Charlie

Istnieje możliwość, że jestem już za stara na tego typu literaturę… albo po prostu jest ona zła.

Tytułowy Charlie ma ponoć piętnaście lat jednak jego umysł jest na o wiele niższym poziomie. I to widać. Bardzo. Przemyślenia, które miały być genialne i odkrywcze wcale takie nie są. Nie na wiek głównego bohatera. Dlatego mam wrażenie, że jest ona pseudo zintelektualizowana. Całkowicie na siłę. Nie czepiam się tego, że jest on nie bójmy się tego powiedzieć wyjątkowo płaczliwym chłopakiem. Może tak jest naprawdę. Wiadomo hormony i te sprawy. Bardziej przeszkadzało mi to, że sprawiał on wrażenie autentycznie fajtłapowatej ofiary losu, której umysł zatrzymał się na wcześniejszych etapach rozwoju. Nie ma on zielonego pojęcia o życiu z innymi ludźmi, życiu czy w ogóle, czym kolwiek.



Całość napisana jest w formie listów głównego bohatera do „Przyjaciela”, o którym my nie wiemy kompletnie nic. To może być każdy. Nie jesteśmy przy tym świadkami odpowiedzi na listy. To bardziej „monolog”, pełen wszystkiego; przemyśleń, opisu sytuacji, rozmów pomiędzy innymi bohaterami. W sumie drażnił mnie nawet język. Jak na kogoś, kto chodzi na zajęcia z zaawansowanego języka angielskiego bohater ma bardzo ubogi język. I to też widać i to też sprawia, że lektura w ogóle do mnie nie przemawia.


A może kwestią jest różnica kulturowa i wychowawcza pomiędzy nami a UK?

Istnieje możliwość, że jestem już za stara na tego typu literaturę… albo po prostu jest ona zła.

Tytułowy Charlie ma ponoć piętnaście lat jednak jego umysł jest na o wiele niższym poziomie. I to widać. Bardzo. Przemyślenia, które miały być genialne i odkrywcze wcale takie nie są. Nie na wiek głównego bohatera. Dlatego mam wrażenie, że jest ona pseudo zintelektualizowana....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Słodko-gorzka opowieść o dorastaniu ujęta w niecodziennej formie - listów do przyjaciela. Narrator powieści jest osobą o wysokiej wrażliwości, wprowadza czytelnika w swój świat.
Pomimo, iż książka należy do literatury młodzieżowej, czyta się ją szybko i jest wciągająca, to moim zdaniem nie jest to lektura dla każdego.
Sama, gdy ją skończyłam, po części odetchnęłam z ulgą, gdyż czytanie wynurzeń życiowych głównego bohatera pogłębiało moje własne stany emocjonalne. Sam autor przyznaje, że tworząc powieść wzorował się na swoim okresie dorastania - ten częściowy autobiografizm jest jak najbardziej widoczny, opisy są bardzo autentyczne.
Polecam, ale jeśli ktoś jest osobą o wysokiej wrażliwości powinien podejść do tej książki z rezerwą.

Słodko-gorzka opowieść o dorastaniu ujęta w niecodziennej formie - listów do przyjaciela. Narrator powieści jest osobą o wysokiej wrażliwości, wprowadza czytelnika w swój świat.
Pomimo, iż książka należy do literatury młodzieżowej, czyta się ją szybko i jest wciągająca, to moim zdaniem nie jest to lektura dla każdego.
Sama, gdy ją skończyłam, po części odetchnęłam z ulgą,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zazwyczaj wymagam od książek dużo i tak też było w tym przypadku. Czy spełniła moje wymagania? RACZEJ nie.
Zawsze wzbraniałam się przed obejrzeniem ekranizacji, jeśli uprzednio nie przeczytałam książki, na której film się opiera. Tutaj jednak postąpiłam inaczej i bardzo się z tego powodu cieszę. Nie jest to jednak recenzja na temat filmu, dlatego powiem tylko, że gdybym najpierw przeczytała książkę, jestem niemal pewna, że nie pokusiłabym się o obejrzenie go. Pierwszy raz od dłuższego czasu film był znacznie lepszy niż książka. I mówię to z czystym sumieniem!
Zdecydowałam się na przeczytanie jej w oryginalnym języku; byłam przekonana, że odbiór przez to będzie...prawdziwszy? Nie do końca jestem pewna, czy był to dobry wybór. Niezależnie od języka, czułam, jakbym czytała codzienne sprawozdanie z czyjegoś życia. Zdaję sobie sprawę, iż mniej więcej taki był cel każdego listu, który pisał Charlie, jednak sposób przekazania był co najmniej monotonny, miejscami nużący.
Ale są też plusy! Jednym z nich jest zdecydowanie muzyka (och, umieszczenie Asleep - The Smiths było cudownym wyborem i szczerze się przyznaję, że zawyżyło moją ocenę, gdyż jest moją ulubioną piosenką). Przedstawienie choroby psychicznej Charliego bardzo przyzwoite, opisy ataków paniki i tego, co bohater czuł (a raczej jego pustki) - również godne podziwu.

"I don’t know if you’ve ever felt like that. That you wanted to sleep for a
thousand years. Or just not exist. Or just not be aware that you do exist.":)

Zazwyczaj wymagam od książek dużo i tak też było w tym przypadku. Czy spełniła moje wymagania? RACZEJ nie.
Zawsze wzbraniałam się przed obejrzeniem ekranizacji, jeśli uprzednio nie przeczytałam książki, na której film się opiera. Tutaj jednak postąpiłam inaczej i bardzo się z tego powodu cieszę. Nie jest to jednak recenzja na temat filmu, dlatego powiem tylko, że gdybym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieść pisana w listach przez młodego chłopaka o imieniu Charlie, w listach do przyjaciela opowiada o tym jak zaczął brać narkotyki, swoich problemach z dziewczynami i potrzebie akceptacji

Powieść pisana w listach przez młodego chłopaka o imieniu Charlie, w listach do przyjaciela opowiada o tym jak zaczął brać narkotyki, swoich problemach z dziewczynami i potrzebie akceptacji

Pokaż mimo to

Najlepsza książka jaką czytałam

Najlepsza książka jaką czytałam

Pokaż mimo to

przeczytana już chyba setny raz

przeczytana już chyba setny raz

Pokaż mimo to

Kiedyś dałabym 10, teraz może 5 - ale z sentymentu i wpływu, jakie ta książka na mnie wywarła, jednak muszę ocenić wyżej.

Kiedyś dałabym 10, teraz może 5 - ale z sentymentu i wpływu, jakie ta książka na mnie wywarła, jednak muszę ocenić wyżej.

Pokaż mimo to

Piękna, słodko-gorzka opowieść o dojrzewaniu.

Piękna, słodko-gorzka opowieść o dojrzewaniu.

Pokaż mimo to

Książka "Charlie" przez przypadek wpadła w moje ręce, ponieważ zaproponowała mi ją bibliotekarka, bo chciała usłyszeć moją opinię na temat tej książki. Zgodziłam się, ponieważ (nie będę ukrywać) okładka mnie zainteresowała. Jednak nie miałam siły się za nią zabrać. Bałam się,że będzie to książka "taka jak inne". Myliłam się. Sposób w jaki treść jest przekazana (listy) ma swój urok. Główny bohater to nie jest przeciętna nastolatka mająca kompleksy i marudzaca jak to nie ma chłopaka. Charlie nie ukrywa uczuć. Osobiście w książce odnalazłam wiele fragmentów które "wbijaly" mi się w serce bo wiedziałam jak kto się wtedy czuł. Przerażające a jednocześnie wspaniałe uczucie jak książka potrafi znaleźć miejsce w naszym życiu. Polecam.

Książka "Charlie" przez przypadek wpadła w moje ręce, ponieważ zaproponowała mi ją bibliotekarka, bo chciała usłyszeć moją opinię na temat tej książki. Zgodziłam się, ponieważ (nie będę ukrywać) okładka mnie zainteresowała. Jednak nie miałam siły się za nią zabrać. Bałam się,że będzie to książka "taka jak inne". Myliłam się. Sposób w jaki treść jest przekazana (listy) ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka porusza czasami trudne tematy co daje trochę do pomyślenia. Główny bohater Charlie jest bardzo wrażliwy , ale jak dla mnie to trochę za wrażliwy (Bardzo dużo płacze, czasami bez powodu). Ale postacie są bardzo dobrze wykreowane zwłaszcza Sam i Patric którzy aż kipią energią. Charlie to książka na którą trzeba poświęcić trochę czasu, żeby bardziej się wgłębić w problemy poruszane w książce i lepiej je zinterpretować. Bardzo zachęcam do przeczytania tej książki nawet dlatego żeby mieć porównanie z filmem (który swoją drogą jest świetny)który bardzo dobrze odwzorowuje film ( tylko charlie tam aż tak nie płacze). <3<#

Książka porusza czasami trudne tematy co daje trochę do pomyślenia. Główny bohater Charlie jest bardzo wrażliwy , ale jak dla mnie to trochę za wrażliwy (Bardzo dużo płacze, czasami bez powodu). Ale postacie są bardzo dobrze wykreowane zwłaszcza Sam i Patric którzy aż kipią energią. Charlie to książka na którą trzeba poświęcić trochę czasu, żeby bardziej się wgłębić w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to