Trzeci tom cyklu w którym zaczytuję się ostatnio rozpoczyna się dokładnie w tym miejscu, w którym skończył się poprzednik.
Wprawdzie na początku mamy wprowadzenie w postaci krótkiego opowiadania, o pewnej istocie, a później prolog o pewnej dysfunkcyjnej rodzince, ale jak już przebrniemy przez to, mamy to na co każdy wielbicieli tego cyklu czekał.
Kolejne spotkanie z Uchmanem, który stał się moją ulubioną postacią tego ciągu powieści.
Nasz bohater wraca po dwóch latach spędzonych w Starzyźnie.
Jednak nie spoczywa na laurach.
Nowe zagrożenie, jeszcze potężniejsze od diabolicznego księdza sprawia, że nasz Witek będzie się dwoił i troił, aby niebezpieczeństwo zmniejszyć, lub całkowicie wyeliminować.
Dochodzą nowi bohaterowie, akcja się zagęszcza, niektóre wątki się rozwiązują,nowe problemy narastają...
Kto chce wiedzieć, jak poradzą sobie bohaterowie z nowym wyzwaniem zapraszam do lektury.

Bardzo dobra powieść grozy, pisana znakomitym stylem.
Wywołuje nie tylko dreszczyk zgrozy, ale i uśmiech, czarny humor to jest to.
Polecam szczerze, zabieram się za 4 i zanosi się na to, że niestety ostatni tom cyklu.
Dziękuję Wydawnictwu Videograf za udostępnienie.

Trzeci tom cyklu w którym zaczytuję się ostatnio rozpoczyna się dokładnie w tym miejscu, w którym skończył się poprzednik.
Wprawdzie na początku mamy wprowadzenie w postaci krótkiego opowiadania, o pewnej istocie, a później prolog o pewnej dysfunkcyjnej rodzince, ale jak już przebrniemy przez to, mamy to na co każdy wielbicieli tego cyklu czekał.
Kolejne spotkanie z...