Autorzy postawili przed sobą cel niezwykle ambitny: zarysowanie najważniejszych koncepcji i sposobów rozumienia mitu od czasów starożytnych do naszej współczesności, z centralnym miejscem mitoznawstwa okresu romantyzmu jako epoki szczególnie ważnej w rozwoju mitoznawstwa porównawczego i mającej znaczący wpływ na nowoczesne badania nad mitem.

Tak określone zadanie zostało przez autorów zrealizowane w sposób kompetentny, a a zarazem oryginalny, ponieważ książka zawiera niejako dwa typy "przybliżeń” do omawianej problematyki. Są to pierwsze syntetyczne prezentacje najważniejszych koncepcji mitu, zwłaszcza poprzez zarysowanie sylwetek najważniejszych w dziejach kultury europejskiej twórców poświęcających swą uwagę mitom. Po drugie autorzy przedstawiają próby refleksji nad przekształceniami konkretnych mitów (np. mitu Syren czy mitu utopii cywilizacyjnej) i szerzej zapoznają czytelnika z bardziej szczegółowymi zagadnieniami dotyczącymi "życia mitów”. (…)

Mitoznawstwo porównawcze to książka, która wypełnia istotną lukę w badaniach humanistycznych i w dydaktyce uniwersyteckiej, zwłaszcza polonistycznej. Jest ciekawie pomyślana, łączy bowiem dyskurs zmierzający do maksymalnego obiektywizmu (zwłaszcza w partiach prezentujących różne koncepcje mitu i różne badania nad mitem) z takim sposobem pisania, który naznaczony jest bardzo zindywidualizowanym światem wyobraźni twórczej każdego z dwóch autorów książki i różnicami w podejściu metodologicznym. Tak osiągnięta została całość bardzo spójna, a zarazem różnorodna.

Z recenzji prof. dr hab. Marii Kalinowskiej