jesteś — moim własnym nosem! Nos spojrzał na majora i brwi jego nachmurz...
Rozwiń
Opinia
Jak powiedział Gogol „ze śmiechem nie ma żartów” i właśnie choć jego opowiadanie „Nos” to wydawałoby się zabawna groteska i kraina absurdu, to jednak opisane przez niego zdarzenie, można interpretować na różne sposoby.
Po wnikliwszej analizie zauważymy, że ten komizm jest pozorny, że tak naprawdę to satyra na współczesne autorowi społeczeństwo. Mamy tutaj jak w krzywym zwierciadle odbity obraz carskiej Rosji, jej zhierarchizowany, rozbudowany i zbiurokratyzowany system urzędniczy. Ukazane jest miasto (Petersburg, ale ta skala mikro stała się tutaj pretekstem do przedstawienia całego kraju), gdzie typowe ludzkie wartości zastąpione zostały pędem za awansem społecznym i żądzą pieniądza. Nos jest też symbolem wygórowanych ambicji Kowaliowa. Asesor nie może bowiem od momentu swojej nieoczekiwanej przemiany realizować kariery („nie może zadzierać nosa”, „ktoś mu utarł nosa” - te wyrażenia bardzo dobrze oddają jego sytuację). Bohater cierpi z powodu swojej inności, styka się z nieludzką reakcją otoczenia na swoje nieszczęście. Z drugiej zaś strony dostaje też nauczkę za swoją pychę i próżność (prztyczek w nos – chciałoby się rzec). Komizm tego utworu więc jest pozorny, a śmiech, to śmiech przez przez łzy.
Poza tym, problem poruszany przez Gogola jest ponadczasowy, czyż ten obraz czegoś nie przypomina, nie wygląda znajomo? Dwa wieki różnicy, a jednak, czy świat i natura ludzka tak naprawdę wiele się zmieniły? Gogol i dziś mógłby nas spytać: „Z czego się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie!” (cytat z "Rewizora", ale i tutaj świetnie pasuje, niestety...).*
* Recenzja pierwotnie zamieszczona na stronie: www.bookfreak.pl
Jak powiedział Gogol „ze śmiechem nie ma żartów” i właśnie choć jego opowiadanie „Nos” to wydawałoby się zabawna groteska i kraina absurdu, to jednak opisane przez niego zdarzenie, można interpretować na różne sposoby.
więcej Pokaż mimo toPo wnikliwszej analizie zauważymy, że ten komizm jest pozorny, że tak naprawdę to satyra na współczesne autorowi społeczeństwo. Mamy tutaj jak w krzywym...