To jedna z najważniejszych książek w moim życiu. Czytałam ją jako dziecko po raz pierwszy, potem wracałam do niej wiele razy. Refleksja nad relacjami między ludźmi, ludźmi i zwierzętami jest w książkach Munthe poruszająca do głębi.

To jedna z najważniejszych książek w moim życiu. Czytałam ją jako dziecko po raz pierwszy, potem wracałam do niej wiele razy. Refleksja nad relacjami między ludźmi, ludźmi i zwierzętami jest w książkach Munthe poruszająca do głębi.

Książeczka składa się z 16 krótkich opowieści.Autor jest lekarzem i bohaterami tychże opowieści uczynił swoich pacjentów,ludzi z ubogich dzielnic Paryża,których nazywa swoimi przyjaciółmi.Opowiada nie tylko o ludziach biednych,prostych,ale snuje opowieść także o przyrodzie ,zwierzętach.Akcja rozgrywa się w Paryżu,na Capri,w Neapolu.Opisy są bardzo skrupulatne,barwne,jest wspaniałym obserwatorem-drobiazgowo opisuje mrówkę,ptaszka,osła.Wspaniale opowiada o zwyczajnym życiu na Capri,opisuje wiosnę ,lato tak uroczo i sugestywnie,że poczułam się jakbym i ja tam była.Autor jest człowiekiem wielkiego serca -to się czuje w każdym opowiadaniu.

Książeczka składa się z 16 krótkich opowieści.Autor jest lekarzem i bohaterami tychże opowieści uczynił swoich pacjentów,ludzi z ubogich dzielnic Paryża,których nazywa swoimi przyjaciółmi.Opowiada nie tylko o ludziach biednych,prostych,ale snuje opowieść także o przyrodzie ,zwierzętach.Akcja rozgrywa się w Paryżu,na Capri,w Neapolu.Opisy są bardzo skrupulatne,barwne,jest...

Wypożyczyłam tę książkę z biblioteki właściwie dlatego, że wpadła mi pod rękę i przypadek ten sprawił, że poznałam kilkanaście ciekawych opowiadanek.

Intrygujące spostrzeżenia miłośnika wszystkiego co żyje, w których wyraża on swój nieskończony zachwyt nad życiem, pięknem przyrody, krajobrazami, bogactwem zwierząt, szeroko rozumianą muzyką oraz urokami otaczającego nas świata.

"Powiadają, że miłość do ludzi jest największą z cnót. Wielbię tę cnotę i nie wątpię, że jest ona cechą ludzi szlachetnych. Jednakże moja dusza jest mała, myśli przyziemnie i zmuszony jestem wyznać, że im dłużej żyję, tym dalej odchodzę od tego wzniosłego ideału. Skłamałbym, gdybym stwierdził, że kocham ludzkość.
Natomiast kocham zwierzęta, gnębione, wzgardzone zwierzęta, i nie dbam o to, czy ludzie wyśmiewają się ze mnie, kiedy mówię, że zgodzę się lepiej ze zwierzętami niż z większością ludzi.(...)
(...) Wszystkie inne drobne istoty, których imion nie znam nawet, ale w których maleńki świat zaglądam z radością - wszystkie są przecież współbliźnimi w ogromnej społeczności Stworzenia i prawdopodobnie spełniają swoje obowiązki obywatelskie daleko lepiej, niż ja spełniam moje!"

Z jego przemyśleń bije troska o zachowanie w człowieku tego wszystkiego co w nim wartościowe, mądre i piękne - tego wszystkiego czym może się dzielić ze światem zewnętrznym oraz tego co powinien zachować w sobie. Wspaniała lektura dla tych wszystkich, którym los świata nie jest obojętny. Warto sięgnąć po tę pozycję aby nabrać dystansu do otaczającej nas rzeczywistości. Szczerze polecam.

Wypożyczyłam tę książkę z biblioteki właściwie dlatego, że wpadła mi pod rękę i przypadek ten sprawił, że poznałam kilkanaście ciekawych opowiadanek.

Intrygujące spostrzeżenia miłośnika wszystkiego co żyje, w których wyraża on swój nieskończony zachwyt nad życiem, pięknem przyrody, krajobrazami, bogactwem zwierząt, szeroko rozumianą muzyką oraz urokami otaczającego nas...