„Każdy zrobił co trzeba” książka przygotowana we współpracy z serwisem „Lektury reportera” w formie reportaży sześciu autorek, które stworzyły obraz naszej rzeczywistości, utkanymi z prawdziwych historii ludzi ważnych i zupełnie zapomnianych..

Z wyglądu niepozorna, jednak piętno czasu odciśnięte na kartkach papieru z okładki wywołuje zadumę, każe się zatrzymać i wzrokiem przebiec po słowach.
Coś zaciekawia mnie w tych strzępkach zdań, coś ponagla by sięgnąć dalej.
Zaczynam więc biec od słowa do słowa...

…...i znajduję się nagle w domu amiszów otoczonym lasem, daleko ponad naszą rzeczywistość, gdzie zatrzymał się czas, dla nas tak drogocenny, dla małżeństwa z siódemką dzieci czas rodzinnej bliskości i odkrywania darów od Boga.

„W domach amiszów najważniejsze jest okno nad zlewem. Kobieta obserwuje przez nie swoje dzieci. Wy tego nie robicie. Nic nie wiecie o najważniejszym oknie.”

…... chleb nasz powszedni, jemy go codziennie, ale czy zastanawialiśmy się kiedyś kim są ludzie, którzy go wypiekają, jakie mają sposoby na życie, czym się pasjonują? Zdziwiła mnie rola Piotrka, który mimo swojego poetyckiego talentu wykonuje tak zwyczajny zawód. Zresztą nasza ojczyzna zna wiele pokręconych historii ..



więcej na http://echoistnienia.blogspot.com/

„Każdy zrobił co trzeba” książka przygotowana we współpracy z serwisem „Lektury reportera” w formie reportaży sześciu autorek, które stworzyły obraz naszej rzeczywistości, utkanymi z prawdziwych historii ludzi ważnych i zupełnie zapomnianych..

Z wyglądu niepozorna, jednak piętno czasu odciśnięte na kartkach papieru z okładki wywołuje zadumę, każe się zatrzymać i...