Jak swojego czasu „Młot na czarownice”, podręcznik katolicki do walki z diabłem, miał przeciwdziałać wielkim nieprawościom schyłku średniowiecza, tak pisarstwo Deschnera, swoisty „Młot na papiestwo”, ma za zadanie rozprawić się z tą instytucją raz a dobrze. Druga część „Polityki papieskiej...” dotyczy okresu od wybuchu II Wojny Światowej aż po czas powstania książki, czyli pierwsze miesiące 1991 roku. Ponad 3/4 dzieła poświęcone jest Piusowi XII - „papieżowi Hitlera”. Autor dokumentuje postawę Kościoła katolickiego i jego zwierzchnika w trakcie tego największego konfliktu w dziejach w sposób ostro krytyczny. Wykazuje, iż ówczesny „namiestnik św. Piotra” nie tyle nie piętnował hekatomby, która wówczas miała miejsce, ale wprost sprzyjał polityce faszystów, nazistów i ustaszów. Jego oficjalne wypowiedzi i działania, a nade wszystko zaniechania, „wołają o pomstę do nieba”. Swój „kamyczek do ogródka” dołożył także episkopat niemiecki, co do którego Deschner formułuje poważne zarzuty serwilizmu, karierowiczostwa i wprost działania na rzecz narodowego socjalizmu. Materiału w książce jest sporo i jest on porażający.
Ostatnie prawie sto stron poświęconych jest papieżom panującym po Piusie XII: Janowi XXIII, Pawłowi VI, Janowi Pawłowi I i Janowi Pawłowi II. Najwięcej miejsca poświęca autor temu ostatniemu. Po skrótowym nakreśleniu pontyfikatów Jana i Pawła oraz Jana Pawła I (tutaj raptem 33 dni urzędowania, co w ocenie pisarza było zbyt krótkim okresem, aby zaszkodzić światu),papież Polak opisany został na ponad 30 stronach. Z uwagi na olbrzymi deficyt w Polsce krytycznych dzieł tegoż pontyfikatu, warto przeczytać te kilkadziesiąt kartek. Ukazują one Karola Wojtyłę na tle jego międzynarodowej działalności, czyli przede wszystkim zaangażowania się w walkę po stronie świata zachodniego przeciwko siłom ze wschodu, a także w wysiłkach o zachowanie konserwatywnego oblicza katolicyzmu, czyli zwalczania teologii wyzwolenia i utrzymywania m.in. status quo w krajach Ameryki Południowej i Łacińskiej. Deschner w swoim stylu nie owija w bawełnę i wysuwa sporo zarzutów wobec Jana Pawła II. Z uwagi na to, iż w naszym kraju panowała swoista zmowa milczenia w kontekście jakichkolwiek złych stron papieża Polaka, a wychodzenie z jakąkolwiek krytyką jest do dzisiaj niemile widziane w przestrzeni publicznej (i nie tylko),toteż zapoznanie się z innym jego obliczem może być dla wielu zaskakujące i zapewne gorszące. Niemniej jednak dla tych, którzy cenią sobie wartość posiadania własnego zdania lektura ta jest jak najbardziej wskazana.
Całość „Polityki papieskiej...” (ponad 800 stron) to jedno wielkie oskarżenie pod adresem papiestwa i Kościoła. Na ile jest ono trafne i jak bardzo przekonujące są argumenty autora – niech każdy spróbuje ocenić sam.

Jak swojego czasu „Młot na czarownice”, podręcznik katolicki do walki z diabłem, miał przeciwdziałać wielkim nieprawościom schyłku średniowiecza, tak pisarstwo Deschnera, swoisty „Młot na papiestwo”, ma za zadanie rozprawić się z tą instytucją raz a dobrze. Druga część „Polityki papieskiej...” dotyczy okresu od wybuchu II Wojny Światowej aż po czas powstania książki, czyli...

Mała historia papiestwa, pisana przez krytyka z punktu wiedzenia poszczególnych Głów Kosicioła. Kawał historii. Ale jak to u Deschnera -tylko negatywnej. Ale takie jest założenie - nie ma tu miejsca na pozytywy.

Mała historia papiestwa, pisana przez krytyka z punktu wiedzenia poszczególnych Głów Kosicioła. Kawał historii. Ale jak to u Deschnera -tylko negatywnej. Ale takie jest założenie - nie ma tu miejsca na pozytywy.

Książka nieco wstrząsająca, nawet dla kogoś, kto nie jest członkiem Kościoła Katolickiego. Autor opisuje cyniczną politykę Watykanu przed II wojną światową, a następnie współudział papiestwa w zbrodniach Hitlera.
Józef Beck wszak powiedział: "Do najbardziej odpowiedzialnych za tragedię mojego kraju należy Watykan. Zbyt późno uświadomiłem sobie, że prowadziliśmy politykę zagraniczną służącą egoistycznym interesom Kościoła katolickiego"
Ciekawe jest również krytyczne spojrzenie na Jana Pawła II.

Książka nieco wstrząsająca, nawet dla kogoś, kto nie jest członkiem Kościoła Katolickiego. Autor opisuje cyniczną politykę Watykanu przed II wojną światową, a następnie współudział papiestwa w zbrodniach Hitlera.
Józef Beck wszak powiedział: "Do najbardziej odpowiedzialnych za tragedię mojego kraju należy Watykan. Zbyt późno uświadomiłem sobie, że prowadziliśmy politykę...

Zdecydowanie polecam. Książka wręcz "kipi" merytoryką. Pozycja obowiązkowa.

Zdecydowanie polecam. Książka wręcz "kipi" merytoryką. Pozycja obowiązkowa.

Bardzo dobra.

Bardzo dobra.