Klasyczna aura niedomówienia, przemilczenia i tajemniczości podlana sosem obyczajowo-romasowo-szpiegowskim. Czyli typowy Choromański. Tym razem wszystko podbudowywane teorią muzyki i dywagacjami na temat Beethovena, w oparciu o które też skomponowana jest całość książki, której akcja rozwija się niczym utwór muzyczny. Jeśli lubisz książki, w których autor prowadzi z czytelnikiem aktywną grę opartą na domysłach, a nic nie jest do końca dopowiedziane i podane "na tacy", to książka dla ciebie.

Klasyczna aura niedomówienia, przemilczenia i tajemniczości podlana sosem obyczajowo-romasowo-szpiegowskim. Czyli typowy Choromański. Tym razem wszystko podbudowywane teorią muzyki i dywagacjami na temat Beethovena, w oparciu o które też skomponowana jest całość książki, której akcja rozwija się niczym utwór muzyczny. Jeśli lubisz książki, w których autor prowadzi z...

Moim zdaniem najlepsza powieść, jednego z najbardziej niedocenionych polskich pisarzy. Czego tu nie ma... Jest trup i jest śledztwo, jest tajemniczy, rodem z dreszczowca wątek szpiegowski, jest w końcu pikantny, obyczajowy skandalik i epopeja jego ukrywania. A wszystko to w niepowtarzalnym "choromańskim" stylu, pełnym plotek, niedomówień, nierozstrzygniętych wątków, przymróżenia oka i zabawy w kotka, i myszkę z czytelnikiem.
Bo prawda wydaje się nie mieć dla utworu większego znaczenia. Najważniejsze jest to, co dzieje się w głowie protagonisty. Podobnie jak w "Zazdości i medycynie" istotą przekazu wydaje się być głęboka analiza psychologiczna postaci. "Kotły beethovenowskie" przywodzą mi tu na myśl "Zbrodnię i karę" choć w groteskowym anturażu. I tu, i tu mamy ofiarę w postaci wrednego babska. I tu, i tu mamy inspektora śledczego z wytypowanym sprawcą. Fiłomadzki podobnie jak Rasolnikow stacza się po równi pochyłej obłędu, choć tu ścigają go niby tylko drobne, obyczajowe grzeszki, które jednak pociągają za sobą kolejne, i kolejne niegodziwości. Krąg zacieśnia się nad jego głową i już nawet nie jest w stanie mu pomóc, usiłująca uporządkować świat teoria o kotłach Beethovena. Na bohatera czeka wyrok.
Świetna lektura.

Moim zdaniem najlepsza powieść, jednego z najbardziej niedocenionych polskich pisarzy. Czego tu nie ma... Jest trup i jest śledztwo, jest tajemniczy, rodem z dreszczowca wątek szpiegowski, jest w końcu pikantny, obyczajowy skandalik i epopeja jego ukrywania. A wszystko to w niepowtarzalnym "choromańskim" stylu, pełnym plotek, niedomówień, nierozstrzygniętych wątków,...

Chyba jedna z najlepszych książek Choromańskiego. Uwielbiam klimat tych powieści, nic nie jest jednoznaczne, wiele rzeczy jest niedopowiedzianych, co pozostawia sporo miejsca na domysły. Uwielbiam sposób narracji i prowadzenia całej fabuły. Uwielbiam styl, konstrukcję zdań, które można smakować jak dobre wino. Trochę mniej uwielbiam brak klasycznego rozwiązania na końcu, bo przecież każdy chciałby wiedzieć, co tak naprawdę się wydarzyło, ale to autor pozostawia czytelnikowi do rozstrzygnięcia i w tym też jest urok.

Chyba jedna z najlepszych książek Choromańskiego. Uwielbiam klimat tych powieści, nic nie jest jednoznaczne, wiele rzeczy jest niedopowiedzianych, co pozostawia sporo miejsca na domysły. Uwielbiam sposób narracji i prowadzenia całej fabuły. Uwielbiam styl, konstrukcję zdań, które można smakować jak dobre wino. Trochę mniej uwielbiam brak klasycznego rozwiązania na końcu, bo...

Lubie prozę Choromańskiego, to, że łączy wątki sensacyjne z psychologiczna skrupulatnością, że czasami zalśni erudycją; lubię gdy podejmuje tematy patofizjologiczne i osadza akcję swych powieści w warunkach małomiasteczkowych, ciasnych przestrzeniach, wśród ludzi, którzy znają siebie na wylot, a mimo to nadal są dla siebie nieprzewidywalni- ta powieść też taka jest, jest kompletna, zajmująca, esencjonalna, smaczna. Polecam serdecznie i zachęcam do szukania drugiego dna!!

Lubie prozę Choromańskiego, to, że łączy wątki sensacyjne z psychologiczna skrupulatnością, że czasami zalśni erudycją; lubię gdy podejmuje tematy patofizjologiczne i osadza akcję swych powieści w warunkach małomiasteczkowych, ciasnych przestrzeniach, wśród ludzi, którzy znają siebie na wylot, a mimo to nadal są dla siebie nieprzewidywalni- ta powieść też taka jest, jest...