Zazwyczaj już po kilku przeczytanych zdaniach wiem czy coś mi się spodoba czy nie. Tutaj zdania mnie wręcz odpychały ale ponieważ nie lubię zostawiać rozpoczętych książek a lubię jak mnie coś zaskakuje, zmusiłam się do czytania. Pochłonęłam ją szybko, podsumowanie - dzień uważam za stracony. Nie znam twórczości Fuentes'a choć przepadam za południowoamerykańską literaturą. Ta książka nie tyle nudzi co irytuje. Historia jakich wiele, bohater, który nie wzbudza najmniejszej sympatii - bufon, prostak, pępek świata kierujący się niskimi pobudkami. Historia opowiedziana bez polotu, a próba wplecenia w nią wątków politycznych, społecznych i religijnych to jedna wielka równia pochyła. Odniosłam wrażenie, że wszystko to jest "opowiedziane" pobieżnie, tak jakby ktoś próbował sklecić ze sobą odpady i przedstawić to z dumą jako sztukę najwyższych lotów. Można wykreować głównego bohatera, który nie wzbudza sympatii ale wciąż jest intrygujący, Fuentes poległ z kretesem. To, że nie dałam jednej gwiazdki to zasługa skądinąd wplecionych tutaj rozważań psychologicznych odbywających się w Kafkowskiej przestrzeni z elementami Dostojewskiego. Zdecydowanie nie polecam.

Zazwyczaj już po kilku przeczytanych zdaniach wiem czy coś mi się spodoba czy nie. Tutaj zdania mnie wręcz odpychały ale ponieważ nie lubię zostawiać rozpoczętych książek a lubię jak mnie coś zaskakuje, zmusiłam się do czytania. Pochłonęłam ją szybko, podsumowanie - dzień uważam za stracony. Nie znam twórczości Fuentes'a choć przepadam za południowoamerykańską literaturą....