Trudno mi zrozumieć zachwyty nad tą książką. Zdecydowanie za długa i wg mnie przydałaby się jej porządna edycja. Nie mam nic przeciwko książkom z wolno toczącą się akcją, ale "Gra o tron" przytłacza nadmiarem opisów, które ani nie są interesujące, ani nie wnoszą niczego (ich wykreślenie nie zmieniłoby interpretacji wydarzeń, postępowania bohaterów itp). Czy naprawdę czytelnik musi poznać wszystkie detale ubioru i zbroi setek rycerzy pojawiających się na kartach tej książki? I te nieszczęsne powtórzenia - tak, wiemy, że Jon Snow jest bękartem i nie trzeba nam o tym przypominać 50 razy.
Plus należy się Martinowi za pomysł na fabułę, choć miejscami idzie na łatwiznę, a jego bohaterowie są czasem zbyt papierowi lub niekonsekwentni. Przykład: rozumiem, że Ned Stark jest idealistą, ale rozmowa z Cersei o dzieciach... - to idiotyczne, całkowicie bezsensowne postępowanie, które przeczy ogólnej charakterystyce Neda stworzonej przez Martina. Ponadto usłyszana przez mnie opinia, że Martin zabija bohaterów, z którymi nie wie co dalej zrobić, się potwierdza.
Po przeczytaniu książki obejrzałam adaptację tv - serial produkcji HBO. Jak dla mnie serial był ciekawszy - wreszcie widziałam bohaterów, akcję, bez tych niepotrzebnych książkowych opisów (serial ma też swoje wady, ale tu nie miejsce na ich opis).
Nie wiem, czy warto czytać kontynuację, bo jeśli po 800 stronach (maczkiem) Martin zostawia nas z większa ilością wątków niezakończonych, a częścią nawet nie zaczętych porządnie, to podejrzewam, że po kolejnych 1000 stronach będzie jeszcze gorzej.

Trudno mi zrozumieć zachwyty nad tą książką. Zdecydowanie za długa i wg mnie przydałaby się jej porządna edycja. Nie mam nic przeciwko książkom z wolno toczącą się akcją, ale "Gra o tron" przytłacza nadmiarem opisów, które ani nie są interesujące, ani nie wnoszą niczego (ich wykreślenie nie zmieniłoby interpretacji wydarzeń, postępowania bohaterów itp). Czy naprawdę...