To już ostatnie spotkanie ze Światem Wynurzonym, Adharą, Amhalem, Aminą, Dubhe... Gdy tylko spojrzałam na okładkę, wiedziałam, że zakończenie mnie zrani, ale je zaakceptuję. Choć kompletnie nie miałam pojęcia, jak to wszystko się skończy, aż do samego końca. Po przeczytaniu mogę powiedzieć jedno: ta książka za szybko się skończyła. Najchętniej czytałabym opowieści o Świecie Wynurzonym non stop. Bez przerwy na sen czy cokolwiek innego.
Po przeczytaniu tej książki stało się coś niesamowitego. Może wile osób bardzo się zdziwi, ale nie lubiłam elfów. Ani trochę. Były złośliwe i bezduszne albo wyidealizowane, pozbawione wszelkich wad. Tu takie nie są. Każdy elf w tej książce ma jakieś cele, czasami błądzi, czasami pozwala zapanować złu nad sobą. Ale czy ludzie niby są inni?
Bardzo podobały mi się także ziemie po drugiej stronie Saaru. Opisanie całej odmienności i ich niezwykłości bardzo wzbogaciły tę książkę, choć zapewne i bez tego byłaby to jedna z najlepszych książek, jakie czytałam.
W związku z powyższym, książkę polecam KAŻDEMU, o każdej porze, w każdym miejscu. Naprawdę warto wybrać się w podróż wraz z Adharą, Shyrą, Aminą, Amhalem, zobaczyć Świat Wynurzony i Mherar Thar i choć przez chwilę zapomnieć o rzeczywistości...

To już ostatnie spotkanie ze Światem Wynurzonym, Adharą, Amhalem, Aminą, Dubhe... Gdy tylko spojrzałam na okładkę, wiedziałam, że zakończenie mnie zrani, ale je zaakceptuję. Choć kompletnie nie miałam pojęcia, jak to wszystko się skończy, aż do samego końca. Po przeczytaniu mogę powiedzieć jedno: ta książka za szybko się skończyła. Najchętniej czytałabym opowieści o Świecie...