Piękny przykład na to, że warto czasami - po początkowym zniechęceniu - wrócić do książki i odkryć w niej skarb. Oraz dowód na to, jak redaktorskie skróty w gazetach mogą, nawet niechcący, zniszczyć wspaniałe opowiadanie.

Pierwszy raz na Alice Munro i tę książkę trafiłam w grudniowym magazynie "Książki", gdzie przedrukowano spory fragment ostatniego opowiadania. Z jednej strony miałam entuzjastyczne recenzje i zachwyty krytyków, z drugiej - swoje niezdecydowanie i nawet przykre zdziwienie, bo ja w tym fragmencie nie odkryłam nic ciekawego. Ba! Nawet mnie ono zniechęciło i uznałam, że to chyba pisarka nie dla mnie. Po czym przez przypadek trafiłam na stronie wydawnictwa Dwie Siostry na inny kawałek innego opowiadania. Jak ogromnie żałowałam, że było tylko szczątkowe, że nie poznałam zakończenia! Wtedy postanowiłam dać tej książce drugą szansę. I było warto. Jak się okazało, także ten nieszczęsny fragment z "Książek" jest rewelacyjną literaturą - ale pod warunkiem, że czyta się CAŁE opowiadanie, bez wycinania akapitów i Z ZAKOŃCZENIEM. To kapitalna różnica, możecie mi wierzyć.

Alice Munro posiadła rzadką zdolność: potrafi fascynująco opowiadać o zwykłym życiu i o momentach, które mogą nic nie znaczyć, ale często dla kogoś stają się centrum jego wszechświata. O uczuciach takich jak miłość, ból, smutek straty, przyjaźń, ale nie płytko i sentymentalnie, a z czułością i wydobywając niuanse, cieniując emocje. Pociąga za sobą czytelnika i pozwala mu być częścią tego świata. Chętnie zostawia na deser scenę, która jest jak reflektor - właściwie oświetla i dookreśla całość.

Już nie mogę się doczekać na następne jej książki. Cieszę się, że dałam jej szansę. Jest tego naprawdę warta.

Piękny przykład na to, że warto czasami - po początkowym zniechęceniu - wrócić do książki i odkryć w niej skarb. Oraz dowód na to, jak redaktorskie skróty w gazetach mogą, nawet niechcący, zniszczyć wspaniałe opowiadanie.

Pierwszy raz na Alice Munro i tę książkę trafiłam w grudniowym magazynie "Książki", gdzie przedrukowano spory fragment ostatniego opowiadania. Z jednej...