Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wojna pokazana z perspektywy sztabu i wyższego dowództwa. Oczywiście nie tak wyczerpująca temat jak "Druga Wojna Światowa" Winstona Churchilla ale też znacznie krótsza a więc łatwiejsza do czytania. Można się zorientować, że na takim poziomie wojna to jest wielkie przedsięwzięcie logistyczne, gdzie na każdy dzień trzeba dostarczyć kilka tysięcy ton paliwa, kilka tysięcy ton amunicji i kilka tysięcy ton żywności. Każdy brak spowoduje zatrzymaniem działań albo nawet klęskę. A do zaopatrzenia trzeba dołączyć uzupełnienia na miejsce ginących i rannych żołnierzy. W takiej skali konfliktu wygrana czy przegrana nie jest już kwestią dzielności żołnierzy (choć ona też jest bardzo ważna) ale jest to zagadnienie zgromadzenia zasobów i ludzi oraz umiejętności dostarczenia ich na wyznaczone miejsce. Poza logistyką ciekawymi wątkami są konflikty amerykańsko-brytyjskie w najwyższym dowództwie, już mocno widoczna a w końcu wojny wręcz jawna nieufność do sojuszników z ZSRR. Daje też mocno do myślenia porównanie losów Paryża i Warszawy, w których to stolicach niemal równocześnie wybuchły powstania. Co ciekawe: Rosjanie nie chcieli za szybko wyzwalać Warszawy ale, i to może być zaskoczenie, Amerykanie też nie chcieli za szybko wyzwalać Paryża! I Bradley tłumaczy wprost dlaczego tak było. Zostali postawieni niemal w konieczności wyzwolenia stolicy przez... ultimatum niemieckiego dowódcy obrony miasta! To pokazuje, jak wielka była różnica w podejściu niemieckich żołnierzy do walk na wschodzie i na zachodzie. Generał pisał to w trakcie wojny koreańskiej i uczciwie uprzedza, że nie może jeszcze pisać o wszystkim. Trochę szkoda. Ale i tak warto.