Następnego dnia po zakończeniu poprzedniego tomu Richard rozpoczyna całkiem nową przygodę. Są w niej proroctwa, które ściągają na niego kłopoty, i jest antagonista o strasznych oczach, odrzucającym wyglądzie, osobistej urazie do Richarda i planach rządzenia światem. Po stronie zła jest też jego niewyżyty seksualnie sługus i lubująca się w torturach magiczna pomocnica oraz wiedźma i niematerialne, przypominające dym bestie. Kahlan grozi niebezpieczeństwo i zostaje porwana a Richard wyrusza ją uratować.

Brzmi znajomo? Brzmi jak kotlet odgrzewany już ze siedem razy.

Nowością jest, że ogromna większość akcji dzieje się w Pałacu Ludu, w thrillerowym klimacie. Śnieżyca odcięła mieszkańców i gości pałacu od reszty świata. Ludzi ogarnęło opętanie na punkcie pojawiających się ciągle złowróżbnych proroctw, kolejni goście ginęli w drastycznych okolicznościach, władcy podległych D'Harze krain zaczęli buntować się przeciw Richardowi. Pojawiła się też maszyna do prorokowania, ale po co i do czego, tego jeszcze nie wiemy.

Króciutką jak na Goodkinda książkę czyta się jak wstęp do nowego cyklu, to znaczy, jeszcze trudno określić, czy historia okaże się ciekawa. Na szczęście, skończyły się wielostronicowe monologi na temat militaryzmu i wolnego rynku. Postaci były nudnawe, może poza Richardem, który wczuł się w rolę Lorda Rahla i nawet miał jakąś koncepcję na ciągnięcie fabuły do przodu.

Następnego dnia po zakończeniu poprzedniego tomu Richard rozpoczyna całkiem nową przygodę. Są w niej proroctwa, które ściągają na niego kłopoty, i jest antagonista o strasznych oczach, odrzucającym wyglądzie, osobistej urazie do Richarda i planach rządzenia światem. Po stronie zła jest też jego niewyżyty seksualnie sługus i lubująca się w torturach magiczna pomocnica oraz...