Po przeczytaniu tej książki, mam niemal pewność graniczącą ze 100%, ze w zabójstwie Rasputina niemal na pewno maczali palce członkowie brytyjskiego wywiadu i że zrobili to nawet bez wiedzy swoich wyższych przełożonych. Pozostaje jednak pytanie: skoro szef agencji wywiadowczej nie wiedział albo nie brał udziału w zabójstwie Rasputina, na czyje dokładnie polecenie działali agenci brytyjscy? O tym autor już nie mówi, ale takie pytania się niestety kłębić będą jeszcze bardzo długo... nawet niemal 105 lat po tych złych wydarzeniach. Czy kiedykolwiek odkryjemy całą prawdę?

Po przeczytaniu tej książki, mam niemal pewność graniczącą ze 100%, ze w zabójstwie Rasputina niemal na pewno maczali palce członkowie brytyjskiego wywiadu i że zrobili to nawet bez wiedzy swoich wyższych przełożonych. Pozostaje jednak pytanie: skoro szef agencji wywiadowczej nie wiedział albo nie brał udziału w zabójstwie Rasputina, na czyje dokładnie polecenie działali...

Autor podejmuje w swojej pracy kolejną próbę wyjaśnienia tajemnicy śmierci Grigorija Rasputina, owianego mroczną legendą mnicha-cudotworcy, szarlatana i lubieżnika w jednej osobie, który owładnąwszy rodziną ostatniego cara Rosji, Mikołaja II (zwłaszcza carycą Aleksandrą),doprowadzić miał do upadku caratu i przyczynić się do wybuchu rewolucji (którą zresztą przepowiadał i przed którą ostrzegał). Zginął zamordowany w grudniu 1916 r. skutkiem spisku uknutego przez przedstawicieli najwyższej arystokracji (w tym członków rodziny carskiej),współdziałających z kręgiem ultrakonserwatywnych posłów do Dumy (rosyjskiego parlamentu). Okoliczności śmierci Rasputina nigdy nie zdołano do końca wyjaśnić, a relacje pozostawione przez uczestników zabójstwa pełne są sprzeczności oraz przedstawiają wizję obdarzonego niezwykłymi zdolnościami demona, odpornego na truciznę, ciosy szablą i kule pistoletowe. Przeszła ona na trwałe do legendy, upowszechniana zwłaszcza przez filmy klasy C, w których demoniczną naturę szalonego „mnicha” łączono z jego równie nadzwyczajnymi ekscesami seksualnymi.
A. Cook stawia nową tezę, starając się dowieść, że w spisek zamieszany był rząd brytyjski, a przynajmniej agenci jego wywiadu, jeden z nich miał nawet oddać ostatni, śmiertelny strzał w głowę ofiary. Nie jest tajemnicą, iż Rasputin sprzeciwiał się udziałowi Rosji w I wojnie światowej, przepowiadając, że skończy się to dla niej katastrofą i ogromnym rozlewem krwi (w czym się zresztą nie pomylił),przekonywał też do zawarcia separatystycznego pokoju z Niemcami (uważano go nawet za niemieckiego agenta). Poprzez swoją władzę nad mającą bardzo wiele do powiedzenia carycą mógł istotnie wywrzeć wpływ na politykę rosyjską, czego w krytycznym momencie wojny obawiał się rząd brytyjski. Uprawdopodabnia to tezę o zagranicznej inspiracji zamachu. Kolejne wywody autora pozostawiają jednak niedosyt. Pomimo podejmowanych wysiłków, nie zdołał bowiem tej hipotezy definitywnie udowodnić. Ogólny motyw, liczne niejasności w relacjach uczestników zabójstwa (sprawiające wrażenie, że chcieli coś ukryć),wreszcie wyniki ekspertyzy balistycznej (dokonanej jednak po latach, na podstawie zachowanych zdjęć oraz protokołu dość pospiesznie i w złych warunkach przeprowadzonej autopsji zwłok) to dowody zbyt słabe, można je uznać tylko za poszlaki. Tym niemniej, hipoteza to ciekawa, którą należy dołączyć do innych prób wyjaśnienia okoliczności zamachu.
W samym sposobie przedstawienia tezy Autora można dostrzec zarówno plusy, jak i minusy. Plusy to obszerna dokumentacja, A. Cook przytacza w obfitości policyjne raporty, opisy uczestników wydarzeń, relacje dyplomatów, szpiegów i dziennikarzy, w książce zamieszczono bogaty, niekiedy drastyczny materiał fotograficzny (w szczególności policyjne zdjęcia wydobytych spod lodu zwłok Rasputina). Minusem pozostaje natomiast pokrętna konstrukcja narracji, dochodzącej do sedna sprawy długimi i zbaczającymi często z głównego tematu drogami. Autor wikła się w roztrząsanie kwestii o drugorzędnym znaczeniu (np. opisując pracę wywiadu brytyjskiego w Rosji i ukazując życiorysy głównych jego agentów),odwleka natomiast przedstawienie faktów najbardziej istotnych. Można odnieść wrażenie, że zdając sobie w istocie sprawę ze słabości posiadanych „dowodów”, stara się opóźnić ich przedłożenie, wzmagając tymczasem napięcie czytelników (albo widzów, skoro pierwowzorem książki stał się film dokunetalno-sensacyjny nakręcony przez BBC). Utrudnia to lekturę i miejscami irytuje.
Ogólnie warto jednak książkę przeczytać, dostarcza bowiem wielu ciekawych i mało znanych informacji o okolicznościach zabójstwa, stara się też rzucić na nie nowe światło, nie powinna być jednak lekturą jedyną, a zwłaszcza pierwszą.

Autor podejmuje w swojej pracy kolejną próbę wyjaśnienia tajemnicy śmierci Grigorija Rasputina, owianego mroczną legendą mnicha-cudotworcy, szarlatana i lubieżnika w jednej osobie, który owładnąwszy rodziną ostatniego cara Rosji, Mikołaja II (zwłaszcza carycą Aleksandrą),doprowadzić miał do upadku caratu i przyczynić się do wybuchu rewolucji (którą zresztą przepowiadał i...

Historia arcy ciekawa, ale tak nudnie przedstawiona że dawno się tak nie umęczyłam czytając książkę. Pan Cook przedstawia dużo dowodów ale...no właśnie ale opis jest tak rozwlekły że czasem miałam wrażenie do odchodził zupełnie od tematu.

Historia arcy ciekawa, ale tak nudnie przedstawiona że dawno się tak nie umęczyłam czytając książkę. Pan Cook przedstawia dużo dowodów ale...no właśnie ale opis jest tak rozwlekły że czasem miałam wrażenie do odchodził zupełnie od tematu.

Andrew Cook to brytyjski historyk, autor licznych publikacji i konsultant telewizyjnych programów dokumentalnych. Uważany jest za znawcę historii Rosji oraz historii wywiadu.
Ponieważ w Rosji przeprowadzono trzy śledztwa, które nie rozstrzygnęły okoliczności śmierci Rasputina, autor rozpoczął ponowne badania materiałów archiwalnych , raportów śledczych , dokumentacji wywiadowczej prowadzonej od 1916 roku pomiędzy Londynem a Piotrogrodem.
Poszukiwania autora doprowadziły do powstania filmu dokumentalnego telewizji BBC oraz tej książki.
Książka wyjaśnia sporo faktów z biografii tajemniczego mnicha, chłopa z dalekiej syberyjskiej wioski , który stał się wielkim faworytem na dworze ostatniego cara Rosji. Jest to ekscytujący portret owianego tajemnicą i sprzecznymi faktami z życiorysu postaci historycznej, która prawdopodobnie doprowadziła rodzinę carską do upadku.
Grigorij Jefimowicz Rasputin został zamordowany w nocy z 16 na 17 grudnia 1916 roku w Piotrogrodzie ( Sankt Petersburgu),jego zwłoki odnaleziono w skutej lodem Newie. Drobiazgowa analiza dokumentacji, raportów patologów dowodzi, że powodem śmierci nie było utonięcie, a trzy rany postrzałowe z broni palnej , rany cięte zadane nożem lub szablą.
Całość publikacji jest licznie udokumentowana fotografiami dowodów zbrodni, zdjęciami z przeprowadzonej sekcji zwłok. Bardzo ciekawie opisane jest życie bohatera, jego rodziny - liczne zdjęcia , wzmianki o tajemniczej sekcie na Uralu a przede wszystkim autor ujawnia sekrety spisku arystokracji i osoby biorące udział w pozbawieniu życia Rasputina. Mimo trudnego tematu książkę czyta się szybko i z zainteresowaniem. Liczne zdjęcia rodzinne, historycznych postaci, krążące wśród arystokracji karykatury sugerujące seksualną naturę kontaktów Rasputina z carycą oraz inne pochodzące z Muzeum Historii Politycznej w Sankt Petersburgu są dowodem na rzetelnie przeprowadzone śledztwo historyczne oraz jego nowe spojrzenie na niewyjaśnioną dotąd tragedię.

Andrew Cook to brytyjski historyk, autor licznych publikacji i konsultant telewizyjnych programów dokumentalnych. Uważany jest za znawcę historii Rosji oraz historii wywiadu.
Ponieważ w Rosji przeprowadzono trzy śledztwa, które nie rozstrzygnęły okoliczności śmierci Rasputina, autor rozpoczął ponowne badania materiałów archiwalnych , raportów śledczych , dokumentacji...

Książka jest interesująca. Badacz przytacza wiele dokumentów, książek, fragmentów przesłuchań, fotografii, które mają na celu odpowiedź na pytanie- dlaczego zabito Rasputina, który z zamachowców zadał śmiertelny strzał, oraz co skłoniło elitę ówczesnej Rosji do tego czynu. Trzeba jednak przygotować się na to, że w książce przewija się wiele postaci, niektóre fragmenty opisujące działalność agentów brytyjskich na terenach rosyjskich są trochę nużące.

Książka jest interesująca. Badacz przytacza wiele dokumentów, książek, fragmentów przesłuchań, fotografii, które mają na celu odpowiedź na pytanie- dlaczego zabito Rasputina, który z zamachowców zadał śmiertelny strzał, oraz co skłoniło elitę ówczesnej Rosji do tego czynu. Trzeba jednak przygotować się na to, że w książce przewija się wiele postaci, niektóre fragmenty...