Po twórczość Ursuli Le Guin zapewne nie sięgnęłabym z własnej woli, ponieważ autorka ta zdecydowanie kojarzy mi się z fantastyką, a to raczej nie jest moja bajka. Na szczęście ktoś mi ją podsunął pod nos i tym sposobem zdobyłam kolejne ciekawe doświadczenie. Okładka tej książki jest bardzo kobieca i... chyba całkiem nieźle oddaje jej zawartość. Co jest w środku? Kobiety, dużo kobiet, każda ze swoją historią, swoim nieszczęściem i swoim trudnym. Każda sobie jakoś radzi. Każda w tym istnieje i szuka sposobu na szczęście albo przyjmuje to, co jest. Albo jedno i drugie. I mężczyźni też są. Wcale nie szczęśliwsi niż kobiety. Każdy z nich po prostu jest, ze swoim losem i decyzjami. I jest jeszcze coś, co łączy ich wszystkich. Małe miasteczko nad morzem. Ono spaja te historie w całość. Jest tęskne, refleksyjne, burzące spokój i dające spokój. Na jednym morskim trakcie tyle się dzieje, splata się tyle ludzkich losów. Jeśli miałabym określić tę książkę jednym słowem, powiedziałabym: dotykająca.

Po twórczość Ursuli Le Guin zapewne nie sięgnęłabym z własnej woli, ponieważ autorka ta zdecydowanie kojarzy mi się z fantastyką, a to raczej nie jest moja bajka. Na szczęście ktoś mi ją podsunął pod nos i tym sposobem zdobyłam kolejne ciekawe doświadczenie. Okładka tej książki jest bardzo kobieca i... chyba całkiem nieźle oddaje jej zawartość. Co jest w środku? Kobiety,...