Jagoda od kilku lat wegetuje. Tkwi w nieudanym związku z Bartkiem, który ani jej się do tej pory nie oświadczył ani nawet nie zaproponował wspólnego mieszkania. Do tego utknęła w nudnej pracy w korporacji, gdzie nie zarabia dobrze, a haruje jak wół. Sama pewnie dalej tkwiłaby w tej patowej sytuacji, bo brakowało jej energii i odwagi, by cokolwiek w swym życiu zmienić, ale pewnego dnia dowiaduje się, że Firma wysyła ją na bezpłatny urlop. Przesłanie jest jasne – Jagoda dostaje czas na zorganizowanie sobie czegoś nowego, bo powrotu nie ma…

Brzmi jak początek dramatu? Nic bardziej mylnego! Akurat dla Jagody to początek nowego, lepszego życia. Pod wpływem impulsu wyjeżdża z Krakowa, by na kilka tygodni zamieszkać z ojcem. Początkowy plan zakłada, że poświęci czas sobie – odpocznie, nadrobi zaległe lektury. Życie jednak pisze własne scenariusze. Przez zrządzenie losu Jagoda trafia na pogotowie. Ten jeden dzień staje się przełomowym momentem w jej życiu.

"Kiedy tłumisz złe emocje, przestajesz odczuwać i te dobre."

Od tej pory bohaterka rozpoczyna nową pracę – najpierw zastępuje kierowcę karetki, a potem zostaje etatowym psychologiem w szpitalu. Przez dwa miesiące nawiązuje z nowo poznanymi ludźmi o wiele głębsze relacje, niż przez 5 lat ze współpracownikami z krakowskiej firmy. Poznaje osoby wrażliwe, otwarte, chętne do zwierzeń, a przede wszystkim do pomocy w kryzysowych sytuacjach. Podczas dyżurów w pogotowiu, a później na oddziałach, nie brakuje chwil zabawnych, ale również wzruszających. Zdarzają się też te trudne, smutne i pełne emocji. Wszystko to niesamowicie zbliża Jagodę z mieszkańcami rodzinnego miasteczka i zmusza do zastanowienia nad jałowością jej dotychczasowej egzystencji.

Lato szybko mija, a w Firmie Jagody zmiany, zmiany, zmiany. Czy nowe szefostwo i nowe warunki pracy skuszą dziewczynę do powrotu? Czy po tak pełnym prawdziwych doznań i przeżyć lecie będzie w stanie wrócić do codziennego korporacyjnego kieratu, z marnymi szansami na udane życie uczuciowe?

Powieść w przezabawny sposób ukazuje problemy i rozterki trzydziestolatki mieszkającej w wielkim mieście i pracującej w wielkiej korporacji. Maluje też obraz pokolenia ludzi samotnych wśród tłumu wielkiego miasta. Samotnych nawet w tak zwanych związkach. Niepewnych jutra, ślepo dążących do nie wiadomo czego, bezrefleksyjnych, nudnych.

Przymusowy urlop poza miastem, w świecie jakże innym od znanego jej na co dzień, pośród zupełnie innych, bo szczerych i wrażliwych osób, pozwoli Jagodzie wiele zrozumieć, przewartościować, może nawet zmienić. Powieść zdecydowanie podnosi na duchu!

Polecam ją zarówno mieszkankom miast, uwięzionych w korporacyjnych trybach absurdu i obłudy, jak i mieszkankom wsi i miasteczek, które narzekają na swój los. Zobaczcie, czego nie doceniacie i od dziś cieszcie się każdą chwilą!

Jagoda od kilku lat wegetuje. Tkwi w nieudanym związku z Bartkiem, który ani jej się do tej pory nie oświadczył ani nawet nie zaproponował wspólnego mieszkania. Do tego utknęła w nudnej pracy w korporacji, gdzie nie zarabia dobrze, a haruje jak wół. Sama pewnie dalej tkwiłaby w tej patowej sytuacji, bo brakowało jej energii i odwagi, by cokolwiek w swym życiu zmienić, ale...