"Ludzie dzisiejsi marnują zbyt wiele czasu na wysłuchiwanie słów i myśli innych. Lepiej by czynili słuchając w spokoju i skupieniu własnych myśli. Wiedzę możemy przejmować od innych, lecz mądrości musimy się nauczyć sami."
Bardzo przemawiają do mnie te słowa, które autor napisał w przedmowie do książki. Czytając "Księgę z San Michaele" starałam się za wszelką cenę zdobyć wiedzę od autora, a było z czego korzystać.
Autor książki był modnym lekarzem, modnym ponieważ na przełomie XIX i XX wieku jedną z "modniejszych " chorób bogatych dam była histeria, a on był "lekarzem chorób nerwowych". Studiował w Paryżu, a pracował nie tylko we Francji, ale również we Włoszech. W przedmowie próbuje sklasyfikować książkę, ale sam stwierdza,że nie jest to łatwe:" ...niektórzy nazywają ją "autobiografią",inni-"wspomnieniami lekarza".
Ja uważam,że książka jest przede wszystkim dokumentem mówiącym o warunkach życia naszych przodków. Autor opisuje nie tylko damy chore na nudę, nadmiar pieniędzy i brak zainteresowania , ale również straszne zmagania najbiedniejszych z przeciwnościami losu.
Axel Munthe żył w bardzo ciekawym okresie wtedy, gdy Pasteur próbował lekarzom szczycących się tym, że sala operacyjna jest zalana krwią i operujących w wieczorowych strojach, uświadomić fakt istnienia bakterii.Pracował w szpitalu, gdy były prowadzone pierwsze próby surowicy przeciwko wściekliźnie. Zajmował się najbiedniejszymi z biednych w czasie wybuchu cholery w Neapolu. Ratował nie tylko dzieci, ale również dorosłych, od śmierci w czasie epidemii dyfterytu. Widział szarlatanów, którzy dla "dobra nauki", robili publiczne eksperymenty wprowadzając dziewczęta w hipnotyczny trans.
Książka jest przepojona miłością do prostych ludzi. Jest w niej mnóstwo anegdot z życia ówczesnych elit. Znajdziemy w niej plotki z wyższych sfer i subtelne poczucie humoru.
Kocham czytać i często jest tak,że jakaś książka po przeczytaniu recenzji "woła do mnie". Tak było i w tym przypadku. Książkę odnalazłam na allegro, kupiłam, przeczytałam i polecam ją każdemu, którego interesuje historia codziennego życia.

"Ludzie dzisiejsi marnują zbyt wiele czasu na wysłuchiwanie słów i myśli innych. Lepiej by czynili słuchając w spokoju i skupieniu własnych myśli. Wiedzę możemy przejmować od innych, lecz mądrości musimy się nauczyć sami."
Bardzo przemawiają do mnie te słowa, które autor napisał w przedmowie do książki. Czytając "Księgę z San Michaele" starałam się za wszelką cenę zdobyć...