Dobrochna to jedna z wielu typowych mieszczuchów. Ma bogatych rodziców, chodzi do prywatnej szkoły, bardzo dużą wagę przykłada do swojej przyszłości. Po skończeniu gimnazjum pragnie dostać się do jednej z najlepszych warszawskich szkół ponadgimnazjalnych. I wtedy stało się. Rozwód. Ona i jej mama przeprowadzają się na warmińską wieś, gdzie Dobrochna nie potrafi się odnaleźć. Jej ojciec, szanowany architekt, pozostał w Warszawie wraz ze swoją nową ukochaną.

Dziewczyna, choć nie bez złości, jest zmuszona do przystosowania się do nowego środowiska - nowej szkoły, kolegów, nowego obiektu westchnień matki. I pośród tych nowych twarzy jako aliantka musi stawić czoło codziennym wyzwaniom wiejskiego życia.

Co by tu powiedzieć... śmieszyli mnie uczniowie szkoły Dobrochny. Do mojego gimnazjum chodzi wiele młodzieży ze wsi (choćby i ja), ale aż tak źle to nie jest. Wszystko wyrwane niczym z "Rancza". A ogólna fabuła... książka wydawała się dla mnie nie mieć żadnego celu. Żadnego punktu kulminacyjnego... nic. Całkiem jak w jakimś pamiętniku pisanym w trzeciej osobie.

Nic specjalnie ciekawego.

Dobrochna to jedna z wielu typowych mieszczuchów. Ma bogatych rodziców, chodzi do prywatnej szkoły, bardzo dużą wagę przykłada do swojej przyszłości. Po skończeniu gimnazjum pragnie dostać się do jednej z najlepszych warszawskich szkół ponadgimnazjalnych. I wtedy stało się. Rozwód. Ona i jej mama przeprowadzają się na warmińską wieś, gdzie Dobrochna nie potrafi się...