Interesująca i poruszająca relacja z czternastomiesięcznego pobytu w lwowskich kanałach, które stały się schronieniem dla garstki Żydów szukających ocalenia przed Zagładą.

Autorka szczegółowo opisała życie swojej rodziny przed wojną, potem w okupowanym Lwowie, sterroryzowanym getcie i wreszcie w podziemnym świecie, który odstraszał ciemnością, zimnem, smrodem i tysiącami szczurów, ale dawał możliwość przeżycia.

Większość wspomnień Krystyna Chiger odtworzyła na podstawie relacji rodziców, gdyż podczas wojny była jeszcze dzieckiem. Zaskakujące są jednak bardzo dojrzałe jak na kilkuletnią dziewczynkę przemyślenia, które autorka zapamiętała, gdyż strach o życie był tak silny, że na stałe zapisał się w jej świadomości. Nawet po wielu latach towarzyszy jej podświadomy lęk przed wodą, ciemnością i małymi pomieszczeniami.

Ciekawie i realistycznie pokazane zostały w książce relacje między ukrywającymi się ludźmi, z których część stara się wykorzystać swoją fizyczna przewagę i bez skrupułów żeruje na współtowarzyszach niedoli. Pełne emocji są także stosunki Żydów z pomagającymi im Polakami, zwłaszcza z Sochą, którego autorka i jej rodzice uznali za wybawcę i dobrego ducha rodziny.

Lwowski kanalarz to postać niejednoznaczna. Swoją postawą zmywa jednak dawne grzeszki i przewinienia, mimo iż długo pomaga zbiegom interesownie. Krystyna Chiger wypowiada się o nim z wielkim szacunkiem i wdzięcznością, nie tylko dlatego, że uratował jej rodzinę. Dostrzega i analizuje zmiany zachodzące w tym człowieku, szuka przyczyn przemiany i próbuje po latach odpowiedzieć na pytania, które w dzieciństwie albo w ogóle jej nie zaprzątały, albo były zbyt trudne dla małej dziewczynki.

Na pochwałę zasługuje także zakończenie książki, w którym poznajemy powojenne losy i ukrywających się Żydów, i pomagających im Polaków oraz ich potomków.

Całość napisana jest prostym, komunikatywnym językiem. Opisy ekstremalnych warunków w kanałach są tak sugestywne, że czytając je, odczuwa się niemal wilgoć, chłód i odór podziemnej kryjówki.

Interesująca i poruszająca relacja z czternastomiesięcznego pobytu w lwowskich kanałach, które stały się schronieniem dla garstki Żydów szukających ocalenia przed Zagładą.

Autorka szczegółowo opisała życie swojej rodziny przed wojną, potem w okupowanym Lwowie, sterroryzowanym getcie i wreszcie w podziemnym świecie, który odstraszał ciemnością, zimnem, smrodem i tysiącami...