Czy można zaznać szczęścia łamiąc wszelkie zasady? Anna porzuca swoje dotychczasowe życie dla miłości do Wrońskiego. Dla miłości, która jest wielką niewiadomą i wydaje się być porywem chwili, rezygnuje ze swojej pozycji w towarzystwie, nieposzlakowanej opinii a nawet z syna, który do tej pory był dla niej jedynym sensem życia. Początkowo nie mając nawet poczucia winy i tłumacząc się przed sobą odważnie, a wręcz bezczelnie patrzy w oczy każdemu kto ją krytykuje.

W tej historii przychodzi jednak moment na wątpliwości, a wtedy emocje targające główną bohaterką sięgają zenitu. W całej okazałości możemy zobaczyć wachlarz uczuć właściwych tylko kobiecie, jej obawy i lęki, strach i niepewność, mieszankę nienawiści i namiętności.

Zbuntowanej postaci Anny przeciwstawiony został Lewin, którego życiowym celem było założenie szcześliwej i trwałej rodziny. Pomimo tego, że niewątpliwie prezentował wartości godne naśladowania to jego smętna postać nie wypadła dość przekonująco. Wiecznie rozmarzony, zmartwiony i rozczarowany budzi raczej współczucie.

Powieść oprócz dokładnego odwzorowania mentalności rosyjskiego społeczeństwa, prezentuje również wiele portretów psychologicznych bohaterów, na tyle realistycznych, że czytając rozważania Anny, Lewina czy Dolly na temat sensu życia miałam wrażenie jakby ktoś opisał moje własne przemyślenia.

Książka jest bardzo dobrze napisana, a bohaterowie doskonale skonstruowani. Głowna bohaterka niewątpliwie budzi mieszane uczucia ale właśnie to sprawia, że książka jest warta przeczytania, bo każdy czytelnik powinien osądzić Annę wg własnego sumienia.

Czy można zaznać szczęścia łamiąc wszelkie zasady? Anna porzuca swoje dotychczasowe życie dla miłości do Wrońskiego. Dla miłości, która jest wielką niewiadomą i wydaje się być porywem chwili, rezygnuje ze swojej pozycji w towarzystwie, nieposzlakowanej opinii a nawet z syna, który do tej pory był dla niej jedynym sensem życia. Początkowo nie mając nawet poczucia winy i...