http://www.nieperfekcyjnie.pl/2013/08/czekajac-na-anioy-cathy-glass.html

Każde dziecko zasługuje na posiadanie domu, w którym będzie czuło się bezpieczne, kochane oraz potrzebne. Bezbronne, małe istotki nie potrafią same zadbać o siebie, ponieważ te zadanie należy do rodziców. To mama i tata powinni zajmować się swoją pociechą, troszczyć się o nią, a także wprowadzać dziecko w tajniki życia społecznego. Niestety życie często płata figle, krzyżując plany oraz stawiając ogromne przeszkody na drodze do upragnionego szczęścia oraz oczekiwanej beztroski.

Michael to rozsądny, mądry ośmiolatek o wyglądzie aniołka. Życie nigdy nie oszczędzało go - stracił mamę, mając dwa lata, a jego ojca dopadł nowotwór. Nieuleczalna choroba Patricka nieustannie postępuje, a mężczyzna staje się coraz słabszy z każdym dniem. Obawiając się przyszłości jedynego syna, zwraca się z prośbą o znalezienie kogoś, kto mógłby zająć się Michaelem, gdy zajdzie taka potrzeba. Na ich drodze pojawia się Cathy Glass - opiekunka społeczna tworząca rodzinę zastępczą dla potrzebujących dzieci. Kobieta stoi przed ogromnym wyzwaniem, ponieważ tym razem nie trafi do niej dziecko krzywdzone przez bliskich, ale chłopiec, którego rodzic sam zabiega o opiekę nad nim. Cathy obawia się, że pobyt Michaela może niekorzystnie wpłynąć na jej dzieci, Adriana i Paulę, których ojciec odszedł do innej kobiety, co bardzo obciążyło ich młodą psychikę. Jednak w tym przypadku nie można zastanawiać się zbyt długo, gdyż z każdym kolejnym dniem tata Michaela staje się coraz słabszy...

"Życie jest tak cenne i krótkie, ale czasami potrzebujemy, by jakaś tragedia przypomniała nam o jego kruchości i pokazała, że trzeba się cieszyć z każdego dnia i bliskości ukochanych osób." *

Wiara Michaela jest ogromna, godna podziwu. Chłopiec zdaje sobie sprawę z tego, iż pewnego dnia anioły przyjdą po jego tatę i zabiorą go do ukochanej mamy, która zmarła stanowczo za wcześnie. Modlitwy chłopca pomagają mu, a spoglądanie w gwiazdy zdaje się odrobinę koić jego zbolałą duszę. Michael wierzy, że każda gwiazda oznacza zmarłego człowieka, który czuwa oraz patrzy z nieba na to, co dzieje się na ziemi.

Cathy Glass znam już ze "Skrzywdzonej", która także jest poruszającą lekturą. Autorka swoim zaangażowaniem, poświęceniem, a także ogromną odwagą zasługuje na szacunek. Niełatwo troszczyć się o obce dzieci, tym bardziej, jeśli sprawiają kłopoty i nie zachowują się tak, jak oczekiwalibyśmy. Cathy Glass to wspaniała kobieta, która nie tylko dokonuje rzeczy często zupełnie niemożliwych, ale również pragnie dzielić się życiowymi historiami z czytelnikami. Autorka bierze kolosalną odpowiedzialność na swoje barki, mając świadomość tego, iż każde przyjęte dziecko ma znaczny wpływ nie tylko na nią, ale także na życie jej pociech. Jej nieposkromiona chęć pomocy, jak również absolutna wiara w ludzi to coś, czego można tylko pozazdrościć.

Losy bohaterów "Czekając na anioły" zna się praktycznie od początku, a zakończenie nie jest zbyt wielką niespodzianką. Pomimo to, książkę czytałam z zapartym tchem, pragnąc poznać tę historię i wczuć się w uczucia ludzi, którzy płaczą, boją się, śmieją i żałują. Nie było to zbyt trudne, ponieważ literatura faktu jest oparta na autentycznych emocjach, co umożliwia wejście w położenie danej osoby. Dobrze, że na świecie istnieją jeszcze dobre dusze, które bez zastanowienia wyciągają pomocną dłoń wszystkim potrzebującym.

"Czekając na anioły" to smutna historia, która może wycisnąć łzy z oczu, a jednocześnie dać nadzieję. Na tym właśnie polega życie - rzadko kiedy usłane jest różami, często potykamy się na swojej drodze, błądząc i cierpiąc, aby jednak uświadomić sobie, że wokoło jest wiele osób, które pomogą i wesprą w trudnych momentach. A śmierć nie musi oznaczać końca, a dopiero początek...

* cytat ze str. 14

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2013/08/czekajac-na-anioy-cathy-glass.html

Każde dziecko zasługuje na posiadanie domu, w którym będzie czuło się bezpieczne, kochane oraz potrzebne. Bezbronne, małe istotki nie potrafią same zadbać o siebie, ponieważ te zadanie należy do rodziców. To mama i tata powinni zajmować się swoją pociechą, troszczyć się o nią, a także wprowadzać...