Co właściwie mogę rzec? Jestem naprawdę zachwycona tą książką. Właśnie skończyłam ją czytać, ale dalej czuję jej niezwykły klimat. Chciałam przeczytać tę powieść od pół roku i szczerze mowiąc nie zawiodłam się, a nawet jestem zaskoczona jej fenomenem. Obsydian, jako kamień, bardzo pasuje do atmosfery i wydarzeń, ciemny i tajemniczy, ale piękny i urzekający. Może to zbyt poetyckie słowa, bo książka jest napisana luźnym językiem, nawet bardzo. To jest dla mnie fenomen, nic nie jest tam przesłodzone i upiększone. Autorka przedstawiła życie siedemnastolatki, tak jak ono naprawdę wygląda. Nie są pominięte hormony i emocje, które, może niechlubne, ale towarzyszą temu wiekowi. Nastolatkowie są pokazani tacy, jakimi naprawdę są. Ogólnie jestem wielką fanką romansów, zwłaszcza tych z nutą erotyzmu. Tak książka zadawala mnie w 98%, bo mimo wszystko dla mnie erotyki było za mało, ale to nie zmienia faktu, że uczucie między bohaterami jest bardzo gorące, może z uwagi na to, że próbują się nienawidzić i to podsyca i tak już duży płomień. Autorka nie przesadziła i nie "zabrała" głównych bohaterów do łóżka, co mnie satysfakcjonuje. Chciałabym napisać o milionie innych rzeczy, które oczarowały mnie w tej książce, ale nie chce mi się, więc powiem ogólnie: polecam ją każdemu kogo nie obrzydza otwarte mówienie o seksie i przeklinanie i stanowczo polecam fanom romansów, bo ten jest moim zdaniem wyjatkowy, poza tym jeśli komuś znudziły się wilkołaki i wampiry, a lubi rożne dziwne istoty to ta książka również go nie zawiedzie.

Co właściwie mogę rzec? Jestem naprawdę zachwycona tą książką. Właśnie skończyłam ją czytać, ale dalej czuję jej niezwykły klimat. Chciałam przeczytać tę powieść od pół roku i szczerze mowiąc nie zawiodłam się, a nawet jestem zaskoczona jej fenomenem. Obsydian, jako kamień, bardzo pasuje do atmosfery i wydarzeń, ciemny i tajemniczy, ale piękny i urzekający. Może to zbyt...