Pierwsza połowa lat sześćdziesiątych, to w twórczości Philipa Dicka okres bardzo ważny - Człowiek z Wysokiego Zamku (1962) przynosi pierwsze wielkie nagrody, a wydane trzy lata później Trzy Stygmaty Palmera Eldritcha do dziś są sztandarowym dziełem pisarza. Jest to również okres niesłychanie płodny - sam 1964 rok przynosi pięć nowych powieści. Ta ilość siłą rzeczy musi nieść z sobą zróżnicowanie (o czym przekonałem się przy okazji lektury naiwnego Dr Futurity) - co dostaniemy sięgając po napisane w 1964 roku KLANY KSIĘŻYCA ALFY? Całkiem dobre SF.

Książka jest istną hybrydą - występują w niej liczne, charakterystyczne dla Dicka motywy, zazwyczaj rozsiane osobno po różnych tytułach, tutaj razem - wstrząśnięte, niezmieszane.
Mamy więc telepatów i ludzi obdarzonych nadnaturalnymi zdolnościami (jak chociażby w Ubiku). Mamy androidy (jak w Blade runner) - programowane lub sterowane manualnie (Słoneczna loteria), poruszony zostaje temat chorych psychicznie (Marsjański poślizg w czasie /napisany w tym samym roku/) i ludzi okaleczonych (dr Bluthgeld /wydany rok później/), mamy femme fatale, narkotyki, brak zaufania co do otaczającego bohatera świata. W końcu dostajemy także obcą cywilizację - w porównaniu z innymi dickowymi powieściami, motyw rozwinięto dość obszernie, wkraczając na teren stosunków dyplomatycznych między Ziemianami a mieszkańcami układu Alfy.
Ta mieszanina wywoła niejeden uśmiech na twarzy czytelników z Dickiem obytych.

Sama opowieść momentami zdaje się być pisana w pośpiechu, kilka momentów potraktowano jakby po sierocemu... mimo to opowieść o dyplomatycznej batalii i uwikłanym w nią nieszczęśliwym bohaterze, dla którego każde wyjście wydaje się być pułapką, sprawia wiele frajdy i doprawdy warto po nią sięgnąć.
Książka pewnie zrobiłaby większe wrażenie, gdybym nie uświadomił sobie w trakcie lektury, że zaledwie rok dzieli ją od doskonałej i idealnej wręcz pozycji - Trzech Stygmatów. A na jej tle, mimo że jest dobra, a momentami bardzo dobra, wypada po prostu jak ubogi krewny. I to chyba jej największy, choć niezawiniony minus.

Pierwsza połowa lat sześćdziesiątych, to w twórczości Philipa Dicka okres bardzo ważny - Człowiek z Wysokiego Zamku (1962) przynosi pierwsze wielkie nagrody, a wydane trzy lata później Trzy Stygmaty Palmera Eldritcha do dziś są sztandarowym dziełem pisarza. Jest to również okres niesłychanie płodny - sam 1964 rok przynosi pięć nowych powieści. Ta ilość siłą rzeczy musi...