Po raz kolejny sięgnęłam po twórczość Schmitta i jak zwykle się nie zawiodłam - tym razem autor zaserwował nam podróż w głąb kobiecej psychiki. Wróć, w głąb psychiki trzech różnych kobiet, żyjących w XVI, XX i XXI wieku, różniących się od siebie, a jednak bardzo podobnych.
Anne to prosta dziewczyna, która zyskała sobie status mistyczki po tym, jak obłaskawiła wilka. Jej losy są jednak bardzo zawiłe: można powiedzieć, że raz znajdowała się na szczycie drabiny społecznej XVI-wiecznego społeczeństwa, by po chwili z niej spaść, a potem znowu piąć się w górę. W głębi duszy Anne tak naprawdę nie obchodzi to, co inni o niej myślą, ważna jest dla niej synteza z naturą, przez którą łączy się z Bogiem.
Hanna jest arystokratką mieszkającą we Wiedniu - młodą kobietą, świeżo poślubioną najlepszej partii w okolicy. Hanna zwierza się ze wszystkiego, co ją przytłacza w listach do swojej przyszywanej kuzynki Gretchen - o tym, że wszyscy oczekują od niej wydania na świat potomka rodu, o uzależnieniu w kolekcjonowaniu szklanych kul i fascynacji psychoanalizą. Kobieta sama będzie musiała odkryć swoje wnętrze, skrzętnie ukrywane nie tylko przed znajomymi, ale i przed sobą.
Ostatnia bohaterka tej książki - Anny jest dwudziestoletnią gwiazdką, znaną bardziej ze swych skandali niż ról filmowych. Uzależniona od środków odurzających na skutek wypadku poznaje młodego pielęgniarza, Ethana. Znajomość z nim, a także wpływ starszej koleżanki po fachu, tzw. Torby Vuitton i zachowanie menedżerki Johanny wpłyną na jej zachowanie w najmniej spodziewany sposób.
W zupełności zgadzam się z opisem na tylnej okładce książki - trzy opowieści przeplatające się ze sobą na pozór łączy tylko główna postać kobieca. W trakcie czytania zauważamy jednak, że wszystkie panie łączy chęć odkrycia swojego prawdziwego "ja", realnego powołania, pragnienie poczucia spełnienia. Również pod koniec książki ich losy łączą się w niespodziewany sposób.
Książkę czytało mi się bardzo dobrze, każda opowieść miała w sobie to "coś", choć niestety trochę denerwowała mnie historia Anne - chyba ze względu na zbyt częste występowanie jej kuzynki Idy i nieco naiwne podejście bohaterki do życia. Bardziej podobały mi się kreacje Hanny i Anny, choć mam trochę niedosyt po skończeniu czytania historii arystokratki - chciałabym, żeby jej wątek był bardziej rozwinięty. Niemniej jednak opowieści bardzo mi się podobały i z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Schmitta.

Po raz kolejny sięgnęłam po twórczość Schmitta i jak zwykle się nie zawiodłam - tym razem autor zaserwował nam podróż w głąb kobiecej psychiki. Wróć, w głąb psychiki trzech różnych kobiet, żyjących w XVI, XX i XXI wieku, różniących się od siebie, a jednak bardzo podobnych.
Anne to prosta dziewczyna, która zyskała sobie status mistyczki po tym, jak obłaskawiła wilka. Jej...