Zdawałoby się, że opasłe tomiszcze takie jak Zarys dziejów religii to nuda przez duże N.

Nic bardziej mylnego.

Może fascynować. Z jednego względu. Uświadamia gigantyczne podobieństwa między religiami o jakich człowiek nie ma pojęcia. Nie mówię już o potopie występującym w niemal wszystkich wierzeniach ludów zamieszkujących basen morza Śródziemnego. Od znalezienia tekstu sumeryjskiego eposu o Gilgameszu wiadomym już jest, iż Biblia nie była jedyną Księgą opisującą tą, zdawałoby się, mityczną katastrofę. Odkrycie jednak, że już Zoroastrianizm skupiał się na walce dwóch bóstw reprezentujących dobro i zło. Czy, że Aztekowie wierzyli w powrót białego boga Quetzalcoatla, który oddawszy życie za ludzi, odszedł na wschód - frapuje.

Dla poznania tych i innych podobieństw między religiami warto przeczytać tę książkę. Być może zamiarem autorów było ukazanie, że religia to opium dla mas. Na moją wiarę nie wpłynęła, ale pozwoliła inaczej na nią spojrzeć

Zdawałoby się, że opasłe tomiszcze takie jak Zarys dziejów religii to nuda przez duże N.

Nic bardziej mylnego.

Może fascynować. Z jednego względu. Uświadamia gigantyczne podobieństwa między religiami o jakich człowiek nie ma pojęcia. Nie mówię już o potopie występującym w niemal wszystkich wierzeniach ludów zamieszkujących basen morza Śródziemnego. Od znalezienia tekstu...

dużo wiedzy w jednym tomie, wprowadzenie nudne, ale dzieje poszczególnych religi warto znać a ta ksiązka to umożliwia

dużo wiedzy w jednym tomie, wprowadzenie nudne, ale dzieje poszczególnych religi warto znać a ta ksiązka to umożliwia

Zdecydowanie, ideoologiczność tej pracy jest jej ogromnym minuesem. Mimo to, zawarte w niej informacje, odcedzone z zupy poglądów czy przekonań autora, są interesujące.

Zdecydowanie, ideoologiczność tej pracy jest jej ogromnym minuesem. Mimo to, zawarte w niej informacje, odcedzone z zupy poglądów czy przekonań autora, są interesujące.

irytuje ideologiczna orientacja autorów, bo i książka ta została wydana i wznawiana w wiadomym ustroju; dzieje religii zostają nade wszystko interpretowane narzędziami dość prymitywnego marksizmu - szczególnie koszmarny jest pierwszy rozdział o religiach prehistorycznych (ludzie paleolitu jako wielka klasa, uciskanych, uciemiężonych; pytanie tylko przez kogo?). stosunek do badanego przedmiotu na ogół jest nieprzychylny i stronniczy.
rzecz wielokrotnie była wznawiana, a uczeni autorzy, zdaje się, że w swoim dziełku uparcie przez lata nie uwzględniali nowszych osiągnięć światowego religioznawstwa, niż późno dziewiętnastowieczne.
część informacyjna - w odróżnieniu i odseparowaniu od jawnych przekazów ideologicznych i lichej aparatury teoretycznej - jednak może się bronić. dużo faktów i fakcików interesujących i pouczających, ale, jak powiadam, ostrożnie z lekturą.

irytuje ideologiczna orientacja autorów, bo i książka ta została wydana i wznawiana w wiadomym ustroju; dzieje religii zostają nade wszystko interpretowane narzędziami dość prymitywnego marksizmu - szczególnie koszmarny jest pierwszy rozdział o religiach prehistorycznych (ludzie paleolitu jako wielka klasa, uciskanych, uciemiężonych; pytanie tylko przez kogo?). stosunek do...

Pomimo ideologicznego wstępu, merytorycznie bardzo dobra. Analiza religii pod kątem historycznym pokazuje przenikanie, a wręcz powielanie tożsamych idei w różnych kulturach i epokach.

Pomimo ideologicznego wstępu, merytorycznie bardzo dobra. Analiza religii pod kątem historycznym pokazuje przenikanie, a wręcz powielanie tożsamych idei w różnych kulturach i epokach.