Dzisiaj przedstawiam Wam książkę, którą mimo braku zadań do rozwiązywania, spokojnie można by nazwać edukacyjną. Nie miałam pojęcia, że na czterdziestu sześciu stronach bajki da się przemycić tyle wiedzy o świecie, a nawet…o zjawiskach fonetycznych! Ale wszystko po kolei, zacznijmy od początku.

Fabuła. Poznajcie Ignacego, małego jeżyka, który zapragnął odnaleźć kogoś, kto zostanie jego przyjacielem. Ale takim prawdziwym. Pewnego dnia, po wielu godzinach bezowocnych poszukiwań, na jego drodze stanął…jerzyk! Niby brzmią tak samo, ale przecież wyglądają zupełnie inaczej – jeden cały w igłach, drugi opierzony. Jak to możliwe? I przede wszystkim, czy taka przyjaźń może się udać? Zwłaszcza, gdy na jej drodze stanie tęsknota za bliskimi, którzy…wyemigrowali do ciepłych krajów?

Emocjonalność. Samotność i poszukiwanie prawdziwej przyjaźni to temat ponadczasowy i uniwersalny, jeśli chodzi o grupę docelową odbiorców. Nie ma tu ograniczeń związanych z płcią ani wiekiem. Zagadnienie to zawsze wzbudza u Czytelnika wiele emocji, chyba dlatego, że wszyscy – mniej lub bardziej tego świadomi – boimy się samotności i marzymy o kimś, kto stałby się naszą bratnią duszą. Duży ładunek emocjonalny to coś, co bardzo cenię i uważam wręcz za niezbędne w utworach dla dzieci.

Urozmaicona forma. Historia pisana jest tekstem ciągłym, ale podzielonym na rozdziały, dzięki czemu będzie idealna także do czytania na dobranoc, kiedy można skończyć po jednym, dwóch, trzech rozdziałach z obietnicą, że jutro się do niej wróci, a dziecię nie odniesie wrażenia, że urywa się myśl w samym jej środku. Ponadto opowieść jest przeplatana fragmentami wierszowanymi z mnóstwem rymów. I z dziećmi starszymi można już podjąć ten temat, pokazując je na konkretnych przykładach, na materiale, który będzie dla nich atrakcyjny.

Homofonia. Brzmi skomplikowanie, ale w praktyce to dość proste. Jeżyk czy jerzyk? Jak to w końcu zapisać poprawnie? Dzięki naszym bohaterom można pokazać starszym pociechom, że niektóre wyrazy, chociaż brzmią tak samo, są pisane inaczej i mają inne znaczenie.

Afryka dzika. Przygody Ignacego i Dzióbka nie kończą się w polskim lesie. W pewnym momencie przenoszą się oni na inny, egzotyczny wręcz kontynent, a my dzięki temu możemy poznać na przykład zwierzęta żyjące w Afryce!

Tak, wiem – w drugiej części recenzji uaktywnił się we mnie nauczyciel, którym jestem z zawodu. Ale musiałam – wartość poznawcza tej książki jest tak duża, że warto o tym napisać. Publikacja zdecydowanie warta polecenia. Taka, która posłuży młodszym, skupionym na ciekawej historii oraz trochę starszym, z którymi będzie już można poruszyć tematy edukacyjne.

zaczytana.com.pl

Dzisiaj przedstawiam Wam książkę, którą mimo braku zadań do rozwiązywania, spokojnie można by nazwać edukacyjną. Nie miałam pojęcia, że na czterdziestu sześciu stronach bajki da się przemycić tyle wiedzy o świecie, a nawet…o zjawiskach fonetycznych! Ale wszystko po kolei, zacznijmy od początku.

Fabuła. Poznajcie Ignacego, małego jeżyka, który zapragnął odnaleźć kogoś, kto...

Za nami książka z Wydawnictwa Dreams Jak jeżyk z jerzykiem odkryli Afrykę z tekstem Urszuli Kozłowskiej i ilustracjami Agnieszki Kuglasz. I najchętniej napisałbym tylko jedno zdanie o niej, bo pisząc szerzej mogę narazić się na oskarżenie o tendencyjność.

Takie książki chcę czytać mojemu dziecku. Koniec, end of story.

Na dobra, nie wypada, wiem.
Ta książeczka to przesympatyczna historia o przyjaźni, o przełamywaniu zastałych przyzwyczajeń, o tym, że zawsze można spróbować czegoś nowego. Także o tym, że na przyjaźń warto czekać :). Bez moralizowania na siłę i filozoficznych udziwnień .

Mały jeż Ignacy bardzo chciał znaleźć przyjaciela, ze wszystkich sił pragnął mieć kogoś z kim mógłby dzielić swoje zainteresowania i z kim spędzałby miło czas. Na początku szło mu kiepsko, ale wytrwale czekał, aż pewnego dnia zupełnie niespodziewanie, na jego drodze stanął równie mały ptaszek, jerzyk Dziubek. Dwa światy, powietrze i ciemny las spotkały się w tych małych zwierzakach, a ich przyjaźń była na tyle mocna, że jeż zamiast przespać zimę w norce zdecydował się na długą podróż do Afryki, aby pomóc jerzykowi odnaleźć rodziców. Prosta historia o małym jeżu i latającym jerzyku, a frajdy co niemiara. Nie dość, że temat w sam raz dla małego czytelnika to i napisane jest to nieźle. Autorka, aby uprzyjemnić maluchom odbiór, zdecydowała się co jakiś czas wpleść w tekst zabawne wierszyki, a ilustratorka odwaliła kawał znakomitej roboty. Postacie zwierzątek od razu budzą sympatię, są narysowane w naprawdę bardzo udany sposób.

Do tego należy także zauważyć, że książeczka jest wydana bardzo solidnie, grube kartki, twarde okładki z przetłoczeniami to naprawdę spory plus. Chyba każdy rodzic wie o tym, że takie detale są istotne w książkach dla dzieci.
My polecamy, podobało się nam bardzo.

www.tramwajnr4.pl

Za nami książka z Wydawnictwa Dreams Jak jeżyk z jerzykiem odkryli Afrykę z tekstem Urszuli Kozłowskiej i ilustracjami Agnieszki Kuglasz. I najchętniej napisałbym tylko jedno zdanie o niej, bo pisząc szerzej mogę narazić się na oskarżenie o tendencyjność.

Takie książki chcę czytać mojemu dziecku. Koniec, end of story.

Na dobra, nie wypada, wiem.
Ta książeczka to...

Mały jeżyk Ignacy miał wielki problem. Pragnął znaleźć prawdziwego przyjaciela. Szukał i szukał, jednak nigdzie nie mógł go znaleźć. Leśne zwierzęta starały się mu pomóc przekazując dobre rady na temat przyjaźni. Jednak dopiero słowa sowy Klotyldy sprawiły, że Ignacy zaprzestał usilnych poszukiwań i zdał się na los, który być może postawi na jego drodze tego, kogo tak bardzo starał się znaleźć.
Pewnego dnia nasz mały bohater spotyka jerzyka o imieniu Dzióbek. Mimo że to również jerzyk, to nowy kolega bardzo różnił się od naszego Ignacego. Nie miał kolców, a piórka. Nie miał pyszczka, a dziobek. Nie potrafił się turlać, a jedynie na krótko podrywać do lotu. Jednak mimo wszelkich cech, jakie ich różniły, chłopcy szybko nawiązali wspólny język i rozpoczęli wzajemne harce. Jednak znajomość Ignacego z Dzióbkiem nie wszystkim się spodobała... Dlaczego przyjaźń jeżyka z jerzykiem budziła takie kontrowersje wśród mieszkańców lasu?
Nowy przyjaciel Ignasia też miał marzenie. Pragnął znów zobaczyć swą rodzinę, od której jakiś czas temu się odłączył. Tylko nie jest to takie proste. Rodzina Dzióbka odleciała na zimę do ciepłych krajów. Mały jerzyk oraz jego wierny kompan postanawiają wyruszyć do Afryki, aby odnaleźć bliskich małego ptaszka. Czy odnajdą rodzinę Dzióbka? Jakie przygody czekają na nich na czarnym lądzie?

Każdy rodzic stara się wybierać dla swojego dziecka książki mądre, niosące jakieś ważne przesłanie, a zarazem ładnie wydane, aby zdołały przykuć uwagę dziecka na dłużej. I taka właśnie jest książeczka autorstwa pani Urszuli Kozłowskiej.

Twarda okładka zapewnia zwiększoną trwałość książeczki. Na okładce znajduje się uroczy obrazek roześmianych przyjaciół wyruszających na jakąś eskapadę, a nad nimi umieszczony został wytłoczony tytuł bajki. Sympatyczne ilustracje, znajdujące się wewnątrz, są dziełem pani Agnieszki Kuglasz. Bajka została napisana czytelną czcionką na dobrej jakości papierze. Tekst przeplatany jest wierszykami / piosenkami, które doskonale urozmaicają całą historię.

Jeśli chodzi o przesłanie, jakie niesie bajka, to autorka podjęła się omówienia kilku ważnych tematów. Pierwszym z nich jest oczywiście przyjaźń, jako najważniejsza wartość w naszym życiu. Przeczytamy o tym, że znaleźć prawdziwego przyjaciela wcale nie jest łatwo i nie każdemu się to udaje. Niektórzy bowiem mają zbyt wygórowane wyobrażenia na temat swego przyjaciela, a stawiając zbyt wysoko poprzeczkę nie będą w stanie odnaleźć osoby spełniającej narzucone kryteria. Jeśli jednak już uda nam się odnaleźć tego jedynego, prawdziwego przyjaciela, to nie można spocząć na laurach. O przyjaźń należy dbać, aby mogła przetrwać wiele lat. 
Kolejnym podjętym tematem jest kwestia różnic pomiędzy nami, a co za tym idzie - tolerancja. Każdy z nas jest inny. Różnimy się pod wieloma względami, czy to będzie wygląd zewnętrzny, czy też kwestia naszych osobistych przekonań. Pani Kozłowska stara się przekazać młodemu czytelnikowi, że dopóki mamy własne cele i odnajdujemy coś, co nas łączy, nie powinniśmy zwracać uwagi na tak błahe różnice, jak chociażby nasz wygląd. To przecież nie jest wcale ważne i nie to powinno liczyć się w życiu. To właśnie różnice sprawiają, że jesteśmy wyjątkowi i niepowtarzalni - zawsze należy o tym pamiętać!
Poruszona została również kwestia dorastania i opuszczania rodzinnego gniazda. Wielu młodym ludziom wydaje się, że są już na tyle dojrzali i dorośli, że będą potrafili poradzić sobie zupełnie sami w obcym świecie. Mimo próśb i przekonywań rodziców, nie słuchają i opuszczają dom. Najczęściej jednak wygląda to tak, że nie potrafią sobie poradzić, sprostać nowym okolicznościom, przez co momentami dochodzi do niezbyt przyjemnych sytuacji, a nawet tragedii.

Czy warto zatem sięgnąć po bajkę "Jak jeżyk z jerzykiem odkryli Afrykę"? Ależ oczywiście, że tak! Bajka niesie ze sobą wiele uniwersalnych prawd o nas samych, o naszym życiu. Warto uczyć nasze dzieci od najmłodszych lat o tym, co tak naprawdę liczy się w życiu, a zarazem przestrzegać je przed niebezpieczeństwami, jakie mogą na nie czekać na świecie. Wszystko to znajduje się w bajce pani Kozłowskiej, zatem z czystym sumieniem, jako mama, polecam tę historię wszystkim rodzicom, którzy poszukują dla swych pociech mądrej i ciekawej historii.

Moja ocena: 5/6
recenzja pochodzi z mego bloga: http://magicznyswiatksiazek.blogspot.com/2013/01/158-jak-jezyk-z-jerzykiem-odkryli.html

Mały jeżyk Ignacy miał wielki problem. Pragnął znaleźć prawdziwego przyjaciela. Szukał i szukał, jednak nigdzie nie mógł go znaleźć. Leśne zwierzęta starały się mu pomóc przekazując dobre rady na temat przyjaźni. Jednak dopiero słowa sowy Klotyldy sprawiły, że Ignacy zaprzestał usilnych poszukiwań i zdał się na los, który być może postawi na jego drodze tego, kogo tak...

Piękna opowieść o wielkiej przyjaźni, o oddaniu, wspólnych zabawach i szaleństwach, ale również o smuteczkach pewnego małego zwierzaczka...

Mały jeżyk Ignacy bardzo, najbardziej na świecie marzył o tym, aby spotkać przyjaciela, ale gdzie go znaleźć? I skąd będzie wiedział, że to właśnie ten napotkany zwierzak ma zostać jego przyjacielem?
Tak więc szukał i szukał, ale nic z tego nie wychodziło. Był bardzo smutny z tego powodu, jednak pewna niezwykle mądra sowa zapewniła go, że przyjaźń spotka go w najmniej oczekiwanym momencie... Bo przecież wiadomo, że jeśli się czegoś nie szuka to trafi to do nas szybciej niż się tego spodziewamy :)
I tak właśnie było z Ignacym. Przyjaciel spadł mu z nieba - dosłownie :) Jak się potem okazało jeż Ignacy oraz mały ptaszek - jerzyk - Dziubek, od początku bardzo się polubili i zostali najlepszymi przyjaciółmi :) Razem przeżywali radości i smutki, mają pewną tajemnicę, a na koniec wyruszają w podróż do Afryki :)

Jest to cudowne opowiadanie o małych zwierzątkach i ich wielkiej przyjaźni. Które mimo tego, że tak samo się nazywają, są od siebie zupełnie różni. A jednak od razu się zaprzyjaźniają :)

"Każdy śni o przyjacielu-
to normalna w końcu rzecz.
Znaleźć chciałoby go wielu,
wielu chciałoby go mieć..."

Moim zdaniem ta książka jest wspaniała :)
Niesie bardzo mądre przesłanie. Dzięki niej dziecko zrozumie, że mimo różnic, odmiennych wyglądów, można się zaprzyjaźnić, zaakceptować siebie nawzajem i dać z siebie wszystko, aby pokonać wszystkie przeciwności.

Podsumowując, jest to śliczna książeczka, bardzo ładne, ciepłe opowiadanie, przeplatane fajnymi wierszykami. Mimo, że tekstu jest sporo to czyta się to zadziwiająco szybko - bardzo wciąga :)
Sztywna wytłaczana okładka, kolorowe ilustracje oraz grubsze strony w książce działają tutaj niewątpliwie na plus :)

Jestem przekonana, że opowieść o kolczastym i opierzonym przyjacielu spodoba się każdemu, dlatego serdecznie polecam :)

Piękna opowieść o wielkiej przyjaźni, o oddaniu, wspólnych zabawach i szaleństwach, ale również o smuteczkach pewnego małego zwierzaczka...

Mały jeżyk Ignacy bardzo, najbardziej na świecie marzył o tym, aby spotkać przyjaciela, ale gdzie go znaleźć? I skąd będzie wiedział, że to właśnie ten napotkany zwierzak ma zostać jego przyjacielem?
Tak więc szukał i szukał, ale nic z...

Prawdziwa przyjaźń to bezinteresowność, akceptacja, niekiedy poświęcenie. Wbrew pozorom taki stan bardzo trudno osiągnąć, jeśli jednak bardzo czegoś się chce, to wszystko jest możliwe.

Mały jeżyk Ignacy pragnie mieć przyjaciela od serca. Żwawo maszerując przez las, zagląda pod każdy krzaczek w poszukiwaniu istoty podobnej do siebie, marzy mu się wspólne spędzanie czasu na szalonych zabawach. Niespodziewanie prosto z nieba spada pod łapki jeżyka pierzasta, czarna kulka – mały ptaszek, jerzyk zwany Dzióbkiem. Pomimo znacznych różnic odnajdują wspólny język, rodzi się między nimi piękna przyjaźń, która będzie w stanie pokonać wiele przeszkód.

„Jak jeżyk z jerzykiem odkryli Afrykę” Urszuli Kozłowskiej, to historia o wielkiej przyjaźni, wręcz niemożliwej. Dwóch urwisów, kolczasty Ignacy i pierzasty Dzióbek, wspólnie pokonują przeciwności losu i razem doświadczają ciekawych przeżyć.
Opowieść wydaje się być banalną historią, jednak wyraźnie w niej widać jak wiele trzeba z siebie dać, aby zwykła znajomość zaowocowała czymś znacznie większym.

Cała historyjka napisana jest w pięknym, ciepłym stylu. Opowieść przeplatają rymowane wierszyki oraz sympatyczne ilustracje autorstwa Agnieszki Kuglasz.
Młody czytelnik oprócz możliwości doświadczenia wielu zabawnych sytuacji, pozna również szereg leśnych zwierząt, a także te całkiem egzotyczne, jak krokodyl, hipopotam czy jeżozwierz. Dzięki dużej, wygodnej czcionce i dowcipnym rymowankom, najmłodsi czytelnicy z łatwością „pokonają” książeczkę, dodam, że tekstu w tej opowieści nie brakuje i należy mieć na uwadze, że książka przeznaczona jest dla dzieci w wieku 4+.

„Jak jeżyk z jerzykiem odkryli Afrykę” to opowieść o prawdziwej, silnej przyjaźni, która nie ma granic, pomimo różnic łączy i sprawia, że nawet największe problemy pokonuje się łatwiej mając przyjaciela przy boku. Wartka akcja, ciekawi bohaterowie oraz piękne i mądre przesłanie to wielkie atuty tej książeczki. Tę historię , każdy maluszek powinien poznać.

Prawdziwa przyjaźń to bezinteresowność, akceptacja, niekiedy poświęcenie. Wbrew pozorom taki stan bardzo trudno osiągnąć, jeśli jednak bardzo czegoś się chce, to wszystko jest możliwe.

Mały jeżyk Ignacy pragnie mieć przyjaciela od serca. Żwawo maszerując przez las, zagląda pod każdy krzaczek w poszukiwaniu istoty podobnej do siebie, marzy mu się wspólne spędzanie czasu na...