Nauczyciel Marek staje w obronie Żyda oskarżonego o morderstwo dziecka.

Nauczyciel Marek staje w obronie Żyda oskarżonego o morderstwo dziecka.

Wspaniała!

Wspaniała!

Gdyby nie mój były wychowawca pewnie nigdy w życiu bym nie znalazła tego cudeńka. Własnie z Jego ust padło kiedyś takie stwierdzenie "podzielił się ktoś ze mną przeczytaną książką, niczym chlebem" bo czyż książka nie jest swego rodzaju pokarmem dla wygłodniałej duszy? I tak oto traktuje książki pożyczone od niego. Ta pozycja rzeczywiście była solidnych bochnem pysznego chleba. Zastanawia mnie czemu ta książka ma tylko jedną publikację z 1956 roku??? i w żadnej bibliotece jej nie ma???? Przypadek? A może ktoś dba o to, by o tym dziele zapomniano? Gdyby każdy ją przeczytał może stał by się cud i te wszystkie głupoty, które nas otaczają i za którymi my sami podążamy bo kto się wybije ten jest wyklęty przez społeczeństwo, w końcu by upadły. Im człowiek więcej czyta, tym bardziej się irytuje tym ogłupionym społeczeństwem. Wracając do powieści, książka zdecydowanie godna polecenia. Z ciekawości sięgnęłam też po "Germinal" tego autora i wiem na pewno, że nie spocznę, dopóki nie przeczytam wszystkich pozycji tego autora.

Gdyby nie mój były wychowawca pewnie nigdy w życiu bym nie znalazła tego cudeńka. Własnie z Jego ust padło kiedyś takie stwierdzenie "podzielił się ktoś ze mną przeczytaną książką, niczym chlebem" bo czyż książka nie jest swego rodzaju pokarmem dla wygłodniałej duszy? I tak oto traktuje książki pożyczone od niego. Ta pozycja rzeczywiście była solidnych bochnem pysznego...

Niesamowita powieść - dopóki nie doczytałam jej do ostatniej strony, byłam pewna, że skończy się zupełnie inaczej, stając się tym samym piękną, antyklerykalną baśnią o zwycięstwie prawdy i sprawiedliwości nad kłamstwem, zbrodnią, antysemityzmem i Kościołem. Owszem, w pewnym sensie jest nią - choć nie kończy się wcale bajecznie.

Wywody moralne Zoli, oraz zagadnienia pozornie z nimi niezwiązane, takie jak ważkość [w owych czasach i w dniu dzisiejszym] wyzwalania kobiet spod wpływów Kościoła, rola nauczycieli w budowaniu społeczeństw, czy wreszcie dobroczynny [ale dobitnie podkreślony w swojej powolności] wpływ czasu i mijających pokoleń na sprawę kryminalną, która stanowi główny wątek. Mimo że to tematy ważne, których śledzenie w toku powieści daje czytelnikowi poczucie niezwykłego braterstwa ze światem, pozwalając mu dodatkowo napawać się tryumfem człowieka niesłusznie skazanego za zbrodnię, który wskutek wieloletnich zabiegów przyjaciół zostaje najpierw ułaskawiony, później zaś zrehabilitowany, stanowią jednak w mojej opinii zbyt obszerny procent opowieści, w połowie drugiego tomu zdecydowanie już nużący i trącący czystą propagandą socjalistyczną [co zresztą potwierdza data mojego wydania - 1956!], zwłaszcza, iż Zola z jakichś przyczyn nie zadbał nawet o zlikwidowanie zdań, które powtarzają się w niemalże niezmienionym kształcie.

Równie namolnie i irytująco uświadamia czytelnika, po raz kolejny i kolejny, kto w jego powieści jest kim - co z początku jest mu pomocne, zważywszy ilość postaci [wśród nich można spotkać figury naprawdę ciekawe i barwne, jak choćby rodzinę żony głównego bohatera, faktycznego sprawcę popełnionej zbrodni, czy panie Milhomme, szwagierki i wdowy, które po śmierci mężów zjednoczyły siły prowadząc wspólny interes, w chytry sposób zapewniając sobie względy zarówno pobożnych, jak i bezbożnych mieszkańców swojego miasteczka], ale później mocno irytuje.

Za te wady obniżam swoją ocenę, ale przyznaję, że miło mi było czytać tę książkę i zżyłam się z całym rodem, który - parafrazując Zolę - wyrósł z krwi niewinnego skazańca i jego najgorliwszego obrońcy, poprzez małżeństwa ich dzieci, a wreszcie wnuków.

Niesamowita powieść - dopóki nie doczytałam jej do ostatniej strony, byłam pewna, że skończy się zupełnie inaczej, stając się tym samym piękną, antyklerykalną baśnią o zwycięstwie prawdy i sprawiedliwości nad kłamstwem, zbrodnią, antysemityzmem i Kościołem. Owszem, w pewnym sensie jest nią - choć nie kończy się wcale bajecznie.

Wywody moralne Zoli, oraz zagadnienia...