… Nagle zjawił się przed nim Bowen Marsh. Łzy spływały mu po policzkach.
– W imię Straży.
Pchnął Jona w brzuch. Jednak w ostatniej chwili, jak cień pojawił się Duch i olbrzymi dzik Borroqa. Odyniec zasłonił lorda zarządcę swoim ciałem. Gdy Bowen Marsh cofnął rękę, sztylet został na miejscu. Dzik osunął się na przednie nogi. W tym samym momencie zaatakował wilkor Starka. Jednym mocnym uderzeniem zwalił na ziemię Pierwszego Zarządcę i utopił pysk w jego gardle. W tym samym momencie Wun Wun oraz Tormund Zabójca Olbrzyma, który porzucił róg ale dla wrony, powalili resztę napastników, którzy razem z Bowenem Marshem oraz Wickiem Struganym Patykiem brali udział w spisku.
Następnego dnia, Melisandre urządziła wielkie ognisko, dla swojego boga R’hlorra, w którym zginęło kilkunastu zaprzysiężonych braci, biorących udział w spisku. Nie było wśród nich ani jednego z dzikich ludzi, przeciwko którym miał bronić mur.

Arya

Kiedy brzydka dziewczyna, przyznając kolejny dar, usłyszała, jak ludzie z Westeros rozmawiają o czarnym bękarcie, który cudem uszedł z życiem, tylko dlatego, że ocalili go dzicy ludzie, nie zwlekała ani chwili. Wróciła do świątyni boga o wielu twarzach, i powiedziała, że nigdy nie uda się jej zapomnieć.
Wtedy wesoły staruszek zwrócił jej wszystko co należało do Cat, Arryego, a jeszcze wcześniej Aryi z rodu Starków. Kiedy, bez żalu pożegnała się z tym miejscem i zabrała z ukrycia swoją Igłę, natychmiast zaciągnęła się na statek, który płynął do Wschodniej Strażnicy, z jedzeniem, które zostało kupione za złoto podarowane przez dzikich oraz pożyczone przez bank w Braavos.

Arya i Jon

Kiedy Arya dotarła do Czarnego Zamku, przygotowania do drogi dobiegały końca. Jon, dowiedziawszy się o przybyciu dziewczynki zza morza, nie miał pojęcia, że chodzi o jego najmłodszą siostrę. Był pewien, że uciekła ona wraz z Theonem Greyjoyem i ukrywa się u króla Stannisa. Kiedy się spotkali, ich radości nie było końca.
Następnego dnia wyruszyli. Pod mury Winterfell, ich domu dotarli po 20 dniach i 20 nocach nieustannego marszu. Lord Bolton oraz jego bękarci syn wydali im bitwę wraz z podlegającymi im ludźmi. Jednak, w momencie kiedy lordowie północy zorientowali się, że stoją i mają walczyć przeciwko krwi Starkom, swoim lordom, zbuntowali się i przeszli na stronę młodych wilków. Przy lordzie Boltonie pozostały jeszcze jednak ogromne siły jego własnych i bękarcich żołnierzy, Freyów, a także Kastrarków, którzy chcieli dla siebie zagarnąć jak największe korzyści, a którzy nie mogli spodziewać się od Starków niczego innego, jak tylko katowskiego topora.
Bitwa, która przeszła do historii, jako bitwa o śnieg, trwała dwa dni. Szala zwycięstwa początkowo przechylała się na korzyść buntowników, jednak kiedy do lorda i lady Stark dołączyły siły króla Stannisa, bitwa zakończyła się szybko. Lord Bolton zginął honorową śmiercią, osobiście zabity mieczem przez lorda Snowa. Freyów, którzy nie zostali wybici podczas bitwy powieszono, ucinając im najpierw języki. Wszyscy Kastrarkowie zginęli w bitwie. Ramsaya Boltona zaś powoli obdzierano ze skóry, a na koniec lord Stark osobiście uciął mu kutasa i wpakował tak mocno do ust, że wyszedł drugą stroną. Trzymano go na w klatce na mrozie jeszcze przez dwa tygodnie, żeby każdy kto zbuntuje się przeciwko Starkom, pamiętał, kto jest prawowitym panem Winterfell.
Trzy tygodnie później, kiedy zapasy zamku zostały uzupełnione zaś żołnierze wypoczęli, a pokój na północy został przywrócony, ponownie pod panowaniem Starków, Jon i Arya ruszyli na południe. Żeby zacząć od nowa i dokończyć dzieła dokonanego przez ich brata, Robba Starka, króla północy, lorda Winterfell, syna lorda Eddarda i lady Catelyn…

Taniec ze smokami. Tom II – 1/10. Za Jona!

… Nagle zjawił się przed nim Bowen Marsh. Łzy spływały mu po policzkach.
– W imię Straży.
Pchnął Jona w brzuch. Jednak w ostatniej chwili, jak cień pojawił się Duch i olbrzymi dzik Borroqa. Odyniec zasłonił lorda zarządcę swoim ciałem. Gdy Bowen Marsh cofnął rękę, sztylet został na miejscu. Dzik osunął się na przednie nogi. W tym samym momencie zaatakował wilkor Starka....