Joseph Finder to kolejny przedstawiciel gatunku "nie szufladkujcie mnie". Zaczynał thrillerami polityczn0-spiskowymi, zahaczył o thriller prawniczy, ostatnie książki to już całkiem niezłe thrillery korporacyjne.
Nigdy nie pisał cykli, do czasu gdy nie wymyślił że Nick Heller może się świetnie do tego celu nadawać.

Zniknięcie to taka dziwna hybryda. Jakby Child, Coben, Baldacci i Weaver spotkali się i postanowili sklecić coś wspólnego. Nick Heller przypomina trochę Jacka Reachera i Davida Rakera, bo ma talent do pakowania się w kłopoty i zaglądać w ciemny zaułek z pytaniem "Czy tu biją?". Tyle że życiowe doświadczenie i wojskowe przeszkolenie dają tyle, że przeciwnicy wymagają interwencji lekarza.

Zresztą Reacher i Heller świetnie się znają. Na kartach antologii Twarzą w twarz spotkali się w Bostonie, i zrobili co trzeba, żeby i lekarz mógł zarobić.

Finder należy do pisarzy przykładających się do tworzenia wiarygodnych postaci, nie tworzy pustych wydmuszek, które będą tylko statystami dla głównego bohatera. Nawet te poboczne i drugoplanowe są mniej lub bardziej opisane. Dostajemy też dużo szczegółów z funkcjonowania dużych firm, trzyliterowych agencji, nowinek technicznych i spraw finansowych.
Nie zostawia właściwie żadnych pustych plam.

Fabuła jest dość zakręcona. Nick Heller musi się uporać z jak się okazuje dość prostym zadaniem, gdy dostaje telefon od swojego bratanka.
Okazuje się że jego rodzice zostali napadnięci, matka jest w szpitalu, a ojczym zaginął. Nick Heller zdaje sobie niedługo sprawę że wpadł w niezłe bagno, a intryga z każdą kolejną chwilą staje się coraz dziwniejsza.

Czasem dla "dobra fabuły" trochę autora ponosi ułańska fantazja, ale nic tak specjalnie nie kłuje w oczy. Niby nie wgniata w fotel, ani nie mam uczucia "wow", ale to Finder, Joseph Finder. Autor u nas niedoceniany, jak wielu których sobie cenię.
Dobra pozycja z zakończeniem a'la Coben.

Ocena 6,4-6,5. Naciągam do 7 ze względu na sentyment do autora.

Joseph Finder to kolejny przedstawiciel gatunku "nie szufladkujcie mnie". Zaczynał thrillerami polityczn0-spiskowymi, zahaczył o thriller prawniczy, ostatnie książki to już całkiem niezłe thrillery korporacyjne.
Nigdy nie pisał cykli, do czasu gdy nie wymyślił że Nick Heller może się świetnie do tego celu nadawać.

Zniknięcie to taka dziwna hybryda. Jakby Child, Coben,...