Buszując po księgozbiorze mojej ukochanej biblioteki gminnej, natknęłam się na tę powieść. Niewiele mówiący tytuł, niezbyt zachęcająca okładka, obco brzmiące nazwisko autora, z którym wcześniej się nie zetknęłam, jednak te parę słów na okładce okazało się kluczem, czymś, co sprawiło, że tę książkę wzięłam do ręki i przeczytałam.
"Drogi Przyjacielu, piszę do Ciebie, bo jako jedyny mnie rozumiesz. Chciałbym Ci opowiedzieć o moim życiu, o seksie, narkotykach, związkach, akceptacji... "
Charlie to piętnastoletni chłopiec, którego poznajemy, kiedy idzie do pierwszej klasy liceum. Jest zagubionym chłopcem, mającym problemy ze sobą. Pierwszy dzień w nowej szkole wywołuje w nim strach, mimo, że to nie jest nic wielkiego i każdy nastolatek musi przez to przejść. Czuje się bardzo samotny, ponieważ nie ma żadnych przyjaciół. Żeby wyrzucić z siebie ten strach, pisze listy do zmyślonego Przyjaciela, zwierza mu się z rzeczy, które dzieją się w jego życiu, który mają jakiś wpływ na niego, z którymi sobie nie radzi, nie rozumie.

Początkowo czytałam tę książkę od tak, trochę na odwal się, ponieważ Charlie był dla mnie taką niemotą, ofermą, która nie potrafi sobie poradzić z najbłahszymi rzeczami. Później dopiero zyskał cień mojej sympatii, ponieważ uświadomiłam sobie, że Charlie to tak naprawdę każdy z nas. Bo każdy z nas jest w jakiś sposób samotny, każdy z nas przeżywa te wszystkie ważne dni, każdy z nas się kiedyś po raz pierwszy zakochuje, każdy z nas jest takim Charliem. Jedyne, czym się od niego różnimy, to to w jaki sposób reagujemy, w jaki sposób przezywamy, bo nie każdy, tak jak on, zalewa się od razu rzewnymi łzami.
Powieść Stephena Chbosky'ego prócz samotności, porusza tematy związane z masturbacją, seksem, molestowaniem, brakiem akceptacji, homoseksualizmem oraz angażowaniem się w złe związki. Charlie pokazuje, jak ludzie potrafią się nawzajem ranić, jak bardzo są samotni, jak działa przyjaźń i jak niewiele trzeba, by człowiek poczuł się częścią czegoś większego.
Charlie to bardzo głęboka powieść, podczas czytania żyło się nią. Jest to kolejna pozycja traktująca o młodych ludziach, pokazująca ich problemy, w której jest pełno emocji. Ale nie podziałała na mnie aż tak, jak Trzynaście powodów. Jednak jest to powieść specyficzna poprzez formę - listów do Przyjaciela. Śmiało mogę Wam ją polecić - warto przeczytać!

Buszując po księgozbiorze mojej ukochanej biblioteki gminnej, natknęłam się na tę powieść. Niewiele mówiący tytuł, niezbyt zachęcająca okładka, obco brzmiące nazwisko autora, z którym wcześniej się nie zetknęłam, jednak te parę słów na okładce okazało się kluczem, czymś, co sprawiło, że tę książkę wzięłam do ręki i przeczytałam.
"Drogi Przyjacielu, piszę do Ciebie, bo jako...