Cytat dnia
Kiedy usta poranka roześmiały się "...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Opowieści łotrzykowskie Al-Hamadani
Do kategorii odczuć bardzo, bardzo pozytywnych należy zaliczyć te budzone przez „Opowieści łotrzykowskie” Al-Hamadaniego: nigdy bym nie pomyślała, że w literaturze arabskiej kryje się taki „potencjał”: „Księga pouczających przykładów” Usamy ibn Munkidha zniechęciła mnie do niej dość skutecznie. Tymczasem makamy urzekły mnie bogactwem stylu i kwiecistością języka. Nigdzie dotąd, w żadnej prozie, nie spotkałam się z takim urzekającymi porównaniami, a już na pewno żaden Europejczyk z taką subtelnością nie opisał czegoś bliskiemu sercu każdej yaoistki… „Przygotowano mi łoże, a kiedy poczułem zmęczenie, zjawił się jeden z synów plemienia podobny do jemeńskiego miecza albo sierpa księżyca w jasną letnią noc. Obdarował mnie tak, że wprost nie mogłem przyjąć jego poświęcenia, ale moje serce cieszyło się szczerze.” (Makama dżurdżańska).Opowieści łotrzykowskie Al-HamadaniMiałem nie oceniać tej książki. Dlaczego? Z jednej strony podobać się może styl autora (i sposób tłumaczenia),niektóre opisy rzeczy, ludzi, zwierząt stanowią długie, ale intrygujące części opowieści. Choć niekiedy chyba przeważa chęć jak najdłuższego preorowania i popisu kunsztem językowym. No ale po to makamy były z drugiej strony. Same opowiastki są zestandaryzowanymi historyjkami - dłuższymi bądź krótszymi - z leitmotifem w postaci dwóch bohaterów topicznych. W żaden sposób to nie przeszkadza, ba: al-Iskandari od początku zyskuje przychylność odbiorcy. Szukając jednak w "Opowieściach łotrzykowskich" rzeczywiście łotrzykowskich historii - tych nie jest aż tak dużo. Co przez to rozumiem? Opowieści podobne do tych, jak al-Iskandari z Isą Ibn Hiszamem musieli uciekać się do różnych forteli itp. Jeśli ktoś spodziewa się wartkiej akcji, to chyba jednak nie będzie w pełni zadowolony. Ale przecież nie o to chodziło autorowi. Znaczy, o ciekawe opisy czy akcje też, ale przede wszystkim: o styl, o styl, o styl. Czytając te opisy, zarówno poetyckie, jak i prozatorskie (również ociekające poezją),aż chciałoby się znać arabski i czytać je w oryginale; oryginale rymowanym i na pewno bardziej rytmicznym niż najlepsze tłumaczenie. Nie znam się na kulturze arabskiej z X stulecia. W ogóle, nie znam się na historii Arabów tego czasu. Książka jednak wciąga.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
