Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pochłonęła mnie bez reszty swoją lekkością i nieszablonowością. Rzadko zdarza mi się tak docenić romans. Postacie, które tutaj wykreowała autorka prezentują okazałą osobowość i spore złożenie emocjonalne. Teksańskie miasteczko, nawet dla takiego wroga jak ja, stało się na jeden wieczór domem. Na jeden wieczór, bo nie mogłam się od tej książki odezwać, dopóki nie dowiedziałam się jak to się skończy. Kiedy mi się coś podoba, nie szukam wad, chyba że są duże i oczywiste. A tutaj ich nie dostrzegłam. Oczywiście, nie jest to literatura wymagająca, ale to nie stanowi o jej mniejszej wartości. Polecam każdemu, kto chce się odprężyć i miło spędzić czas w małym teksańskie miasteczku, wśród sław i bogaczy.

Pochłonęła mnie bez reszty swoją lekkością i nieszablonowością. Rzadko zdarza mi się tak docenić romans. Postacie, które tutaj wykreowała autorka prezentują okazałą osobowość i spore złożenie emocjonalne. Teksańskie miasteczko, nawet dla takiego wroga jak ja, stało się na jeden wieczór domem. Na jeden wieczór, bo nie mogłam się od tej książki odezwać, dopóki nie...

Nie przepadam za dramatami. One nigdy nie wyrażają pełni inwencji literackiej. Czuję, że gdzieś zagubiło się pióro pani Rowling. Choć wiele wydarzeń cieszy, jak choćby samo kontynuowanie cyklu, to to nie nie to samo. Zrobiło się za dużo dramy, a za mało magii. To takie upchnięcie kilku lat w na paruset stronach. Widać wyraźne zaniedbanie. Nie czytałam tego ani długo, ani z trudnościami, to muszę przyznać. A jednak, odczuwam ogromny niedosyt i poniekąd niesmak, że książka została wydana w takiej, a nie innej formie. Mimo wszystko, dla fanów Harry'ego Pottera, pozycja obowiązkowa.

Nie przepadam za dramatami. One nigdy nie wyrażają pełni inwencji literackiej. Czuję, że gdzieś zagubiło się pióro pani Rowling. Choć wiele wydarzeń cieszy, jak choćby samo kontynuowanie cyklu, to to nie nie to samo. Zrobiło się za dużo dramy, a za mało magii. To takie upchnięcie kilku lat w na paruset stronach. Widać wyraźne zaniedbanie. Nie czytałam tego ani długo, ani z...

Fenomenalny romans z życia wzięty. Pomijam fakt, że idealnie dopasowany do nastolatków. Niesamowicie klimatyczne lata 80', konkretnie 86'. Ta powieść urzekła mnie swoim realizmem. Bo po pierwsze sytuacja boheterów jest niekłamana, rzeczywista. Nie każdy ma wszystko, a na dodatek nie każdy kto się zakocha ma wszystko i problemem nie pozostaje już tylko miłość lub jej brak. Eleonorę i Parka połączyło perfekcyje uczucie, nie było w nim nic kłopotliwego, poza sytuacją zewnętrzną bohaterów. Po drugie cieszę się, że autorka nie koloryzowała za bardzo i pokazała młodzież taką, jaka ona jest. Są głupie niepewności, jest naiwność i przede wszystkim pożądanie i namiętność. To nie bajka Disney'a tylko samo życie. Tutaj, tak jak i w rzeczywistości, czasem idzie się dalej, niż jeden mały pocałunek, zwłaszcza, jeśli życie daje w kość na tyle, żeby chceć się odciąć od wszystkiego i po prostu mieć chwilę szczęścia. W moim przekonaniu jedyną wadą tej książki jest jej objętość - zbyt mała. Zakończenie pozostawia też ogromne pole dla wyobraźni czytelnika, więc jest nad czym główkować po skończeniu lektury. Gratuluję mistrzowskiego romansu pani Rowell.

Fenomenalny romans z życia wzięty. Pomijam fakt, że idealnie dopasowany do nastolatków. Niesamowicie klimatyczne lata 80', konkretnie 86'. Ta powieść urzekła mnie swoim realizmem. Bo po pierwsze sytuacja boheterów jest niekłamana, rzeczywista. Nie każdy ma wszystko, a na dodatek nie każdy kto się zakocha ma wszystko i problemem nie pozostaje już tylko miłość lub jej brak....