Książka zdecydowanie bardziej "popularna" niż "naukowa", ewidentnie skierowana do zachodniego czytelnika,  który nie zwróci uwagi na oczywiste uproszczenia i błędy merytoryczne (w polskim wydaniu na bieżąco korygowane przez tłumacza; choć, jak już inni recenzenci zauważyli, nie wszystkie. Np. Aleksandra Helphanda [człowieka, który finansował Lenina] trudno uznać za Rosjanina - był Żydem urodzonym na Białorusi, wychowanym w Odessie, żyjącym w Niemczech; zresztą niemieckim szpiegiem). Do szału doprowadzało mnie używanie przez Cooka (albo raczej tłumacza) w kółko słowa "sowiet", które jest rysycyzmem - chodzi oczywiście o rady ludowe.

Autor - skupiając się na schyłkowym okresie panowania Romanowów, głównie już po wybuchu I wojny światowej - zaczyna od nośnej historii Anny Anderson, rzekomo cudem ocalałej najmlodszej córki Mikołaja II  Anastazji Romanowej. Pierwszej z całego tłumu pojawiających sie to tu, to tam fałszywych "carówien". Dzięki badaniom DNA wiemy już na pewno, że nie była to córka cara, a prawdopodobnie polska robotnica Szankowska. Pamiętam jednak swoją nastoletnią ekscytację filmem czy serialem o ocalałej Anastazji, byłam wtedy przekonana, że jej historia jest prawdziwa;) Mamy też oczywiście barwną opowieść o Rasputinie, który omotal carycę "lecząc" jej chorego na hemofilię syna i o jego żałosnym końcu dokonanym rękami przerażonych wpływami "cuchnącego wieśniaka" petersburskich elit. Oraz drobiazgowo opisana końcówka życia Romanowów, aż do wstrząsającej egzekucji w Jekaterynburgu. Czyli w to, co wszyscy doskonale o Romanowych wiedzą, przynajmniej w zarysie.

Mimo wszystko nieco sie o ostatniej rosyjskiej dynastii dowiedziałam, choć zabrakło przedstawienia Romanowów jako ludzi, opisu ich codziennego życia. Nie poznajemy bliżej żadnego z piątki carskich dzieci. Autor skupia się na przyczynach upadku dynastii, czyli głównie na polityce wewnętrznej Mikołaja II tuż przed i w trakcie wojny. Ten zacofany, słaby psychicznie autokrata ignorujący rosnące niezadowolenie chłopów i robotników, tkwiący w "klaustrofobicznym małżeństwie" i tolerujący "obecność na dworze niedomytego, postękującego Rasputina", w zasadzie sam sobie zgotował tragiczny koniec - współcześni bali sie go lub nim gardzili, a historykom trudno znaleźć jakiś pozytywny aspekt jego rządów.

Co zaskakujące (biorąc pod uwagę dosyć niski poziom merytoryczny publikacji) autor zamieszcza nie tylko rozbudowaną bibliografię, ale i dokumenty takie jak wyniki badań DNA z 2007 roku częściowo spalonych zwłok, które po porównaniu z materiałem pobranym z grobów krewnych okazały się szczątkami zamordowanej rodziny Romanowów. Plusem książki są także zdjęcia carskiej rodziny.

Książkę dobrze się czyta, należy ją jednak traktować jako lekką pozycję rozrywkową, a nie rzetelne dzieło historyczne.

I w takiej roli mogę ocenić na 5/10

Książka zdecydowanie bardziej "popularna" niż "naukowa", ewidentnie skierowana do zachodniego czytelnika,  który nie zwróci uwagi na oczywiste uproszczenia i błędy merytoryczne (w polskim wydaniu na bieżąco korygowane przez tłumacza; choć, jak już inni recenzenci zauważyli, nie wszystkie. Np. Aleksandra Helphanda [człowieka, który finansował Lenina] trudno uznać za...

Historia Romanowów, rewolucja październikowa, dojście bolszewików do władzy - historia fascynująca, oczywiście na kartach książki. Warta przeczytania, a napisana w taki sposób, że porządkuje wszystkie chaotyczne, zebrane przez lata informacje, a co najważniejsze, dla mnie osobiście, dokładnie, krok po kroku opisuje genezę I Wojny Światowej. Dotąd moja wiedza na ten temat ograniczała się do daty i morderstwa arcyksięcia Ferdynanda w Sarajewie. Fakt, że historia sama w sobie nie była moim konikiem w szkole, zdecydowanie przedmioty ścisłe, co jednak nie jest żadnym wytłumaczeniem; a może kiepscy wykładowcy?...Naprawdę polecam.

Historia Romanowów, rewolucja październikowa, dojście bolszewików do władzy - historia fascynująca, oczywiście na kartach książki. Warta przeczytania, a napisana w taki sposób, że porządkuje wszystkie chaotyczne, zebrane przez lata informacje, a co najważniejsze, dla mnie osobiście, dokładnie, krok po kroku opisuje genezę I Wojny Światowej. Dotąd moja wiedza na ten temat...

"W Anglii w latach 90. XIX wieku ówczesny dowódca eskorty rodziny królewskiej przyznał, iż: 'Rosyjskich policjantów trzeba było nauczyć, że nie mogą strzelać bez uprzedzenia i że podejrzanych nie wolno wywozić do nieznanego miejsca bez dopełnienia określonych formalności'."

"W Anglii w latach 90. XIX wieku ówczesny dowódca eskorty rodziny królewskiej przyznał, iż: 'Rosyjskich policjantów trzeba było nauczyć, że nie mogą strzelać bez uprzedzenia i że podejrzanych nie wolno wywozić do nieznanego miejsca bez dopełnienia określonych formalności'."

Ciekawe fotografie, notatka królobójcy, notatki ze śledztwa.
W książce jest jednak trochę błędów - część poprawiona przez redakcję.
Jednak jeden nie jest, dotyczy to porównania Mikołaja z kuzynem - Jerzym V (królem Anglii) jakoby byli drugimi synami swoich ojców, a Mikołaj został cesarzewiczem po śmierci starszego brata Aleksandra, który zmarł w niemowlęctwie. Autor dał plamę, bo choć notatka w przypadku Jerzego była prawdziwa (był drugim synem Edwarda VII) oraz o Aleksandrze (zmarł z niemowlęctwie),tak o samym Mikołaju była błędna. Autor wymieszał sytuację Mikołaja II, Aleksandra, Mikołaja i Aleksandra III.
Cofnijmy się do czasów Aleksandra II - jego pierworodnym synem był Mikołaj, drugim Aleksander III. Mikołaj zmarł w wieku 22 lat prawdopodobniej na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, tytuł cesarzewicza przeszedł na jego młodszego brata - Aleksandra (III). Aleksander ożenił się z Marią Fiordowną (Dagmara Duńska) z tego małżeństwa urodził się jako pierwszy Mikołaj (ostatni car Rosji). Jeżeli chodzi o Aleksandra - był drugim synem cesarskiej pary, zmarł na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych mając 11 miesięcy.

Ciekawe fotografie, notatka królobójcy, notatki ze śledztwa.
W książce jest jednak trochę błędów - część poprawiona przez redakcję.
Jednak jeden nie jest, dotyczy to porównania Mikołaja z kuzynem - Jerzym V (królem Anglii) jakoby byli drugimi synami swoich ojców, a Mikołaj został cesarzewiczem po śmierci starszego brata Aleksandra, który zmarł w niemowlęctwie. Autor dał...

Książka skupia się głównie na tematach takich jak Anna Anderson, hemofilia Aleksego, bezradności Mikołaja II, wpływu Rasputina na Aleksandrę i jej fanatycznemu oddaniu mu co po części doprowadziło do upadku dynastii, bolszewikach, wojnie, rewolucji, uwiezieniu carskiej rodziny w odpowiednio Carskim Siole, Tobolsku i Jekaterynburgu, różnych próbach ich uwolnienia z aresztu i wywiezieni z Rosji, oraz ich śmierci, ukrywaniu zwłok i badaniach DNA z 2007 roku.

Trochę dużo polityki miejscami a za mało Romanowów według mnie ale mimo wszystko książkę czyta się dosyć szybko, przez podział na krótkie rozdziały.

Ciekawe są Załączniki dodane w książce, między innymi oficjalna notatka Jurowskiego - zabójcy Romanowów. Książka ma dosyć dużo ciekawych zdjęć co też jest na pewno plusem.
Błędy które zostały popełnione w oryginalnym wydaniu zostały poprawione przez polskiego tłumacza, co działa również na korzyść książki.

Myślę, że warto przeczytać.

Książka skupia się głównie na tematach takich jak Anna Anderson, hemofilia Aleksego, bezradności Mikołaja II, wpływu Rasputina na Aleksandrę i jej fanatycznemu oddaniu mu co po części doprowadziło do upadku dynastii, bolszewikach, wojnie, rewolucji, uwiezieniu carskiej rodziny w odpowiednio Carskim Siole, Tobolsku i Jekaterynburgu, różnych próbach ich uwolnienia z aresztu i...

Świetna książka, zarówno dla laika, jak i osoby otrzaskanej w temacie. Gruntownie omówiono tło polityczne ówczesnych wydarzeń: miejsca, osoby, problemy, relacje pomiędzy państwami. Ponadto, skromnie co prawda ale zawsze coś, opisano charakter każdej jednostki w rodzinie, ponieważ miało to istotny wpływ na podejmowane przez nich decyzje.
Wielki plus dla autora za fotografie i załączniki.

Świetna książka, zarówno dla laika, jak i osoby otrzaskanej w temacie. Gruntownie omówiono tło polityczne ówczesnych wydarzeń: miejsca, osoby, problemy, relacje pomiędzy państwami. Ponadto, skromnie co prawda ale zawsze coś, opisano charakter każdej jednostki w rodzinie, ponieważ miało to istotny wpływ na podejmowane przez nich decyzje.
Wielki plus dla autora za fotografie...

Świetna pozycja. Czyta się błyskawicznie, a wszelkie trapiące nas zagadki zostają rozwiązane. Polecam.

Świetna pozycja. Czyta się błyskawicznie, a wszelkie trapiące nas zagadki zostają rozwiązane. Polecam.

Żenujące "dziełko", w którym aż się roi od błędów merytorycznych i językowych. Napisane niechlujnym, infantylnym językiem, w którym często wyczuwa się protekcjonalny ton.
Zdecydowanie nie polecam.

Żenujące "dziełko", w którym aż się roi od błędów merytorycznych i językowych. Napisane niechlujnym, infantylnym językiem, w którym często wyczuwa się protekcjonalny ton.
Zdecydowanie nie polecam.

Massie > Cook

Massie > Cook

Ciekawa i przerażająca. Może nie sama książka, ale historia (Rosji).

Ciekawa i przerażająca. Może nie sama książka, ale historia (Rosji).