Ta pięknie wydana pozycja to nie lada gratka dla miłośników literatury grozy. Liczący niemal 600 stron zbiór opowiadań z deszczykiem, autorstwa różnych twórców- wiele z nich zaczerpniętych zostało z wierzeń ludowych.
W obecnej dobie, w obliczu zalewu przerażających horrorów w kinematografii i literaturze, szczególnie straszne mogą się one nie wydawać (choć nadal robią mocne wrażenie).
Można sobie jednak wyobrażać, jak działały na wyobraźnię dawniejszych pokoleń. Ludzi sprzed wieków, niemal obowiązkowo dopatrujących się sił nieczystych w każdym kącie, dla których to opowiadanie podobnych historii wieczorami, przy ogniskach płonących na polanach w noc świętojańską, lub przy kominku w domowych pieleszach, stanowiło jedną z podstawowych rozrywek.
Szczególnie przypadły mi do gustu opowiadania ,,Wij" Mikołaja Gogola, króciutkie acz intrygujące ,,Muzeum figur woskowych" Alfreda Burrage'a oraz ,,Rodzina wurdałaka" Aleksieja Tołstoja.
Antologia napisana jest językiem dostojnym, niedzisiejszym, co dodaje mocy przedstawionym historiom.

Ta pięknie wydana pozycja to nie lada gratka dla miłośników literatury grozy. Liczący niemal 600 stron zbiór opowiadań z deszczykiem, autorstwa różnych twórców- wiele z nich zaczerpniętych zostało z wierzeń ludowych.
W obecnej dobie, w obliczu zalewu przerażających horrorów w kinematografii i literaturze, szczególnie straszne mogą się one nie wydawać (choć nadal robią...

Portal Promocji Kultury - Proanima.pl:

Kolejna część cyklu zawierającego klasyczne opowiadania grozy trafia do naszych rąk. Wraz z autorami przenieśmy się do świata tajemnic i nieopisanego strachu, które ukryte są pod strzechami XIX-wiecznych chałup i we dworach. Dziś prezentujemy Duchy nocy świętojańskiej.

Dawniej świat był o wiele bardziej tajemniczy i nieodkryty. I nie mam tu na myśli czasu sprzed wielkich odkryć geograficznych, które rozpoczęły się w wieku XV i trwały tak naprawdę do XIX stulecia, kiedy to oczom ludzi ukazał się ląd, znany dziś jako Antarktyda. Nie trzeba było wcale jechać tak daleko, bo nieznane kryło się często w posępnym lesie nieopodal, albo w tej drugiej wiosce za górą. Niepoznane pozostawały niektóre aspekty życia, które zyskiwały swoje własne, ludowe egzegezy. Wreszcie, mimo chrystianizacji, w ludowej pamięci przetrwało wiele elementów religii naturalnych w ich mitologicznych i demonologicznych aspektach. Czasem w bezpośredniej formie, innym razem z nałożonym „filtrem” tradycji chrześcijańskiej. Wszystko to zostało zebrane na stronach „Duchów nocy świętojańskiej” i przekazane w ręce czytelnika.

Książka przenosi nas w czasie do XIX stulecia, gdzie rozgrywa się akcja umieszczonych w zbiorze opowiadań. Wraz z autorami i ich bohaterami mamy okazję przemierzyć wzdłuż i wszerz cały kontynent europejski, a nawet zawitać za ocean, do Nowego Świata. Demony sprzed wieków, które pojawią się na kartach tej książki poznamy w ich oryginalnym, nieprzetworzonym przez popkulturę kształcie. Dlatego nie dziwcie się, gdy bohater podróżujący do Mołdawii na wampiry natknie się w Serbii, a nie w Siedmiogrodzie (znanym również jako Transylwania). Co więcej nie śpią w trumnach, nie posiadają własnych zamków, nie zamieniają się w nietoperze… Peleryn ani problemów stomatologicznych zresztą też nie mają.

Ciąg dalszy: https://proanima.pl/duchy-nocy-swietojanskiej-recenzja-ksiazki-15-opowiadan-grozy/

Portal Promocji Kultury - Proanima.pl:

Kolejna część cyklu zawierającego klasyczne opowiadania grozy trafia do naszych rąk. Wraz z autorami przenieśmy się do świata tajemnic i nieopisanego strachu, które ukryte są pod strzechami XIX-wiecznych chałup i we dworach. Dziś prezentujemy Duchy nocy świętojańskiej.

Dawniej świat był o wiele bardziej tajemniczy i nieodkryty. I nie...

Wspaniałe wydanie. I ten Gogol! Pozycja obowiązkowa.

Wspaniałe wydanie. I ten Gogol! Pozycja obowiązkowa.

Już dawno nie miałam w rękach antologii, szczególnie takiej która mrozi krew w żyłach. Upiorne opowiadania o „magicznym świecie demonów, upiorów i duchów”, sprawiły, że nie raz oczy wychodziły mi z orbit ze zdziwienia, ale także ze strachu.

Noc Świętojańska w wielu kulturach wiąże się z obrzędami i wierzeniami związanymi z magią, tajemnicą oraz przekraczaniem granic między światem ludzkim a duchowym. W niektórych tradycjach uznawana jest za moment, gdy granice pomiędzy światem żywych a umarłych stają się szczególnie cienkie…

"Wij" to opowiadanie Mikołaja Gogola, które przenosi czytelnika w tajemniczy świat ludzkich obsesji i upadku moralności. Główny bohater, wchodząc w kontakt z wiedźmą, ulega stopniowemu oddawaniu się ciemnym pragnieniom. Fabuła prowadzi przez labirynt dziwacznych wydarzeń, ukazując wewnętrzne konflikty i upadki natury ludzkiej.

Alfred McLelland Burrage w "Muzeum figur woskowych" buduje napięcie i atmosferę tajemnicy. Czytelnik znalazłszy się w opuszczonym muzeum, stanie twarzą w twarz z makabrycznymi figurami, zostanie porwany w mroczny świat, gdzie granica między rzeczywistością a koszmarem zaczyna się zacierać. To opowiadanie skłania do refleksji nad ludzkimi lękami i najgłębszymi obsesyjnymi pragnieniami. Autor doskonale wyważa strach i napięcie, sprawiając, że lektura pozostawia niezapomniane wrażenie - szczególnie dla takiego laika grozy jak ja.

Każde opowiadanie wplątuje czytelnika w gęstą atmosferę niezwykłych wydarzeń. Ma on okazję przenieść się do różnych zakątków, gdzie spotyka niezwykłych bohaterów i styka się z niezwykłymi zjawiskami. Gorąco polecam jako lekturę na wieczór pełen tajemnic, czarów i strachu 😵‍💫🫣.

Już dawno nie miałam w rękach antologii, szczególnie takiej która mrozi krew w żyłach. Upiorne opowiadania o „magicznym świecie demonów, upiorów i duchów”, sprawiły, że nie raz oczy wychodziły mi z orbit ze zdziwienia, ale także ze strachu.

Noc Świętojańska w wielu kulturach wiąże się z obrzędami i wierzeniami związanymi z magią, tajemnicą oraz przekraczaniem granic...

Duchy nocy świętojańskiej to jak dla mnie najlepsza ze zbioru opowiadań wydana z tej serii książka. Przenosi nas w magiczny świat dawnych wierzeń. Przenosi nas do legend starodawnych, duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Każde z opowiadań ma coś fajnego w sobie. Myślę, że wielu z was zna już opowiadanie "Wij" Mikołaja Gogola, choć to rosyjski pisarz zasługuje na poznanie jego tekstów. Kolejnym opowiadaniem, które było dla mnie najlepsze z całej książki to O krok za daleko Edwarda Bensona no po prostu sztos. Ale to jedne z kilku które tam dostaniecie. Każde na wysokim poziomie. Budzące nie raz strach i gęsią skórkę na ciele. Ale jesień to idealny zaś do zapoznania się z tymi opowiadaniami. 


Na dodatkową zachętę pozostawiam wam kawałek opisu: 
Niesamowita podróż po magicznym świecie demonów, upiorów i duchów.
Znana pod wieloma nazwami najkrótsza noc w roku od wieków była czasem szczególnym, związanym z miłością, płodnością, ale i grozą, czającą się w ciemnych borach. Ludy słowiańskie, germańskie i celtyckie oddawały wtedy hołd siłom natury, żywiołom wody i ognia, którym patronowały mityczne stworzenia, świętując nadejście lata na przy płonących ogniskach.. 

Duchy nocy świętojańskiej to jak dla mnie najlepsza ze zbioru opowiadań wydana z tej serii książka. Przenosi nas w magiczny świat dawnych wierzeń. Przenosi nas do legend starodawnych, duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Każde z opowiadań ma coś fajnego w sobie. Myślę, że wielu z was zna już opowiadanie "Wij" Mikołaja Gogola, choć to rosyjski pisarz zasługuje na poznanie jego...

"Duchy Nocy Świętojańskiej" - fascynująca podróż w krainę magii i demonów

"Duchy Nocy Świętojańskiej" to kolejna wspaniała antologia wydana przez Wydawnictwo Zysk i S-ka, która przenosi czytelnika w świat folkloru i wierzeń z różnych zakątków globu. To niepowtarzalna okazja, by oderwać się od rzeczywistości, zanurzyć w świat pełen zjawisk nadprzyrodzonych, duchów i stworzeń, które fascynowały naszych przodków i wciąż inspirują współczesną literaturę. Ta antologia kusi do spędzenia chwil w jej towarzystwie, delektując się ulubionym napojem.

Osobiście bardzo cenię zbiory opowiadań przygotowywane przez Wydawnictwo Zysk i S-ka, zarówno te z okazji przesilenia letniego, jak i te zimowe. Za każdym razem odkrywam w nich coś nowego, mimo iż autorzy, których opowieści się w nich znajdują, dawno odeszli. Ich twórczość zasługuje na uwagę czytelników, ukazując, jak widziano pewne zjawiska i jak wierzenia kształtowały życie ludzi. Mają one niepowtarzalny urok, którego trudno szukać w dzisiejszych opowieściach. Być może to klimat tamtych czasów i miejsc, albo mentalność ludzi. Jednak nie da się oprzeć urokowi tych historii.

Dużą zaletą tej antologii jest możliwość czytania jej wybiórczo, nie trzymając się ściśle chronologii spisu treści. Dodatkowo większość opowiadań nie jest zbyt długa, co sprawia, że można je przeczytać w wolnej chwili. Jednak są również wyjątki, dwa opowiadania wyróżniają się znaczącą ilością stron i nadają się na lekturę, gdy nie ogranicza nas czas.

Każde z opowiadań w antologii jest inne i niepowtarzalne. Czytelnik przeniesie się w słowiańskie klimaty, wskazujące na różnorodność kultur. Od Wysp Brytyjskich po Irlandię, antologia oferuje różnorodność, która przypadnie do gustu każdemu. Wszystkie opowieści są ciekawe, wciągające i inspirują wyobraźnię.

Nie trzeba zachęcać miłośników zbiorów opowiadań do sięgnięcia po tę antologię, zwłaszcza jeśli interesują się opowieściami o duchach, zjawach, wampirach i innych stworzeniach. Dla tych, którzy nie mieli jeszcze okazji czytać takich zbiorów, warto spróbować. Być może ta antologia będzie właśnie dla nich idealna.

"Najkrótsza noc w roku" jest traktowana jako czas szczególny, niosący ze sobą magię, demony i bogów. Ta antologia pozwala na chwilowe uwierzenie w istnienie niezwykłych rzeczy na tym świecie, wprowadzając nas w groźny świat letniego przesilenia. Opowieści Słowian, Celtów i Germanów stanowią ciekawego przewodnika po tym mrocznym świecie. Czy warto zatem zanurzyć się w tej niezwykłej podróży?

"Duchy Nocy Świętojańskiej" to wyjątkowa antologia składająca się z piętnastu unikatowych utworów autorstwa dziesięciu różnych pisarzy. Każde z opowiadań ma swój niepowtarzalny styl, co czyni tę antologię różnorodną i interesującą. Historie różnią się między sobą pod wieloma względami, od współczesnych po te wyjęte prosto spod słomianej chłopskiej strzechy. Opowiadają o miłości, magii, demonach i ludzkim okrucieństwie. Znajdziemy wśród nich także archaizmy, imiona i nawiązania do różnych kultur, co dodaje antologii głębokości i niebanalności. Mimo pewnych trudności związanych z nieznajomością niektórych archaizmów, lektura tej antologii była dla mnie czystą przyjemnością, łączącą różnorodność słowiańskich mitów, legend ze wschodu, mrocznych duchów i demonów. To zbiór niezwykle nietypowy i fascynujący, który zdecydowanie polecam każdemu miłośnikowi opowiadań pełnych tajemniczego uroku.
Moja ocena: 7/10

"Duchy Nocy Świętojańskiej" - fascynująca podróż w krainę magii i demonów

"Duchy Nocy Świętojańskiej" to kolejna wspaniała antologia wydana przez Wydawnictwo Zysk i S-ka, która przenosi czytelnika w świat folkloru i wierzeń z różnych zakątków globu. To niepowtarzalna okazja, by oderwać się od rzeczywistości, zanurzyć w świat pełen zjawisk nadprzyrodzonych, duchów i...

„Był to dzień nieskażonego letniego przepychu, słońce chyliło się ku zachodowi, a wspaniałość wieczoru z każdą chwilą stawała się coraz bardziej krystaliczna i urzekająca.”

Bardzo lubię zagłębiać się w powieści grozy, dłużej przebywać z bohaterami, wnikliwiej dociekać zatrważających okoliczności, szczegółowo badać motywy i postawy. Jednak równie znakomicie bawię się poznając krótkie formy literackie, fantastycznie potrafią wkręcić w atmosferę niesamowitości, podkręcić wyobraźnię czytelnika i okręcić wokół spirali paranormalnych scen. Bardzo cieszę się, gdy w moje ręce wpada zbiór opowiadań połączonych wybranych wspólną cechą, lecz stanowiących osobną zamkniętą całość. A cóż bardziej nie przemawia do słowiańskiej duszy jak nie duchy przez nią wykreowane.

„Duchy nocy świętojańskiej” to bogata porcja niezwykłych historii odwołujących się do dawnych opowieści i legend, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, zwłaszcza w ustnej formie, łączącej gawędziarski styl narracji z relacją wspomnieniową. Nie brakuje przedziwnych stworzeń, mrożących krew w żyłach potworów kryjących się w ludziach, diabolicznych demonów skrywających się w lasach i na bagnach, osobliwych upiorów wykorzystujących siły natury, czy mitycznych zjaw zaglądających w ludzkie umysły. Lubimy słuchać o zdumiewających wizjach i złudzeniach podczas wieczornych spotkań przy ognisku, zbierając się rodzinnie przy kominku, próbując ogarnąć rozumem to, co niewytłumaczalne w dzielonych między sobą opowieściach.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2023/10/duchy-nocy-swietojanskiej.html

„Był to dzień nieskażonego letniego przepychu, słońce chyliło się ku zachodowi, a wspaniałość wieczoru z każdą chwilą stawała się coraz bardziej krystaliczna i urzekająca.”

Bardzo lubię zagłębiać się w powieści grozy, dłużej przebywać z bohaterami, wnikliwiej dociekać zatrważających okoliczności, szczegółowo badać motywy i postawy. Jednak równie znakomicie bawię się...

Jak co roku rozpalane są ogniska, las tętni życiem, a później przychodzi zmrok i władcą jest już wszechobecna czerń. Wówczas biorę do ręki księgę pełną niesamowitych opowieści i zanurzam swą wyobraźnię w odmętach dawnych, wiekowych tekstów. Oczy karmią się widziadłami, upiorami z innego świata oraz duchami. Serce coraz to mocniej naciska na klatkę piersiową, a po chwili następuje cisza głęboka jak pod ziemią. Tylko słuch pozostaję czujny, bo wykrywa z dala zbliżające się kroki...

Jesień powoli wyłania swe oblicze, a ja jak zawsze o tej porze skłaniam swe myśli ku prozie szczególnej, czyli literaturze grozy, która przenika mnie na wskroś i uwalnia zachwyty. Kolejny zbiór nowel i opowiadań od wydawnictwa Zysk i S-ka, to dla mnie magiczna podróż w czasie do XIX i początku XX wieku, kiedy to króluje opowieść niesamowita, horror bazujący na klimacie oraz gęstej atmosferze. Już na wstępie zostałem uraczony gładkością tekstów z rodzimego podwórka, gdzie brylują Jan Barszczewski czy Roman Zmorski, by następnie zwrócić swe spojrzenie na "Cienie zapomnianych przodków" od ukraińskiego pisarza Mychajła Kociubynskiego zainspirowane kulturą Hucułów. Mój apetyt wzrastał w miarę czytania, toteż wkrótce po raz drugi mogłem zaspokoić swą duszę pięknem znanych mi już wcześniej rosyjskich klasyków, czyli "Wijem" Mikołaja Gogola i "Rodziną Wurdułaka" Aleksieja Tołstoja. Na deser zaś pozostało mi raczyć się klimatycznymi tekstami wprost z brytyjskiego, a nawet irlandzkiego salonu.

Wciąż wybrzmiewa w mej głowie czar spisanych dawno historii, ich plastyczność kreowanych zdań, utrzymywanego do końca napięcia i subtelności z jaką groza ta została podana. Często mająca dwuznaczny wydźwięk, przechadza się między ludowymi wierzeniami ze słowiańskiej kultury a surowością ponurych ziem angielskich, która jakby sama od siebie rodzi zjawy czy inne potworności. Połączenie dwóch różnych spojrzeń na literaturę grozy tworzy zbiór wyjątkowo równy, muskający zmysły pomysłowością utkanych tu nowel, a także zachwyca niepodrabialnym stylem do którego mam ochotę wracać raz za razem. Czyż to nie prawdziwa magia?

Jak co roku rozpalane są ogniska, las tętni życiem, a później przychodzi zmrok i władcą jest już wszechobecna czerń. Wówczas biorę do ręki księgę pełną niesamowitych opowieści i zanurzam swą wyobraźnię w odmętach dawnych, wiekowych tekstów. Oczy karmią się widziadłami, upiorami z innego świata oraz duchami. Serce coraz to mocniej naciska na klatkę piersiową, a po chwili...

Wreszcie wzięłam w łapki najnowszą część wspaniałej serii od Zysk i S-ka - cały ten pomysł i to jak wyglądają te książki jest ZŁOTEM! Mam wszystkie tomy i zawsze czekam z utęsknieniem na kolejne, bo opowiadania od duchach, to to, co kocham chyba najbardziej - bo od dziecka. DUCHY NOCY ŚWIĘTOJAŃSKIEJ miały już premierę jakiś czas temu, ale ciągle coś mnie od nich odciągało, coś innego zajmowało, a chciałam koniecznie odnaleźć odpowiedni, spokojny czas na poznanie tej części "nawiedzonych historii". Myślę, że wrzesień, to był strzał w dziesiątkę. Nadal jeszcze kilka opowieści przede mną, choć każdą już przynajmniej przeglądnęłam - i jest super!
Z miejsca informuję, że nie są to teksty, które was przestraszą. Są to wspaniałe pomniki minionego czasu. Dzięki tym opowiadaniom poznaję nie tylko historie z dreszczykiem, ale także historię literatury grozy, horroru. Zysk i S-ka odkopują dla nas zapomniane perełki i za to należą się ogromne brawa.
Co w tym tomie znajdziemy? Przede wszystkim WIJ Mikołaja Gogola. Słyszałam o tym opowiadaniu, mój tata w młodzieńczych latach je czytał (obecnie nic nie pamięta, więc i on szykuje się do lektury - choć pamięta, że mu się bardzo podobało). Ponoć WIJ był w naszym domu, ale tata komuś pożyczył... na wieczne nieoddanie. Mam zbiór opowiadań Gogola, ale WIJA w nim nie ma - więc świetnie, bo oto jest. Mikołaj Gogol miał wielki literacki talent i jest chyba jednym z niewielu Rosjan, których czytam bez wstrętu. Bardzo polecam jego teksty, bo to doskonały przykład, wzorcowy - jak pisać krótką formę.
Mamy jednak o wiele, wiele więcej wspaniałości w DUCHACH NOCY ŚWIĘTOJAŃSKIEJ. Np. krótką historię Romana Zmorskiego O DIABLE BORUCIE - to jest warte poznania! Jest też NAWIEDZONY ORGANISTA Z HURLY BURLY Rosy Mulholland, lub O KROK ZA DALEKO Edwarda Bensona.
Przed sięgnięciem po tę książkę trzeba wiedzieć, że niektóre z tych historii są nieco... cóż wiktoriańsko kobiece i zestarzały się... różnie. Jednak każde z nich jest historycznie ciekawe i ma w sobie coś poczciwego - to takie w sumie poczciwe straszenie. Zawsze dostajemy też motto, przesłanie - jasne i nieskomplikowane, za co cenię te utwory. Dzisiaj wszystko jest takie - filozoficzne, a często przefilozofowanie, metafora goni metaforę, że już nie wiadomo, o co chodzi i czy chodzi o to, o co myślisz, że chodzi.
Książki z tej serii są pięknie wydawane. Rewelacyjne projekty okładek, wspaniałe grzbiety - cała seria wygląda na półce obłędnie, a co najważniejsze, opowiadania można czytać codziennie. To idealna literatura na wieczór, pod poduszkę. Czekam na kolejne tomy - zachęcam do wejścia na stronę wydawnictwa i poczytania o każdym tomie. Nie wiem czy wszystkie są jeszcze dostępne - ale koniecznie kupcie sobie choć jeden, bo naprawdę warto mieć taki zbiór w domu - to wielka gratka i ciekawostka.

postraszymy dziś po.... staremu?
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Wreszcie wzięłam w łapki najnowszą część wspaniałej serii od Zysk i S-ka - cały ten pomysł i to jak wyglądają te książki jest ZŁOTEM! Mam wszystkie tomy i zawsze czekam z utęsknieniem na kolejne, bo opowiadania od duchach, to to, co kocham chyba najbardziej - bo od dziecka. DUCHY NOCY ŚWIĘTOJAŃSKIEJ miały już premierę jakiś czas temu, ale ciągle coś mnie od nich odciągało,...

Duchy nocy świętojańskiej to moja pierwsza książka z serii wydawanej przez zysk ska i muszę powiedzieć, że jestem pozytywnie zaskoczony. Głównie bałem się o język, czy jednak nie będzie przestarzały i czy przez to książkę będzie czytało się ciężko. Nic z tych rzeczy. Chociaż widać, że styl autorów odbiega od obecnych realiów, to w żaden sposób nie wpływa to na odbiór książki. Ba, w niektórych opowiadaniach wręcz pomaga.
Duży plus za wybór opowiadań do książki. Wszystkie są równe, nie ma odstających od reszty (co często zdarza się w przypadku antologii). Chociaż męczyłem się trochę przy jednym (Cienie zapomnianych przodków) ze względu na język (dużo wstawek obcojęzycznych). Z drugiej strony Wij (Mikołaja Gogola) to dla mnie perełka.
Ale o czym jest ta książka? Mam sporo ludowych wierzeń, mitologii, diabłów, wampirów i duchów. Są czary i gusła, ale też morderstwa, samobójstwa, ale wszystko opisane w sposób delikatny. Czuć dreszczyk emocji i czeka się z niecierpliwością na zakończenie historii. Nie mogę powiedzieć, że się bałem i nie mogłem spać po nocach jednak na ramieniu siedział mi mały duszek i czasami robił głośne buuuuu
Książka potwierdza moją tezę, że takie zbiory najlepiej sprawdzają się w przypadku horrorów i opowiadań grozy. Co tu dużo mówić, chętnie przeczytam pozostałe książki z tej serii.

Duchy nocy świętojańskiej to moja pierwsza książka z serii wydawanej przez zysk ska i muszę powiedzieć, że jestem pozytywnie zaskoczony. Głównie bałem się o język, czy jednak nie będzie przestarzały i czy przez to książkę będzie czytało się ciężko. Nic z tych rzeczy. Chociaż widać, że styl autorów odbiega od obecnych realiów, to w żaden sposób nie wpływa to na odbiór...