Nie była to łatwa lektura. Może dlatego, że narratorem jest 12-letni chłopiec, aczkolwiek jego przekaz był wyjątkowo dojrzały i porywający. No nie wiem, coś tam mi nie do końca grało.
Sama fabuła jest interesująca, dotyczy poszukiwania własnego ja, swojej tożsamości, odkrywania rodzącej się seksualności przez młodego Kirana. Specyficzne połączenie dwóch odmiennych kultur amerykańskiej i hinduskiej unaocznia nam, jak delikatnym i ostrożnym trzeba być w ocenianiu innych narodowości, ich obyczajów czy tradycji, żeby nie skrzywdzić drugiego człowieka. Kiran to bardzo delikatny i wrażliwy chłopiec, który pomimo wielu przeciwności realizuje swoje założenia z ogromną determinacją i to mi się w nim najbardziej podobało. Walczy o swoje i nie przejmuje się tym co powiedzą inni. Podziwiam go za odwagę i własne zdanie w tak młodym wieku. Jego dorosłość objawia się praktycznie na każdym kroku. Jest świadomy swojego ciała, zmysłów,bodźców, które go otaczają, doskonale sobie z nimi radzi, ujarzmiając je. Powinien być wzorem dla niejednego współczesnego nastolatka.
Polecam.

Nie była to łatwa lektura. Może dlatego, że narratorem jest 12-letni chłopiec, aczkolwiek jego przekaz był wyjątkowo dojrzały i porywający. No nie wiem, coś tam mi nie do końca grało.
Sama fabuła jest interesująca, dotyczy poszukiwania własnego ja, swojej tożsamości, odkrywania rodzącej się seksualności przez młodego Kirana. Specyficzne połączenie dwóch odmiennych kultur...

Książki, które poznałem, o których pisałem, które również w ten lub inny sposób promowałem. Projekt w aplikacji Instagram odnajduje swoje odbicie również w tym miejscu. W kolejności niezobowiązującej, wśród tekstów pisanych i napisanych na przestrzeni dwóch dekad, a czasem znacznie dalej.
https://internetowacela.blogspot.com/p/1001-ksiazek-ktore-musisz-przeczytac.html

Książki, które poznałem, o których pisałem, które również w ten lub inny sposób promowałem. Projekt w aplikacji Instagram odnajduje swoje odbicie również w tym miejscu. W kolejności niezobowiązującej, wśród tekstów pisanych i napisanych na przestrzeni dwóch dekad, a czasem znacznie dalej.
https://internetowacela.blogspot.com/p/1001-ksiazek-ktore-musisz-przeczytac.html

Rewelacyjna książka. Mądra, ale z racji tego, że narratorem jest dziecko, czasem mało poważna. Nasycona dramatem chłopca poszukującego własnej tożsamości i jednocześnie zabawna. Rakesh Satyal połączył w swoim debiucie dwa bardzo ważne problemy. Pierwszym z nich jest inność, przejawiająca się tutaj w pochodzeniu chłopca (Hindus mieszkający w USA) oraz preferencjach (także seksualnych) zdecydowanie różniących się od wyborów, jakie podejmują rówieśnicy, drugim zaś jest budowanie swojego jeszcze dziecięcego „ja” na „dorosłym” fundamencie. Ale nie jest tak poważnie, jak mogłoby się wydawać. Bywa zabawnie.

Rewelacyjna książka. Mądra, ale z racji tego, że narratorem jest dziecko, czasem mało poważna. Nasycona dramatem chłopca poszukującego własnej tożsamości i jednocześnie zabawna. Rakesh Satyal połączył w swoim debiucie dwa bardzo ważne problemy. Pierwszym z nich jest inność, przejawiająca się tutaj w pochodzeniu chłopca (Hindus mieszkający w USA) oraz preferencjach (także...

Mały hindus mnie oczarował.

Cudowna opowieść o akceptacji, poszukiwaniu własnego ja i dążeniu do celu.
Czy to co inne musi być od razu złe, negowane, wyszydzane i wyśmiewane.?
Dlaczego krzywdzimy kogoś tylko dlatego, że go nie rozumiemy? Mały chłopiec jest inny niż większość rówieśników. Woli balet od koszykówki. Malowanie się maminymi kosmetykami niż oglądanie sportu w Tv. W końcu woli zabawę lalkami niż oglądanie gazet motoryzacyjnych. Czy robi tym komuś krzywdę? Nie.
Ale ludzie robią mu krzywdę wyśmiewając jego naturę i inność. Człowiek taki a zwłaszcza w wieku dziecięcym jest już zagubiony sam z siebie, odkrywając swoje ja inne od reszty rówieśników. Nie mamy prawa mu dostarczać więcej zmartwień i upokorzeń.

Młody hindus daje jednak nadzieję, że mimo przeciwności losu można osiągać swe cele. Po drodze można błądzić, to rzecz ludzka. Tak jak występujące u chłopca zwątpienie, chęć zemsty, upokorzenia innych. Ale w ostatecznym rozrachunku to on zwycięża. Nie tylko nad innymi. Także a przede wszystkim nad sobą. Rozumiejąc kim jest.

Całość obrazu dopełnia styl pisania który mi dopowiada. Lekkie pióro z ciekawym humorem.

SUPER :)

Mały hindus mnie oczarował.

Cudowna opowieść o akceptacji, poszukiwaniu własnego ja i dążeniu do celu.
Czy to co inne musi być od razu złe, negowane, wyszydzane i wyśmiewane.?
Dlaczego krzywdzimy kogoś tylko dlatego, że go nie rozumiemy? Mały chłopiec jest inny niż większość rówieśników. Woli balet od koszykówki. Malowanie się maminymi kosmetykami niż oglądanie sportu w...

"Błękitny chłopiec" bardzo mnie rozczarował. Po opiniach, które słyszałam, spodziewałam się o wiele więcej niż faktycznie dostałam. Jest to książka, którą bardzo lekko się czyta i to trzeba przyznać. Jednak jest w niej tak wiele kompletnie bezużytecznych szczegółów, które momentami zniechęcały mnie do czytania.
Spodziewałam się, że będzie to książka smutna i wzruszająca (sądząc po opiniach różnych ludzi) jednak aż do ostatniej strony, niestety nie mogłam się tego w niej doszukać.
Jest to książka, która MOŻE się podobać, jednak nie trafiła w mój osobisty gust.

"Błękitny chłopiec" bardzo mnie rozczarował. Po opiniach, które słyszałam, spodziewałam się o wiele więcej niż faktycznie dostałam. Jest to książka, którą bardzo lekko się czyta i to trzeba przyznać. Jednak jest w niej tak wiele kompletnie bezużytecznych szczegółów, które momentami zniechęcały mnie do czytania.
Spodziewałam się, że będzie to książka smutna i wzruszająca...

Ciekawe studium dojrzewania. Kiran ma 12 lat, czasem zachowuje się infantylnie, czasem nad wyraz dojrzale. Chodzi na specjalne lekcje, więc jest dość oczytany i wygadany. Szkopuł w tym,że ma zainteresowania odmienne od reszty rówieśników. Owszem, budzi się jego niezdrowe zainteresowanie pornografią i kobiecym ciałem, uwielbia kobiece piersi, ale jednocześnie chodzi na balet, czyta dziewczyńskie książki i bawi się lalkami. Na domiar złego zaczyna uważać,że jest wcieleniem boga Kriszny, najchętniej ufarbowałby się na niebiesko i demonstrował swoją boskość. Ponieważ jest Hindusem w USA, musi jakoś pogodzić różnice kulturowe, przedstawia też rytuały i tradycje wspierające odmienność hinduizmu, pozwalające zachować jego wyznawcom swoją odrębną tożsamość.
Kiran z humorem wytyka zwyczaje i śmiesznostki swojej matki, wie, że ona oczekuje od niego dobrych ocen, spektakularnej kariery w przyszłości i bardzo chce mieć synową którą by ją szanowała. Ojciec tez ma wielkie oczekiwania wobec niego, a on czuje się bardzo wybrakowanym chłopcem i zmaga się ze swoją seksualnością. Musi żyć w rozdwojeniu, ćwicząc balet w piwnicy, tłamsząc swoją indywidualność i ukrywając wrażliwość a na co dzień udając "normalnego" chłopca. najważniejszym dla niego wydarzeniem jest konkurs talentów, w którym nie może uczestniczyć ze względu na zakaz rodziców.
Można podziwiać go za to, że ubrany w kostium ze swoich rysunków mimo wszystko występuje i zdobywa przychylność pandita. Optymistyczne zakończenie oznacza, że odniósł zwycięstwo i będzie mógł wyrażać siebie muzyką, tańcem i śpiewem, naśladując Whitney Houston.
Zaletą opowieści jest autoironiczne podejście Kirana do siebie, jest on świadomy swojej inności, ale potrafi o siebie walczyć. Humor ratuje powieść przed sztampa i nadaje jej znamion autentyczności. Choć momentami może drażnić pewnego rodzaju zadufanie w sobie głównego bohatera, ogólnie powieść ma dużo wdzięku.

Ciekawe studium dojrzewania. Kiran ma 12 lat, czasem zachowuje się infantylnie, czasem nad wyraz dojrzale. Chodzi na specjalne lekcje, więc jest dość oczytany i wygadany. Szkopuł w tym,że ma zainteresowania odmienne od reszty rówieśników. Owszem, budzi się jego niezdrowe zainteresowanie pornografią i kobiecym ciałem, uwielbia kobiece piersi, ale jednocześnie chodzi na...

Książka mignęła mi kiedyś między półkami w empiku, a po kilkunastu miesiącach trafiła w moje ręce. Nie mogłam się doczekać, kiedy zacznę ją czytać. Czułam się jak dziecko, które biegnie do swojego pokoju, by otworzyć największy prezent urodzinowy i sprawdzić co tam jest.

Wydawało mi się, że zarówno okładka jak i i tytuł skrywają w sobie jakąś tajemnicę. I skrywały, ale inną niż myślałam. Podróż do świata indyjskiego chłopca okazała się monotonna, wyczerpująca i usypiająca. Czekałam na zapachy indyjskich przypraw i smaki indyjskiego życia przemykające dyskretnie przez ciekawą historię, ale ledwo przebrnęłam przez połowę książki i miałam dosyć.

Błękitny chłopiec zaprasza do swojego świata wielkimi czarnymi oczami z okładki książki, ale niestety ten świat rozczarowuje. Jest nudny i przewidywalny...

Zapraszam na mojego bloga :)
DOLINA ZAKLĘTYCH KSIĄŻEK:
http://dolinazakletychksiazek.blogspot.com

Książka mignęła mi kiedyś między półkami w empiku, a po kilkunastu miesiącach trafiła w moje ręce. Nie mogłam się doczekać, kiedy zacznę ją czytać. Czułam się jak dziecko, które biegnie do swojego pokoju, by otworzyć największy prezent urodzinowy i sprawdzić co tam jest.

Wydawało mi się, że zarówno okładka jak i i tytuł skrywają w sobie jakąś tajemnicę. I skrywały, ale...

Bardzo słaba książka.

Bardzo słaba książka.

Nie pamiętam o czym to było... tzn nie wywarła na mnie żadnego wrażenia. Inaczej bym pamiętał.

Nie pamiętam o czym to było... tzn nie wywarła na mnie żadnego wrażenia. Inaczej bym pamiętał.

Książka nie dla każdego. Jednak osoba, która choć trochę umie utożsamić się z głównym bohaterem, nie oderwie od niej wzroku

Książka nie dla każdego. Jednak osoba, która choć trochę umie utożsamić się z głównym bohaterem, nie oderwie od niej wzroku