Polska pisarka, tłumaczka z jęz. rosyjskiego, autorka "Dziennika Dziecięcego" redagowanego w czasie powstania warszawskiego, sztuk scenicznych i słuchowisk radiowych dla dzieci. Współpracowała z czasopismem "Płomyk", na łamach którego debiutowała w 1919 roku[1]. Na wniosek dzieci została Kawalerem Orderu Uśmiechu. W roku 1979 w plebiscycie czytelników "Płomyka" otrzymała "Orle Pióro".
Język i tematyka zupełnie nie współczesna, właściwe dla dzisiejszych przedszkolaków nieznany świat kałamarzy, stalówek, ołówków ostrzonych scyzorykiem itp. Córce mimo to przygody Plastusia bardzo przypadły do gustu. Ja osobiscie odejmuję gwiazdkę za tendencyjne teksty w stylu : dziewczynce trzeba obciąć włosy, bo to niehigieniczne.
Wyzwanie LC 2022 na wrzesień. #Przeczytam książkę z motywem przewodnim szkoły, nauczyciela lub ucznia.
***
Książek dla wewnętrznego dziecka ciąg dalszy... Może to efekt serii, ale Plastusiowy Pamiętnik był pierwszą książką, która przyszła mi do głowy w związku z wyzwaniem LC. Postanowiłam pójść za tym skojarzeniem. Czytana w dzieciństwie, po tylu latach nic nie straciła na swym uroku. Różnica polega jedynie na tym, że teraz odbieram ją raczej przez pryzmat własnych latorośli.
Tosia, Plastuś & Spółka oraz ich perypetie są wszystkim na tyle znane, że nie ma co się rozpisywać. Trzeba polecać. Więc polecam oczywiście.